De eerste week van de zomervakantie is voorbij! Ineens realiseerde me dat het maken van weekoverzichten helemaal niet nieuw voor me is. Vorig jaar heb ik in de zomervakantie namelijk ook weekoverzichten gemaakt. Twee ofzo, toen is het versloft, maar toch leuk. Vooral omdat de foto’s van toen en nu nagenoeg identiek zijn:
Je weet het, regen, vakantie en Lisette zijn drie zaken die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Met mijn blog over regen op vakantie haalde ik pasgeleden zelfs het RTL nieuws, ik kon nu dus moeilijk naar een zonnig oord vertrekken. Bollo doet sowieso niet aan zonnige oorden. Maar eerst was het nog maandag.
Maandag was het weertje nog aardig, maar ja, toen was ik aan het werk. En in mijn donkere kamer heb ik niet veel aan die zon. Wel kocht ik in de pauze de derde bikini voor dochterlief, die net als ik problemen heeft met bikini shoppen. Ze heeft nu al boven twee maten groter dan onder. Net als ik, ja.
Beter dan andersom, zou je zeggen. Maar omdat je voor kinderen nog geen mix en match hebt ben ik dus gedoemd om twee of drie bikini’s te kopen. Misschien is er iemand met dit probleem maar dan omgekeerd? Kunnen we samen shoppen? Anyway, ik slaagde bij de Zeeman dus al met al was het geen onwijze aderlating.
Die bikini hadden we hard nodig, want dinsdag vertrokken we voor een paar daagjes naar de Veluwe. Ik bezocht mijn vriendin J. die je misschien nog wel kent uit mijn zwangerschapsdagboek. We zijn al meer dan 13 jaar bevriend, en hebben nu allebei drie kids. Zij is sinds kort alleenstaand, en dit vond ik een goede reden om me bij haar aan te sluiten op vakantie. En zij gelukkig ook. Met zijn tweeën voor zes kids zorgen is beter dan in je eentje voor drie, toch?
Dinsdagavond begon het dus te regenen, uiteraard, en dat zette de toon voor de woensdag. De hele dag regen. Dat was voorspeld, we hadden dan ook het noodplan in werking gesteld. Uitslapen, wat voor mijn kinderen betekende tot 7.30 en voor de kinderen van J. tot 9.30. Daarna uitgebreid ontbijten en spelletjesochtend houden.
Op een gegeven moment werd het huisje toch te klein voor de kinderen van 10, 6, 5, 5, 3 en 0 jaar en wilden de moeders frisse lucht. Op naar het speelparadijs dan maar. Waar de lucht alles behalve fris was, maar ach, de kids konden hun energie er kwijt.
Het zwembad stond wederom op het program, dit keer was het natuurlijk wel iets meer aanpoten met zes kids. De vorige dag waren opa en oma er namelijk nog bij. In eerste instantie splitsten we op: de Ipad van mijn zoon had het namelijk begeven. Of: hij gaf een rare foutmelding en we kregen het ding niet meer aan de praat. Paniek natuurlijk, want jemig, regen en een huis vol kleuters en dan een tiener die offline is!
Omdat ik de beste moeder ter wereld ben (en er misschien een klein pietsie eigenbelang meespeelde) regelden we bij de receptie het adres van een handige computermonteur. Daar mochten we direct langskomen. Het bleek gewoon een man die als hobby computers fikst. Van Apple had hij niet zoveel verstand, zei hij gelijk, hij was meer van de Samsung. Een man naar mijn hart, uiteraard.
Uiteindelijk is hij met zoonlief met de Ipad bezig geweest, terwijl mijn tweede zoon naar buiten was gerend (door de aanwezigheid van een hond formaatje pony) en stond ik de baby te wiegen die weigerde te slapen. Die had ik geruild voor mijn eigen dochter, die op deze manier alvast naar het zwembad kon.
Eind goed al goed, de Ipad werkte weer en zoon was dolblij. Mocht je ooit computerproblemen hebben en je bent op de Veluwe, app even naar computer service Eerbeek. En doe de groeten van die vrouw uit het westen met die baby en dat kind met hondenangst 😉
Op donderdag hadden we een uitstapje gepland, we bezochten namelijk de julianatoren in Apeldoorn! Ik was al twee keer eerder in dit park geweest. De eerste keer is zeker 20 jaar geleden, de vorige keer was met peuter en baby in 2010. En ik moet zeggen: er is nog steeds weinig veranderd 😉 Binnenkort zal ik er meer over vertellen in een aparte blog, ik was als gerenommeerde blogger namelijk op uitnodiging en dan hoort dat erbij. We hebben in ieder geval Jul gezien, de muis, en Jut hebben we tevergeefs gezocht. Die bestaat blijkbaar niet.
