Wassen met een bolletje!!! Wie kent de kreet niet? Een dame van middelbare leeftijd met een hoge krijsstem, een typische moeder dus, had de hoofdrol in deze reclame. Met een bolletje wassen was helemaal hip en de nieuwe trend voor, wat zal het zijn geweest, 1991. Die pakken poeder, dat kon echt niet meer.
Nou, bij ons thuis werd er ook na 1991 gewoon gewassen met waspoeder. Met kilo’s tegelijk werd het aangesleept, we hadden dan ook een groot gezin en veel te wassen. Die bolletjes kwamen er niet in!
Hoe ik de was leerde doen
Pas toen ik ging samenwonen moest ik zelf gaan nadenken over de was. Luxe, ik weet het. In Australië, waar ik het halfjaar vóór dit samenwoon experiment vertoefde, ging het wassen een beetje vanzelf. Ik mikte op advies van mijn reisgenoten alles door elkaar in een campingwasmachine, met zo’n klep aan de bovenkant, en gooiden er een hand poeder in. Ik kon kiezen uit cold, warm en hot. Waar ik, om bacteriën uit te roeien, standaard voor ‘hot’ koos. We gaven dan ook altijd de schuld aan de wasmachines als kleding te klein was geworden, en pas terug in Nederland kwam ik erachter dat misschien niet alle kleding gekrompen was, maar ik wat gegroeid.
Maar goed, ik dwaal af. De was dus. Ik ging in 2004 samenwonen en had geen idee. We gingen een wasmachine kopen en het belangrijkste bleek de gebruiksaanwijzing, die ik er bovenop lag. Op de momenten dat vriend er niet was kon ik toch een was draaien. maar meestal deed hij dat in het weekend. Ja, dat waren nog eens geëmancipeerde tijden.
Inmiddels kan ik het me niet meer voorstellen. De wasmachine draait elke dag (op mijn initiatief) en de bodem van de wasmand heb ik al jaren niet mee gezien. Maar toen in 2004 waste ik gewoon met poeder, zoals ik dat gewend was vanuit huis.
Wassen met vloeibaar wasmiddel
Pas na mijn eerste baby werd alles anders. Door een doortastende kraamverzorgster en een praktische vriendin J. werd er ineens gewassen met een bolletje. Grote flessen vloeibaar wasmiddel, altijd wel ergens in de aanbieding, werden aangerukt. En ja, nu je het zei, de was rook ineens een stuk frisser. En dat zeepbakje, tot dan toe regelmatig volledig verstopt met samengeklonterd poeder, bleef maagdelijk wit en schoon.
Het schijnt dat wassen met een bolletje beter is. Al kan dat natuurlijk een reclamepraatje zijn, maar goed, daar trap ik gewoon in. Door een bolletje met wasmiddel op het wasgoed te zetten wordt het wasmiddel beter verdeeld over de was, en heb je minder wasmiddel nodig. Dat is beter voor je machine, je kleding, je portemonnee en de rest van de wereld. Daarbij lost vloeibaar wasmiddel makkelijker op als je wast op lage temperaturen.
Overal wasbolletjes
Wat daarentegen dramatisch voor het milieu is, en voor je humeur, is het aantal wasbolletjes dat je huis overneemt. Inmiddels zijn het geen bolletjes meer maar een soort groene bakjes, met schenktuutje en ribbels om wasmiddel in vlekken in te wrijven. Wat niemand doet want daar hebben we zo’n vanish ding voor, maar ook dat is weer een ander verhaal.
Die groene bakjes dus, die ik voor het gemak bolletjes zal blijven noemen. Je. Vindt. Ze. Overal. Werkelijk. Als er twee flessen wasmiddel per week doorheen gaan, en dat gebeurt bij mij, dan zit je na een jaar dus met 100 van die bolletjes. 100.
In je dekbedhoes. Of in de mouw van je trui. In de droger. Onder de droger. Achter de droger. Onder het wasrek. In elke wasmand. In de wc. Ja, dat laatste snap ik ook niet, maar echt, ze liggen er. Als ongewenste gedachten die her en der op onverwachte momenten bovenkomen.
Oké, die metafoor was wel mijn meest heldere moment van vandaag. Hierna kan het alleen maar slechter worden. En het verhaal ook, hou je vast: dit is wat er gebeurde met de bolletjes. Ineens waren ze weg. De bolletjes. Gewoon, foetsie, verdwenen.
Wat als de bolletjes verdwijnen?
Wat ermee is gebeurd? Geen idee. Misschien hebben ze het hazenpad gekozen, de andere helft van de eenzame sokken uit de droger achterna? Heeft de schoonmaakster ze meegenomen om aan een goed doel te doneren? Knutselt dochter ermee op school? Joost mag het weten.
Het korte moment van blijdschap sloeg al snel om in lichte paniek: hoe nu te wassen? Ik nam de laatste tijd flessen zonder bolletje bovenop, of ik trok ze er in de Jumbo al af en mikte ze daar in het schap voor de verzamelaar. Moest het wasmiddel nu in het bakje? En dan: in welk vakje?
Er was maar één oplossing. Ik mikte het in alle bakjes. En, je gelooft het niet: de was werd schoon. Je hebt die onzinnige bolletjes die eruit zien als bakjes dus helemaal niet nodig!
Maar goed, mijn voornemen om voortaan zonder bolletje te wassen is alweer overboord. Vanuit het niets kwamen er weer bolletjes tevoorschijn: er zat er nog eentje in de droger, en onderin de wasmand, en er lagen er een paar bij de kleispullen. Gelukkig maar.
Wassen met een bolletje, het is de uitvinding van de eeuw.
*dit artikel is niet gesponsord door een wasmiddelengigant of wasmachineboer. Al zou ik het best leuk vinden om iets van ze te krijgen. Of van die zaak met die wagentjes die je vieze was komen halen en schoon weer terugbrengen, dat zou helemaal geweldig zijn. Contactgegevens op de contactpagina.
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Geef een reactie