Zoveel mensen die er al wel eens zijn geweest: Bali. Het klinkt lekker exotisch, en dat is het natuurlijk ook. Bali is het meest toeristische (en ik denk ook het meest bekende) eiland van Indonesië. Ik was er nog nooit geweest, en het stond al lang op mijn lijst. Ik weet nog dat ik in groep 7 tijdens een aardrijkskundeles een foto van rijstvelden zag, en dacht: die wil ik een keer in het echt zien. Wel, het duurde een jaar of 30, maar ik heb ze gezien. En hoe! Wat ik nog meer zag op Bali, waarom ik er alleen heen ging en wat ik er leerde, vertel ik in dit artikel.
Waarom alleen naar Bali?
Allereerst dan maar die meest gestelde vraag: waarom ik alleen naar Bali ging. Gevolgd door: waarom maar zo kort? Ik ging namelijk negen dagen en nee, dat is niet lang. Nu is het wel zo dat als je alleen reist, je heeeeeeeeel veel tijd hebt op een dag. De tijd dat je eet en rustig gaat zitten is significant minder, je hoeft niet op iemand te wachten en je hoeft geen concessies te doen over wat je wilt bekijken. De ene vraag is dus inherent aan de andere: negen dagen was lang genoeg in mijn eentje. Daarnaast was ik na negen dagen alleen zijn ook wel weer toe aan het gezelschap van mijn kinderen en het thuisfront.
Het overall antwoord is ook: er wilde niemand mee. Net als toen ik naar New York ging. En dat is prima: ik wil graag reizen, bepaalde dingen zien en daarin niet schipperen. Ik vond het trouwens prima hoor, om alleen te reizen. Op de meeste momenten heerlijk, en soms ook even ruk. Wat denk ik ook logisch is.
Ziek en op de verkeerde plek
Ik begin maar met het ruk gedeelte: op elke soloreis kom je jezelf een keer tegen. In dit geval was het op dag 5, toen ik aankwam in mijn derde hotel. Ik voelde me niet lekker, het regende al de hele dag, ik kwam aan in een guesthouse wat er redelijk netjes uitzag maar wat absoluut niet fijn voelde, op een plek die ook niet fijn voelde. Zwerfhonden, oude huisjes, veel gekrijs van buren, een haan die constant kukelde… nou ja, alles bij elkaar. Volgens de eigenaresse kon ik prima naar het strand lopen maar de weg was slecht, ik voelde me onprettig en niet veilig en wilde eigenlijk alleen maar weg van die plek. Dus: dat deed ik ook. Ik boekte een viersterren hotel op een andere plek, pakte mijn spullen weer in, annuleerde dit guesthouse en liet me verplaatsen. Dat klinkt nu heel doortastend maar daar hikte ik echt wel even tegenaan. Totdat ik dacht: wie hou ik hier nu voor de gek? Het is mijn vakantie, ik wil hier niet zijn en ik ben niemand iets verschuldigd. Oké, ik moest één nacht afrekenen maar dat was geloof ik twintig euro. Mijn nieuwe hotel (Het Alam Kulkul hotel) was mooier, luxer, het stopte met regenen en ik vond een rooftop-bar op een paar honderd meter afstand. Ik voelde me nog steeds niet fit maar wel een stuk blijer!
Strand en rijstvelden
Dat luxe(re) hotel was trouwens in Kuta. Op zich een prima plek, al zou ik er niet per se weer heen gaan. Een kustplaats met surfers vibes. Erg veel Australiërs, en redelijk toeristisch. Een aardig strand met goeie golven, maar door de harde wind was het verboden te zwemmen. En… er spoelde elke dag erg veel plastic aan. Verder deden de strandtentjes, parasolletjes en terrasjes een beetje Caribisch aan. De plek waar ik halsoverkop was vertrokken, Sanur, zou mooiere stranden hebben. Alleen kon ik dat door de regen niet echt zien, haha. Uiteindelijk heb ik met het meest vermaakt in en rond Ubud. Daar bracht ik dag 2 t/m 5 door. In een prachtig hotel midden tussen de rijstvelden, met waanzinnig uitzicht, op een halfuurtje van Ubud zelf. Ik vond Ubud een gezellige, relaxte plek waar ik verschillende mensen heb leren kennen. Wat jonger publiek dan in Kuta, echt een beetje backpackers vibe. Ideaal voor de solo-reiziger.
