Amerika, het land van de onbegrensde mogelijkheden. Ik denk dat dit een land is waar iedereen wel een beeld bij heeft. Ontzettend veel televisieseries, shows en sterren komen uit Amerika. Denk je aan Californië dan zie je Baywatch, denk je aan Florida dan zie je Miami Vice, denk je aan het Wilde Westen dan zie je Bassie en Adriaan voor je. Tenminste, ik dan. De steden zijn enorm en de natuur is overweldigend met ontelbaar veel bekende en onbekende nationale parken. Ik droomde al een tijd van een reis naar Amerika, en eindelijk was het dan zo ver: deze voorjaarsvakantie gingen wij erheen.
Ik werd van tevoren gewaarschuwd: alles in Amerika is gróót. Toch dacht ik: mwah, zal wel meevallen. We gingen tenslotte naar Florida, een redelijk kleine staat waar alles nog wel dicht bij elkaar ligt. Op de kaart leken de afstanden minimaal, en we besloten dan ook op één plek te slapen (op dit resort in een groot huis met parkeerplek voor de deur) en vanuit daar tripjes te doen. Dat ging overigens prima, al hebben we wel wat miles gemaakt met de auto!
Tandpastasmile
Het begon met de vliegreis. Met Delta Airlines, dus een echte Amerikaanse maatschappij. Waar de stewardessen ook in knauwend Amerikaans tegen ons praatten. En mij steeds ‘sugar‘ en ‘honey‘ noemden. Geweldig, ik hou ervan. Wat me opviel was dat deze stewardessen qua formaat zeg maar niet in maatje 36 pasten (waar de afgelopen tijd bij een andere vliegmaatschappij nogal ophef over was) maar vooral dat ze supervriendelijk en uitbundig aardig waren. Heel anders dan de zuurpruimpjes die ik meestal tref. Sorry, maar het is zo.
Ook de veiligheidsinstructies waren over the top. Een blik vol acteurs met schitterend witte tandpastasmile legde ons uit hoe we de lifejackets konden vinden in geval van emergency. Tussendoor werd geroepen hoe goed Delta Airlines wel niet is voor de wereld en ze sloten af met de kreet ‘by flying Delta you’re saving lives!‘. Tuurlijk, mijn vliegschaamte was ook acuut verdwenen, ik voelde me helemaal top, en toen moest de vakantie nog beginnen.
Nooit de verkeerde rij bij de kassa!
Wat ik super vind in Amerika (en in vrijwel elk ander buitenland) is dat je geen rij hoeft te kiezen als je ergens voor moet wachten. Neem de autohuur: er waren zes balies, dan is er één wachtrij, en de voorste in de rij gaat naar de balie die als eerste vrij komt. In Nederland zie je dat ook wel bij grotere warenhuizen of bijvoorbeeld op Schiphol, maar in Amerika is dat overal. Ideaal hoor. Ik kies namelijk altijd de verkeerde rij. Op deze manier had ik mijn huurauto binnen no time te pakken.
Grote auto
Die auto. Ja, enorm. Iets anders kan ik er niet van maken. Nu liet ik me bij Alamo wel omver lullen om een upgrade te nemen, iets waar ik helaas na 10 uur vliegen toch gevoelig voor blijk. Want ‘anders zouden de koffers niet in de auto passen’. Welnu, in de auto die we kregen pasten de koffers van het complete vliegtuig! Maar ach, we waren in Amerika en dan wil je graag een echte Amerikaanse auto. En zo geschiedde: we kregen een GMC Yukon.
Mijn man reed gelukkig het eerste stuk naar het hotel, want van dit formaat auto moest ik zelfs wel even slikken. Maar toen ik eenmaal doorhad dat alles in Amerika groot is, dus ook de parkeerplekken, parkeergarages en wegen, confisqueerde ik de sleutels en was ik de designated driver. En wat voelt dat goed, als King of The Road! Verder was alles overigens top geregeld, dus kudo’s voor Alamo. We hadden geen andere auto meer gewild 😉
Overal snel geholpen en genoeg parkeerplekken
Als ik soms op zaterdag naar de Jumbo ga, moet ik 10 rondjes rijden om mijn auto kwijt te kunnen. En dat is dan gewoon in ons simpele dorp. In Amerika leek het echter wel alsof overal altijd plek was. Uit eten? Gewoon een restaurant binnenlopen en hooguit 10 minuutjes wachten, terwijl je hier alles drie weken vooraf moet reserveren. In de spits naar de Starbucks? Ja, even in de rij staan, maar parkeerplaatsen zijn er genoeg. Een dag naar Universal Studio’s? Topdrukte, maar er zijn dan ook 12 kassa’s open dus het loopt als een trein. Wat heerlijk, want ik kan er heel slecht tegen als dingen niet gestroomlijnd lopen. Hier viel me keer op keer weer op dat dit ook anders kan.
