Spaart u nog zegeltjes? Bonuskaart of Airmiles? Wilt u extra geld opnemen? Een tasje kost 65 cent. Houdoe!! Het zijn de diepgaande teksten van het liedje over Kassameisjes, dat uitkwam toen ik mijn carrière bij de Appie begon. Het lied was niet echt positief opbouwend, en het kassameisje werden niet heel goed afgeschilderd.
Nu hoef je geen eindeloze studie te doen om achter de kassa te kunnen werken. Dat is een feit. Het is een geliefd baantje bij scholieren, studenten en herintreedsters. Want laten we eerlijk zijn: het percentage vrouwen is bijzonder hoog. Maar goed, het is dan ook wel een baantje dat bijzonder goed te combineren is met andere zaken, zoals een studie of een gezin. Ik werkte als scholier op zaterdagochtend in de tuin, en ik kon mooi op woensdagavond, vrijdagavond en zaterdagmiddag terecht in de appie. Ideaal natuurlijk.
Heeft u er 10 cent bij?
En hoewel het geen hooggeschoolde baan is, heb ik er superveel geleerd. Bijvoorbeeld over rekenen: ik ben geen rekenwonder, en pas op dat moment (op mijn 16e) snapte ik waarom mensen ergens soms 10 cent bij vragen. Of toen nog: een dubbeltje. Want ja, in die tijd betaalden veel mensen nog contant in guldens. Sterker nog: ik heb de invoering van de Euro meegemaakt. En dus ook de periode dat mensen zowel met guldens als met euro’s mochten betalen, en dan wisselgeld in euro’s kregen. Jaja. Gelukkig regelde de slimme kassa dat allemaal.
Verder ben ik een kei geworden in streepjescodes zoeken, PLU codes onthouden en de verschillen tussen biersoorten herkennen. Ik kan vertellen dat boodschappen doen, hoewel ik er nog steeds een hekel aan heb, een stuk makkelijker is geworden. Omdat ik gewoon de gedachtegang erachter snap. Broccoli gaat op gewicht, komkommers per stuk. En als je twee kratten bier op je kar zet moet je de ene even optillen om aan de cassière te laten zien dat je in de onderste niet stiekem allemaal dure speciaalbiertjes hebt gestopt.
De omgang met klanten
Tot slot, en dat is nog wel het belangrijkste, leerde ik als kassameisje alles over de omgang met klanten. Én de manier waarop klanten met het kassameisje omgaan. Het is voor het kassameisje heel vervelend als een klant aan het bellen is en haar geen blik waardig gunt, of zelfs met handgebaren of een knikje probeert te communiceren terwijl hij gewoon doorbelt. Geloof me. Verder vinden moeders het niet leuk als je hun kinderen onder de 16 bier verkoopt (dat was toen nog niet zo streng als nu. Maar goed, toch beter niet doen). Ik heb eens een klant gehad die heel boos werd dat ze heel veel kleingeld terugkreeg. Of een jongen die beloofde later terug te komen om te betalen, en nooit meer verscheen.
Zo krikte ik mijn mensenkennis op, daar achter de kassa bij de Appie. Ik leerde dat ik in de spiegel moest kijken, omdat mensen soms kratten bier vergeten te vermelden. En dat er zelfs in een klein dorp met vals geld betaald wordt. Ik leerde het verschil tussen perziken en nectarines, en attendeerde mensen op de aanbieding 3 halen 2 betalen en adviseerde ze om nog een extra product te pakken, waarop de rest van de rij nog harder ging zuchten. Ik leerde geduld hebben met oudere mensen, en hielp ze hun tas in pakken, terwijl ik mensen met haast zo snel mogelijk probeerde te helpen.
Houdoe!
Nou, anyway, het was een leuke tijd. Sindsdien wens ik het kassameisje altijd een prettige dag als ik wegga, probeer ik niet op mijn telefoon te kijken als ze voor mij aan het werk is, en zorg ik dat ik mijn spullen een beetje snel van de band haal zodat zij door kan werken.
Of ik ga bij de zelfscan. Nog beter, want dat voelt zo toch een beetje vertrouwd.
De uitgelichte afbeelding is van Shutterstock
- Londen in de zomer? Doen! - 16/04/2025
- Boer zoekt vrouw aflevering 8: gaten - 14/04/2025
- Waterloo: walhalla voor geschiedenisfans - 09/04/2025
Geef een reactie