Ook begon die dag bij mij een vervelend gevoel op te spelen: een beginnende blaasontsteking. Van dat zwembad op het park? Of misschien van het rondje zwemmen in de sloot vorige week, toen we gingen varen? Ach, hoe kom je eraan is niet de vraag, hoe kom je er vanaf! Gelukkig had mijn vriendin en oermoeder paracetamol bij zich naar het pretpark, waardoor ik de dag goed door kon komen.
Omdat deze avond een beetje bonte avond was, hadden we bedacht de kinderen snel te voederen en vroeg naar bed te doen (want: moe na een dagje pretpark) en dan zelf sushi te halen. Dat liep niet helemaal volgens plan. Mijn vriendin voerde me eerst een cocktail van pijnstillers omdat die blaasontsteking te onderdrukken, en toen probeerden we de kids op bed te krijgen. Die hadden echter allemaal in de auto terug geslapen dus waren hieperdepieper.
Uiteindelijk ging zij op pad voor sushi, en zong ik nog 92 liedjes, las verhaaltjes voor, werd streng, haalde twee kleuters uit elkaar en keek ondertussen de blues brothers met een half oog mee met de twee grote kinderen. Help me herinneren dat ik nooit doorga voor vijf kinderen!
Toch lukte het ons om de sushi redelijk rustig op te eten, het was heerlijk en een goede afsluiter van deze vakantie. Slechts twee kinderen probeerden mee te eten: de oudste en de jongste, waarbij de jongste duidelijk meer geïnteresseerd was in sushi dan de oudste.
Tot slot pakten we op vrijdag de auto’s in, en reden we naar het zwembad, om de kids nog even goed moe te maken. Na een lekker ochtendje zwemmen en een knuffel van Bollo keerden we weer huiswaarts. Mijn kindjes hadden de x-box papa best gemist, en waren blij dat we weer thuis waren.
De man had in onze afwezigheid uiteraard het huis gepoetst, de was gevouwen, de ramen gezeemd, de koelkast schoongemaakt en gevuld met verse boodschappen. Ahum. De enige vulling van de koelkast was deze:
Jammie. We konden de melk zowel eten als drinken.
Zaterdag werd de blaasontsteking toch wel wat onhoudbaar. Vrijdagavond werd het al steeds erger. Zaterdagochtend dus toch maar de huisartsenpost gebeld, en ik mocht een kuurtje halen bij de apotheek. Meestal helpen die wel snel, toch had ik de hele dag nog pijnstillers nodig om de dag door te komen.
Dochter wilde graag picknicken, maar uiteraard durfde ik niet ver bij de wc vandaan. Het idee was snel geboren: we gingen langs de waterkant picknicken, 100 meter van ons huis. Voorbijgangers vroegen lachend of we al klaar zaten voor het Varend Corso (in augustus, haha). Toch was het heel gezellig, soms hoef je helemaal niet zover van huis om het leuk te hebben! Tot zover de filosofische gedachten.
De zondag bestond vooral uit bloggen, want ik had wat in te halen natuurlijk. Het blijkt wel echt een verslaving te zijn, ik kom weer helemaal bij als ik een uurtje achter mijn computer zit om al mijn hersenspinsels eruit te gooien! Heerlijk met een bakkie koffie. Man en kids gingen ’tuinen’, zoals ze dat op zondagochtend doen. Ideaal. Zondagmiddag deden we nog een bakkie en toen was de week alweer voorbij. Op naar de tweede week zomervakantie!
- Boer zoekt vrouw Europa 2023: de brieven - 18/09/2023
- 2,5 jaar na de scheiding: hoe is het nu? - 15/09/2023
- Zo leuk is Trier! - 14/09/2023
Bizar, wij waren ook op Coldenhove vorige week. En zondag iov donderdag Julianatoren. Small world. Heb je niet gespot btw.
Nee ik jou ook niet, jammer zeg!