Ja, dubieus punt, dat snap ik. Het Coronavirus leeft nogal in Nederland. In de week dat wij weg waren, de voorjaarsvakantie (feb. 2020, red) kwamen er keer op keer nieuwsberichten vanuit Nederland. In Amerika ging het echter vooral over de verkiezingen. En oh ja, dat virus uit China, waar Trump eigenlijk niet zo mee bezig was. Natuurlijk, je vraagt je af of ze het allemaal wel serieus genoeg nemen. Aan de andere kant: van enige hysterie merkten wij pas iets toen we aankwamen op Schiphol, en we non stop mensen met mondkapjes zagen. De Amerikanen lijken zich drukker te maken om andere dingen, zoals de verkiezingen.
Enorme supermarkten
Oh, die supermarkten. Ik heb een hekel aan boodschappen doen, maar in het buitenland word ik er altijd dolblij van. Ik weet niet waarom, misschien omdat ik me dan een beetje een local voel ofzo. Nu heb je in Nederland natuurlijk ook grote winkels, denk aan de Makro. En in Frankrijk kennen we de Carrefour. Maar de Walmart in Amerika… wel, die was nog eens zes keer zo groot. Ze hebben hier werkelijk alles! Kleding, kinderwagens, autobanden… ik kon het zo gek niet bedenken of ze hadden het. Zelfs het allernieuwste speelgoed…
Natuurlijk is het pittig om in zo’n grote winkel boodschappen te doen, je bent al snel een uur zoet. Gelukkig zit er voor de hongerige of dorstige mens gewoon een McDonalds of Subway ín de supermarkt. Tja, kun je er gewoon een uitje van maken
24-uurs economie
Ach, nu ik eenmaal bezig ben wordt dit één groot promotiepraatje voor Amerika, haha! Nog even en ik hang ook de Stars en Stripes buiten aan de vlaggenstok. Maar eerlijk, ik ben gek op handige dingen zoals de 24-uurs economie. In Amerika waren de supermarkten gewoon 24 uur open. Dat is toch ideaal? Ook de Starbucks ging om 4.30 uur open. Kwamen wij met onze jetlag om 5.00 uur uit bed, gingen we gewoon alvast even ontbijten. Dat is toch goud? En dan ook nog goeie wifi in alle winkels… Tja, ik ben fan.
Vriendelijke mensen
Wat me tot slot opviel is dat de mensen in Amerika zo ontzettend vriendelijk waren. En zo behulpzaam! Je kon alles aan ze vragen, niets was te gek. Regelmatig werd er aangeboden een foto te maken, waardoor we nu voor het eerst in jaren zelfs meerdere gezinsfoto’s hebben.
Ook in restaurants was niets te gek (alleen maar bijgerechten bestellen bijvoorbeeld, omdat de porties niet te doen groot zijn) en ook voor de kinderen waren de Amerikanen onwijs aardig. Natuurlijk, je bent er toerist en je komt er geld brengen, ik snap heel goed dat zij daarvan moeten leven, zeker in het gebied waar wij zaten. Maar dan nog heb ik me ontzettend welkom gevoeld. Misschien had ik (ook door tellsell) meer schreeuwerige en opschepperige mensen verwacht, en dat heb ik dus absoluut niet zo ervaren. Alleen maar vriendelijkheid en geduld.
Nadelen: milieu
Natuurlijk zijn er ook nadelen aan Amerika. Wat ik heel handig vond maar waar ik wel even van opkeek, was de hoeveelheid plastic tasjes die ze in de supermarkten uitdelen. De plastic bekers die je overal krijgt, zelfs in restaurants. Mét plastic rietje. Dan denk ik ehm…. doen wij nou zoveel moeite in ons onbeduidende landje, terwijl ze zich in Amerika geen reet aantrekken van het milieu? Ook heb ik na goed zoeken met veel moeite twee elektrische auto’s gezien, en verder vooral dikke Amerikaanse auto’s met minimaal V8 motor. Zit ik me thuis te ergeren aan het automatische start-stopsysteem van mijn SUV terwijl de motoren in Amerika blijven ronken? Het is, als je daarover nadenkt, best vreemd.
