Ik weet van wanten. Ik weet zelfs heel veel van wanten. Wat ik vooral weet, is dat wanten nooit op de plaats zijn waar je ze verwacht. En: dat je ze nooit bij je hebt als je ze nodig hebt. Eigenlijk vallen wanten in de categorie paraplu. Je hebt er acht in je auto liggen (geen grap) maar als het regent hangt je haar in natte slierten om je gezicht.
Wel, zo is het dus ook met wanten. Negen maanden per jaar breek je je nek over de mand met die dingen, want die moet je nog eens uitzoeken en misschien heb je ze nodig en ze moeten nog gewassen en vooral moet er nog via een soort memory gezocht worden naar matchende paren. De drie maanden dat je ze werkelijk nodig hebt, zijn ze nergens te bekennen.
Het begon deze week. Het zal jullie niet ontgaan zijn dat het koud was. Van dat weer waarbij je ballen eraf vriezen, al heb ik daar gelukkig geen last van. De georganiseerde moeder heeft dan natuurlijk netjes op de eerste koude ochtend voor elk kind een setje wanten klaarliggen. Misschien heeft ze een buienradar-alarm, misschien doet ze dat standaard altijd na de herfstvakantie, net als het in orde maken van de wintergarderobe, misschien voelde ze aan haar mooie, zachte, glanzende haren (want dat hebben die perfecte moeders altijd) dat het ging vriezen. Of misschien keek ze gewoon het RTL weer.
Noordpool
Ik niet. Ergens vorige week heb ik wel bedacht dat het misschien tijd werd voor winterjassen, maar ik dacht ach, de klok gaat een uur terug, dus dan wordt het weer een soort zomer. Of in ieder geval is het licht en warm als we de deur uit moeten. Boy, was I wrong. Maandag ging goed, dinsdag woonden we ineens op de Noordpool.
Natuurlijk overdrijf ik weer, want dat doe ik altijd. Hoewel het koud was en mijn kapsel leek op dat van een statische vogelverschrikker in plaats van die glanzende zachte haren, was het zonnetje best lekker. Maar mijn fikken, man, die vroren eraf! En nou hoefde ik nog niet eens te fietsen. Die arme zoon van mij kwam hier pas achter tijdens zijn 8 kilometer durende fietstocht naar school. In zijn tussenjas.
Dus: de perfecte moeder rent dan naar de HEMA (de Action is passé, weet je nog) en koopt voor iedereen een setje muts, sjaal en wanten passend bij de winterjas. Ik denk altijd: ik heb nog wel wat liggen. En tegen de tijd dat ik ze dan alsnog wil gaan kopen (want ik heb ze helemaal niet liggen, althans geen complete sets) zijn alle wanten en sjaals uitverkocht. Dit probleem heb ik overigens ook altijd met schaatsen en sneeuwlaarzen, maar dat terzijde.
10 graden
Anyway, lang verhaal kort, vanochtend had ik alles op orde. Ik had de mand met wanten gevonden, ik had matchende paren gemaakt en ze leken nog redelijk te passen bij iedereen. Vanochtend lagen dus alle setjes wanten netjes klaar voor weer een ijzige, gure dag.
Mijn zoon ging pas net naar school, hij had de eerste uren vrij. Inmiddels is het 10 graden, dus die wanten had hij niet nodig. Zojuist kwam ik ze tegen in mijn auto.
Mooi, leg ik ze bij de paraplu’s.
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Geef een reactie