Heel veel mensen dromen ervan: zwemmen met dolfijnen. Je zult deze activiteit dan ook op menig bucketlist terugvinden. Ik probeerde het uit, en zal jullie vertellen of je dat eraf moet halen of erop moet laten staan.
Allereerst doe ik niet aan een bucketlist. Ik vind dat heel luguber, alsof je verwacht dat je niet lang meer te leven hebt. Daarnaast geloof ik in ellende over jezelf afroepen: wat als die bucketlist nou klaar is, en je alles hebt gedaan wat erop stond? Kun je dan vredig sterven of ga je dan zitten wachten tot het einde nadert? Nee, niks voor mij.
Wel maakte ik eens als variant de F*ck-it list, een lijst met allemaal dingen die je absoluut NIET wilt doen. Leuk, maar lastig. Ik sluit namelijk niets uit, je weet nooit wat er op je pad komt en hoe je leven er over een aantal jaar uitziet. Dus waarom zo’n lijst maken? Ik doe gewoon waar ik zin in heb. Zo heb ik stukje bij beetje al een hoop dingen gedaan die andere mensen op hun bucketlist zetten. Ik noem het alleen: dure dingen doen die je altijd al hebt gewild en waar je nu eindelijk tijd en geld voor hebt.
Zwemmen met dolfijnen in de zee
Nu stond zwemmen met dolfijnen niet eens op mijn ‘dure dingen die je altijd hebt gewild’ lijstje. Sterker nog, de eerste keer dat ik met dolfijnen ging zwemmen was een wat tegenvallend geheel. Het was in Nieuw-Zeeland, daar boekte ik een boottocht waarbij je onderweg walvissen of dolfijnen kon spotten, en dan mocht je het water in om met ze te zwemmen. Je kreeg dolfijngarantie: geen dolfijn gezien is morgen weer mee.
Maar ja, ook in Nieuw-Zeeland is de toerist de melkkoe. Die mensen hadden natuurlijk elke dag een volle boot, die hadden echt geen zin om mensen gratis opnieuw mee te nemen. Het was wat bewolkt, fris en geen beest liet zich zien. Uiteindelijk lokten ze toch wat dolfijnen naar de boot. Op een onbewaakt moment riep er iemand: hé, dolfijnen! Snel werden we allemaal van de boot af gedonderd. En ja, daar zwom een dolfijn langs. Denk ik. Het kan ook een haai, kleine walvis of grote snoek zijn geweest. Voor ik het wist was het zwemmen met dolfijnen weer voorbij.
In ieder geval kon de organisatie opgelucht ademhalen: wij hadden met dolfijnen gezwommen en zij hadden hun geld binnen. Het was niet de meest fantastische ervaring van mijn leven.
Dolphin Academy Curacao
Toen we afgelopen winter naar Curacao vlogen stond ik dan ook niet te trappelen om met dolfijnen te zwemmen. Maar ja, inmiddels waren er meer meningen. De dochter wilde wel dolgraag, en er moest een volwassene mee om haar te begeleiden. We meldden ons aan bij de Dolphin Academy, die ons de dag van ons leven beloofde.
Nu is het op Curacao wel lekker geregeld: je hoeft de zee niet in. De dolfijnen zwemmen in afgezette stukken zeewater bij het Sea Aquarium. Hier worden ze getraind, worden er shows gegeven en kun je dus met dolfijnen zwemmen. Je kunt verschillende pakketten kiezen, zoals zwemmen of duiken met dolfijnen, maar omdat ik met een zesjarige was hadden we maar één keuze: de Dolphin Encounter, oftewel in het water op een verhoging staan waarbij de dolfijn naar je toe komt zwemmen.
Ik moet zeggen: het was een bijzondere ervaring. Maar om dit nou echt als de dag van mijn leven te bestempelen: neen. Allereerst moesten we bizar lang wachten buiten in de brandende zon, omdat er een paar Engelsen te laat kwamen en nog het hele disclaimer formulier (als je wordt opgegeten door een dolfijn zijn ze niet aansprakelijk) invullen. Toen we eindelijk het water in mochten was dat best wel koud, toch wel diep en ook wel spannend.
Een dolfijn is best groot
Die dolfijnen zijn namelijk enorm. Een dolfijn is al snel twee meter lang. Als je dan op een ijzeren rooster staat tussen de golven als zesjarige, wil je alleen maar naar huis. Als 33-jarige ook trouwens. Ik kon niet anders dan de dochter tillen, zij kwam anders maar net met haar hoofd boven water en elke golf kreeg ze binnen.
En we hadden het koud! Nu waren er ook mensen die een surfpak aanhadden of gewoon kleding die nat mocht worden. Slim, hadden wij niet over nagedacht.
Uiteindelijk hebben we de dolfijn wel heel vaak geaaid, van dichtbij gezien en er een hoop over geleerd. Met een groepje van 6 mensen krijg je een trainer en een dolfijn toegewezen, en de trainer laat de dolfijn allerlei kunstjes doen. Hij vertelt ook hoe je de dolfijn mag aaien (niet op zijn neus!) en aan het einde worden mooie foto’s gemaakt. Die je uiteraard kunt aanschaffen voor een flink bedrag, want ook op Curacao zijn ze dol op rijke toeristen.
Conclusie: ik zou het niet meer doen
De dochter werd het snel zat, die is eerder uit het water gegaan. De zoons waren het al zat, die waren al 1,5 uur in de brandende hitte op ons aan het wachten. Ik vond het leuk om eens mee te maken, maar had dit ook kunnen missen. We betaalden 99 dollar per persoon, wat neerkomt op zo’n 85 euro. Tja. Achteraf had ik voor dat geld beter twee keer naar Dolfinarium kunnen gaan. Of kunnen gaan parachute springen.
Maar goed: we hebben in ieder geval de foto’s nog! Al denk ik als ik dit zie alleen maar: volgende keer een surfpak aan.
Wil je meer lezen over onze vakantie op Curacao?
Ik vertel hier waar wij logeerden, hier wat je absoluut niet mee moet nemen en hier welke BN’ers we er allemaal hebben gespot! En mocht je direct een vakantie willen boeken dan kun je hier hotels in Willemstad en daarbuiten vinden. Een vakantie op Curacao is absoluut aan te raden, dus dat wil ik zeker nog wel een keer doen!
- Ontdek de voordelen van een aanschuifbedje in de slaapkamer - 02/01/2025
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
Geef een reactie