Geen uitkeringen
Wat we natuurlijk verder weten van Amerika, is dat het op sociaal gebied allemaal minder goed is geregeld dan in Nederland. Of dat een voordeel of een nadeel is, kun je bediscussiëren, dat ligt waarschijnlijk aan de situatie waarin je zit. Wij zagen veel ouderen en gehandicapten aan het werk, dat viel ons echt een beetje op. Ze zullen wel moeten, en ze zullen ook veel uren maken, zeker als alles 24 uur per dag open is. Maar is het erg? Ik weet het niet, het leek alsof iedereen daar heel veel plezier had in het werk dat hij of zij deed. Overigens viel me ook op dat Florida heel rolstoelvriendelijk is, met overal rolstoeltoegangen en tilliften bij veel zwembaden. Daar kan Nederland, met alle obstakels, best nog wat van leren.
Alles is duur…
Wel, aan de hand van mijn relaas begrijp je dat ik het super naar mijn zin heb gehad in Amerika. Ook al was het maar een week, en was de plek die wij bezocht hebben slechts een klein speldenprikje op de kaart van Amerika. Waar ook nog eens altijd de zon schijnt, wat het natuurlijk nóg aantrekkelijker maakt. Toch ben ik erg benieuwd naar de rest van dit land en hoop ik er snel meer van te gaan zien. Even sparen dan maar, want dat was nog een ander nadeel: alles is er wel ontzettend duur….
Wil je weten wat we precies hebben gedaan en gezien in Florida? Lees dan ons reisverslag en de uitgebreide blog over Regal Oaks Resort. En naar Amerika wil ik zeker terug, een rondreis door Zuid-West Amerika staat nog op mijn bucket list!
- Boer zoekt vrouw aflevering zoveel: keuzes en citytrips - 19/05/2025
- Leiden ontdekken op de fiets - 17/05/2025
- Boer zoekt Vrouw aflevering 11: feestjes, keuringen en exits - 11/05/2025
Wat leuk dat je het zo naar je zin hebt gehad! Wij komen van oorsprong uit North West Florida (“the panhandle”), en ik ben erg blij dat de sunshine state je zo goed verwelkomd heeft! Het is heel grappig, maar alle dingen die jij hier noemt verrassen mij altijd weer als ik in Nederland bij familie op bezoek ben: Hoe parkeren jullie in hemelsnaam alles dat groter is dan een SmartCar? En waarom zijn er niet meer parkeerplekken? En waarom is die cassieren zo chagrijning? Maar ja, die plastic zakjes enzo daar wordt je hier wel niet goed van, alhoewel dat ook heel erg van de staat afhangt. Waar ik nu woon zijn plastic zakjes bijvoorbeeld verboden en krijg je geen rietjes meer bij drinken. Ook is hierhet minimum loon veel hoger dan in Florida. Amerika is eigenlijk vijftig landen bij elkaar. Kom ze allemaal bekijken zou ik zeggen!
Oh, dat ben ik zeker van plan, haha! Nog 49 staten te gaan dus. Waar woon jij nu dan?
Ik woon nu voor een jaar in Oregon aan de west kust. hier zijn rietjes en plastic zakjes inderdaad verboden. En als ik boodschappen doe maak ik dus een online lijstje met precies het gangpad erbij waar ik het kan vinden. De eerste weken waren we inderdaad uren bezig, en ja, dan neem je ook een koffie tussendoor! Super fijn ook dat ik echt elk moment van de dag boodschappen kan doen! Dat ga ik missen straks weer terug in NL. Ook aan de grote kannen melk en pakken cereals zijn we inmiddels gewend. Dat de boodschappen mega duur zijn, begint nu te wennen, en nadeel als ik terug ben ik Nl denk ik echt dat ALLES in de aanbieding is. En ja ik heb ook super goede ervaringen met Delta. Geen maat 36 en mega hip. Maar soms zelfs ruim over de 70 jaar. En niks is te veel voor ze. 10 uur vliegen met mijn kids vind ik geen ramp met Delta. In restaurants nemen we vaak iets om te delen, ook wel eens alleen voorgerechten, drinken we gewoon alleen kraanwater en nemen we de rest mee in een box voor de lunch van de volgende dag! Daar kunnen ze in NL nog wel wat van leren.
Wat fijn dat jullie het leuk hebben gehad en ik vind dit een leuk artikel. Ik hou ook echt van die Amerikaanse supermarkten zoals Walmart en dan lekker om 12 uur ’s nachts boodschappen doen! Helaas zijn er nog best heel veel vooroordelen over Amerika. Zo denken veel mensen dat je er alleen maar fastfood kunt eten. Vaak is de keuze aan groente en gezonde opties groter dan in Nederland…
Bianca onlangs geplaatst…Amerika reis van New York naar Texas in foto’s