Kennismaken of alleen eten
Het was nog niet zo lang geleden dat ik alleen reisde, twee maanden voor Bali was ik nog in New York. Dit was echter wel anders qua solotrip. New York is zo’n megadrukke stad waar van alles gebeurt, je van iedereen aanspraak hebt en blij als je even rust hebt. Op Bali is rust wel het uitgangspunt. Een gesprekje over koetjes en kalfjes voer je niet echt met de medewerkers van hotels, die zijn alleen maar nederig. Ook zijn er weinig locals die zomaar kletsen. Je moet het dus hebben van andere reizigers. Ik ontmoette al snel een Duitse vrouw die ook alleen was, daar heb ik een paar keer mee gegeten en wat reistips mee uitgewisseld. In Kuta lukte dat minder makkelijk, er leken hier minder soloreizigers, en degene die ik zag stonden minder open voor contact. Uiteindelijk heb ik nog wel heel leuk met een lokale tuinder (no way. Ja echt. Hoe dan. Ja sorry, weet ik veel) zitten kletsen in de kroeg. Hij teelde sinaasappels en koffie en het was heel leuk om zijn verhalen te horen (en zijn ontzetting te zien toen ik wat foto’s van de Nederlandse teelttechnieken liet zien). Ook met mijn laatste Uber chaffeuse had ik een leuk gesprek over alleenstaande moeder zijn in Indonesië (heftig) en over bevallen in Indonesië (gewoon thuis). Maar om aanspraak te hebben moest ik echt actief op zoek, dat vond ik best pittig.
Wat te doen als je alleen op Bali bent
Ja! Je kunt natuurlijk een beetje in de zon gaan liggen. Zeker als het in Nederland winter is. Dat heb ik gedaan, zeker. Maar ik ga niet op reis om te liggen. De fietstour van Baja Bikes is altijd een aanrader om een gebied te leren kennen, en die werd ook in Ubud aangeboden. Drie uur lang heb ik met een klein clubje en een gids heerlijk door de rijstvelden gefietst en heel veel geleerd. Verder heb ik vanuit het hotel nog een wandeling door de rijstvelden gemaakt, een fietstocht naar een waterval gedaan en een tempel bezocht en aapjes gekeken.
Ik heb er zelf niet voor gekozen om met een privé gids rond te gaan reizen over het eiland. Dat kan wel, je kunt die gidsen echt overal vinden. Zelf vond ik dat ongemakkelijk in mijn eentje. Wil je echter veel zien in weinig tijd en ook nog uitleg erbij dan is dat een prima idee. Veel plekken op Bali zijn erg toeristisch, zoals de jungle schommels, bepaalde tempels en watervallen. Zelf genoot ik meer van de authentieke omgeving rond mijn hotel en heb ik de echte toeristentrekkers links laten liggen. Eigenlijk was ik het gelukkigst op het terras voor mijn huisje, met uitzicht over de rijstvelden en bij helder weer zelfs een vulkaan (Mt. Agung). Zie hieronder mijn tijdelijke voortuin 🙂 (Ik verbleef in het Wakanda Resort nabij Ubud)
Wishlist
Al met al was het heerlijk om op Bali te zijn en het eindelijk eens echt te zien. Mijn reislustigheid is er weer meer door aangewakkerd, al merk ik wel dat het anders soloreizen is dan twintig jaar geleden, toen ik ging backpacken. Door het ontmoeten van andere reizigers is mijn wishlist weer langer geworden, en ik ben nog lang niet klaar met de wereld zien! Landen die hoog op mijn lijstje staan zijn Mexico, Sri Lanka, Zuid-Afrika en Marokko. Niet de minste landen dus, en misschien niet allemaal geschikt om alleen heen te gaan. Toch maar op zoek naar een reismaatje dan?
- Leuke stedentrip voor een paar dagen? Edinburgh is echt een aanrader!
- Bij Transavia boek je voordelige vliegtickets naar bijvoorbeeld Ibiza, Londen of Rome
- Met kinderen vanaf 8 jaar kun je de toren van Pisa beklimmen
- Snel een stad leren kennen? Boek een fietstour bij Baja Bikes. Met Nederlandse gids!
- Voordelig vakantie vieren op Curaçao? Dat kan, lees hier mijn tips.
- Hoe pak je een scheiding aan als er kinderen in beeld zijn? - 18/03/2025
- Boer zoekt Vrouw is alweer begonnen! En nu? - 17/03/2025
- Een knusse leeshoek maken? Dit heb je nodig - 17/03/2025
Geef een reactie