Het mag inmiddels duidelijk zijn dat ik in de categorie loedermoeder val. Na alle aandacht voor Lieve Syl werd ik uitgenodigd voor het eerste loedermoederdiner, vervolgens bleek ik ook een loedervriendin door mijn relatie met Syl op het spel te zetten voor dit woord, ik legde het woord nog eens goed uit en ook probeerde ik Loedermoeder te promoten zodat het woord van het jaar 2016 zou worden.
Dat laatste is helaas niet gelukt, we hadden iets teveel last van de treitervloggers. Maar toch blijven Loedermoeders de gemoederen bezighouden. Gisteren verscheen in de Telegraaf een mooi artikel waarin het woord Loedermoeder nog eens wordt uitgelegd door één van de bedenksters ervan. En waarom het eigenlijk een eer is om deze award te winnen. Dus nee, ik hoef niet huilend en beledigd in een hoekje te gaan liggen als ik de loedermoeder award win. Loedermoeder genoemd worden is iets positiefs!
Om nog maar eens een vooroordeel onderuit te halen: Loedermoeders mishandelen of verwaarlozen hun kinderen niet. Hoewel het woord misschien niet aardig klinkt, is het wel aardig bedoeld.
Loedermoeders hebben het beste met hun kinderen voor, ook al willen ze die kinderen soms achter het behang plakken. Ze benaderen situaties met humor, en laten soms de boel de boel. Consequent? Als het uitkomt. Pedagogisch verantwoord? Alleen als het moet. Liefdevol? Dat altijd.
Het doel van de loedermoeder komt verdacht dichtbij het doel van Lieve Syl. Namelijk: laten zien dat niet alles perfect is. Stoppen met het delen van ideale plaatjes. Waar andere moeders onnodig onzeker van worden. Hoe vaak heb ik niet gehoord: ‘oh, zo herkenbaar wat jij schrijft’ of ‘oh, ik durfde het niet toe te geven, ik dacht dat ik de enige was’. Ik schrijf soms wat andere mensen alleen durven te denken. En dat lucht op, vooral bij moeders.
Voor de zekerheid, voor het geval de jury van de Loedermoeder Award meeleest, wil ik graag nog wat puntjes opsommen. Gewoon, zomaar wat situaties van de laatste tijd. Die iedereen zouden kunnen overkomen, als ik de reacties moet geloven. Dus ik schaam me niet… Hier komen ze:
- Mijn kinderen gaan met -4 zonder wanten naar school. Want ‘dat willen ze niet’ en ik ga geen discussie aan ’s ochtends. Eigenlijk nooit.
- Mijn kinderen nemen op fruitdag kersensnoepjes mee naar school als de fruitschaal leeg is (meestal)
- Mijn kinderen nemen de Ipad mee naar bed
- Ik kan niet invlechten en ik doe ook geen moeite
- Die ene keer dat ik wel moeite doe blijkt het luizendag te zijn. Moet alles er weer uit
- Ik knip het haar van mijn kinderen zelf. Als ze slapen
- We eten twee keer per week pizza met komkommer
- En nog een keer patat
- Natuurlijk eten we ter compensatie heeeeel veel tomaten
- Er ligt elke nacht wel een kind tussenin in bed
- Er is zelden een kind dat op de juiste dag de juiste gymspullen bij zich heeft
- Ze zouden hun gymspullen ook zelf kunnen pakken maar dat vind ik zo’n gedoe
- Meestal liggen die spullen namelijk nog ergens in het wasproces
- Als de kleutertjes gaan gymmen lopen ze allemaal in van die schattige Frozen of Cars ondergoedsetjes
- Die van mij loopt in een boxershort van haar broer
- Als ze al ondergoed aan heeft.
- Sokken doen we sowieso niet aan
- Als iemand vlak voor het eten nog een boterham wil dan mag dat
- Dan maak ik hem ook nog voor ze, zeker als ze midden in een level zitten
- Flodder is de favoriete film van onze negenjarige
- Naast American Pie
- Mijn kinderen leren
vaaksoms lelijke woorden als ze naast me zitten in de auto - En in het weekend drinken ze cola
- Als ik een belangrijk telefoongesprek moet voeren krijgen ze een magnum
- Ze kennen alle medewerkers van de drie dichtstbijzijnde MacDonaldsen bij naam
- Niemand is verbaasd als mijn zoon verklaart geen eten bij zich te hebben op schoolreis
- Niemand is verbaasd als hij wel geld bij zich blijkt te hebben om iets te kopen
- Zoals patat en cola, want dat mocht van zijn moeder volgens hem
- Iedereen is wel verbaasd is als hij toch brood bij zich blijkt te hebben
- Hij dat dan maar weggooit want ‘mama doet niet aan eendjes voeren’
- En tot slot: dat ik stiekem Whisky stook in de kelder.
Genoeg redenen om mij die Loedermoeder award toe te kennen, niet waar? Voor de zekerheid heb ik mijn speech vast geschreven en mijn galajurk bij de stomerij gehaald. Mocht ik naast de prijs grijpen dan heb ik in ieder geval een gezellige avond voor de boeg met een stuk of twintig Loedermoeders. Ik heb er nu al zin in!!
Bron foto eerste ma Flodder: flodder.intropagina.nl.
Bron foto tweede ma Flodder: eigen archief.
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
- Een rare, roerige week! - 15/07/2024
jaaaaaaa zin in! Mijn kind haar bril ligt meestal nog thuis als ik haar op school heb gebracht… oeps…
Marguerita onlangs geplaatst…Tom Du lentecollectie 2017: superleuk weer!