Er zijn van die uitvindingen, daar kun je je over blijven verheugen. Van die uitvindingen die je leven zó’n stuk makkelijker maken, dat je je afvraagt waarom je het zelf niet uitgevonden hebt.
Zo’n uitvinding is de zelfscan. Ook wel blieper genaamd. Je vindt ze in de supermarkt, en nadat je je angst hebt overwonnen om er één te gebruiken, wil je niet meer anders. Ik althans. Sterker nog: ik weiger nog supermarkten te bezoeken waar ze géén zelfscan hebben.
Tijd is geld
Het ideale eraan is dat het tijd scheelt. En tijd is geld, weet je wel. Het werkt namelijk als volgt: je scant je boodschappen, en stopt ze daarna direct in je tas/krat. Wees dus niet verbaasd als je in zo’n supermarkt mensen dingen in hun tas ziet moffelen: dat mag. Als ze maar gebliept zijn. Het tijdbesparende is natuurlijk dat je de boodschappen dan niet drie keer in je handen hebt: een keer in je kar, dan weer uit je kar op de band, en dan weer van de band in je tas.
Bijkomend voordeel is ook dat je direct kunt opletten dat er geen dingen geplet worden, want met de hysterie bij zo’n lopende band nogal eens misgaat. Immers, je wilt snel uitladen want je voelt de adem van de klant achter je al in je nek (die maar één dingetje heeft, maar waarvan je denkt rot op, ik laat je echt niet voor, ik heb nog meer te doen vandaag), de caissière (m/v) raust het vervolgens zonder pardon naar de andere kant, waar je weer heen moet rennen om je eieren, koekjes en chips te redden van totale verplettering door de colaflessen.
Ken je dat?
Dat niet alleen, tussen het uitladen en inladen door zijn er nog allemaal moeilijke opdrachten die je moet vervullen. Als het tegenzit moet je zelf je bonuskaart scannen, die om onduidelijke redenen aan je sleutelbos zit die weer ín het karretje is gestoken omdat daar een muntje aan zit, voordat je die losgewrikt hebt moet je al enkele levensvragen beantwoorden over servieszegels, heldenplaatjes en actiestickers, je hebt de kans om tegen veel te laag tarief airmiles te verzilveren maar je denkt ach, wat moet ik anders met die pokkedingen, en hiervoor word je geacht je postcode (alleen de cijfers!) en huisnummer op te blaffen, en dan mag je betalen. Contactloos, ja, maar alleen als je niet aan de limiet zit, anders moet je het even overnieuw doen.
Rustig nadenken
Ik hoor je denken, die laatste dingen moet je toch ook bij een zelfscan kassa doen? Soms wel, soms niet. In ieder geval hoef je dan niet te letten op geplette boodschappen, en kun je rustig nadenken over die moeilijke vragen. Een enkele keer is het zelfs nog beter: bij sommige winkels hoef je, als je met de zelfscan winkelt en afrekent, geen levend persoon te woord te staan.
En dát, mensen, is nou precies iets voor mij. Helemaal mijn pakkie an. Dat ik boodschappen kan doen zonder ook maar een woord te hoeven wisselen met een levend persoon. Dat ik gewoon in mijn bubbel de appie binnen kan stappen, mijn ding kan doen en weer weg kan gaan zonder me zelfs maar druk te maken over sociale verwachtingen als goedemorgen en dankuwel.
Dat is waarom de blieper wat mij betreft de uitvinding van de eeuw is. Waarom ik er dan zo chagrijnig bij kijk? Ach, ik hou nou eenmaal niet van boodschappen doen. Maar goed, je ontkomt er niet aan. De zelfscan maakt het dan misschien niet leuker, wel makkelijker.
Ik ben niet gesponsord door de Jumbo en de Appie met dit artikel. Sterker nog, ik sponsor hén met mijn dure eetgewoonten.
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Bij mij gaat het zelden fout op de lopende band. Kan me nu alleen hardhandige caissières herinneren. Toen iemand aanbood om m’n tas vast in te pakken wegens sluitingstijd, zei ik: alléén als je het goed doet. Ja, dat zou ze doen. Dus betaald en in de tas gekeken. Alles incl. conservenpotjes lag kris kras door elkaar. Tas leeg gehaakt en alsnog zelf compact ingepakt, zodat alles de fietstocht over verkeersdrempels overlezen zou. Werd niet opgejaagd, wat ik wel verwachtte.