Typecursus
Het schooljaar is begonnen, en naast het luizenpluizen, gymschoenen zoeken, regenpakken kopen en broodtrommels vullen heb je als moeder dan nog een standaard activiteit: de foldertjes die de kinderen van school meekrijgen, uitzoeken. En zo snel mogelijk wegmoffelen. Want ineens moeten ze lid worden van de Okki, de Bobo en de Quest, eisen ze dat je een abonnement op Squla neemt en moeten ze op EHBO, yoga en Kung Fu. Leuk, die reclame via kinderen, marketing technisch gezien.
Ook de eerste briefjes voor de typecursussen kwamen alweer mee. Vooral bij de oudste, die inmiddels in groep 8 zit. Lang heb ik deze briefjes ongezien aan de kant gegooid. Blind typen? Ja doei. Dat leren ze maar op school.
Blijkbaar loop ik nog een beetje achter. Ik volgde vroeger thuis een typecursus. Online bestond toen nog niet, dus ik kreeg elke week een brief met opdrachten, maakte deze opdrachten op mijn typemachine (ik had een elektrische, echt supervet) en stuurde dat weer netjes terug. Uiteindelijk kon ik blind typen met tien vingers en kreeg ik een diploma. Helemaal trots natuurlijk!
Tot ik op de middelbare school kwam, en we daar een uur in de week typeles kregen. Zonde, dat kon ik al. En het uur overslaan mocht niet. Ik nam me stellig voor mijn kind geen typecursus te laten volgen.Maar ja, ook al ben ik een superjonge en moderne moeder, tijden zijn veranderd. Op de middelbare school is dit geen standaard vak meer.
Toen mijn oudste wat achter ging lopen met taal en spelling, en we twijfelden over dyslexie, raadde de juf toch een typecursus aan. En toen er een werkstuk van vijf hoofdstukken moest komen was ik ook ineens redelijk overtuigd. Want als hij zelf een beetje kan typen gaat dat een stuk sneller!
Blind typen: waarom?
Ik was wel eens benieuwd, waarom het nou zo per se met blind en met tien vingers moet, dat typen. Ik ben wat gaan zoeken op internet, en op de verschillende websites vond ik de volgende redenen:
- Met tien vingers typ je sneller dan met twee vingers: 130 tot 200 aanslagen per minuut. Tijdswinst dus
- Je maakt minder fouten als je met tien vingers typt, je werkt dus efficiënter
- Je voorkomt RSI klachten: je houding is beter en meer ontspannen, je hoeft niet naar het toetsenbord te kijken maar kunt naar het beeldscherm blijven kijken
- Hierdoor kun je je ook beter concentreren op wat je typt, en word je minder moe.
- Voor kinderen met dyslexie heeft leren blind typen een goede invloed op de lees- en schrijfvaardigheid
Tja, als ik dit zo lees dan is het voor mij ook wel weer eens tijd om dat blind typen wat op te frissen. Ik typ weliswaar heel snel, maar maak veel foutjes. Ik typ met vijf vingers: rechts drie en links twee. Geen idee waarom, dat is er zo ingeslopen. Net als die RSI klachtjes die ik af en toe een beetje begin te voelen…
Klassikaal
Goed, terug naar de zoon. Ik gaf hem vorig jaar zonder zijn medeweten op voor een typecursus in het dorp, georganiseerd door de bibliotheek. Het leek me wel handig, zo klassikaal en met een juf erbij. Dan hoefde ik niet achter zijn broek aan te zitten en zou alles goed komen.
Nou, niet. Allereerst was meneer not amused, hij wilde het liever op zijn eigen tempo doen. Ten tweede vond hij de juf stom en de andere kinderen ook. En eigenlijk de cursus ook, het was heel saai. En ten derde werd de les op het laatste moment verplaatst, waardoor het heel onhandig uitkwam met schooltijden en BSO. We hebben de cursus halverwege afgebroken. Weg geld, en nog steeds geen diploma.
Online cursus
Tijd dus voor een nieuwe actie. Van de Typetuin mochten wij het online programma uitproberen, en die wilde ik zoonlief direct door zijn maag splitsen. Maar niet voordat ik het eerst zelf had uitgeprobeerd. Dit kun je trouwens ook heel eenvoudig doen via de demo op de website.
Ik begon bij level 1. De tips voor een goede zithouding kon ik direct toepassen, want ondanks mijn nieuwe bureau en kantoorrrr zat ik nog steeds niet helemaal goed. Ik had gedacht dat ik level 1 zo zou halen, maar blind typen bleek toch best weer moeilijk!
Het handige is dat je het toetsenbordje voor je ziet op het beeldscherm. Dit had ik vroeger niet bij de typemachine. Nu ben je niet geneigd om naar je vingers te kijken, maar kun je naar het beeldscherm kijken (RSI-proof!!). Kom je verder in de levels dan worden de letters niet meer weergegeven op dit toetsenbordje, Uiteindelijk moet dit natuurlijk automatisch gaan.
Examen
Met het behalen van level 1 speel je een bonusgame vrij en daarna kun je verder met level 2. In totaal zijn er acht levels en drie bonusgames om vrij te spelen. Het proefexamen komt vrij als je aan bepaalde eisen voldoet: je moet minimaal 200 opgaven hebben gemaakt, en minimaal 100 aanslagen per minuut halen. Het echte examen komt vrij als je zes weken bezig bent met de online cursus van de Typetuin en een week nadat je het proefexamen hebt gehaald.
Je krijgt drie pogingen om het examen te halen. Het diploma krijg je binnen een week na afronding van de cursus per e-mail, en binnen zes weken ook nog via de post.
Ik haalde met het oefenen van de eerste 8 letters 25 diamanten. Hoe sneller je typt, hoe meer diamanten je verdient. Bij foutjes verlies je diamanten. Met die diamanten kun je in de prijzenkast onderdelen van een ‘kwouwsel’ kopen, een plant die bij het Typetuin verhaal hoort. Uiteraard moet dit het kind motiveren, en diamanten werken dan altijd goed.
Het viel me nog niet helemaal mee, dat blind typen. Ik was wel snel, maar maakte veel foutjes. En als ik eenmaal bezig ben… tja dan wil ik gewoon winnen! Met ‘score 20%’ was ik niet heel tevreden, dus nog maar een keer level 1. Dat was nog moeilijk, want ik kreeg nu weer andere opgaven. Nu zat ik op 41%.
Wat wel leuk is, is dat je direct 8 letters in een keer krijg. Ik herinner me dat ik vroeger een week lang alleen maar ffffffjjjjjjjffjjffjjfjfjfj moest typen, nou dan is de motivatie snel op. En elke keer als je het level overnieuw speelt (het voelt als spelen) krijg je andere en moeilijkere woorden en langere zinnen, het wordt dus niet snel saai.
Je hebt een level gehaald als je in dat level 100 oefeningen hebt gemaakt, en een minimale score van 25% hebt. Toen ik expres een keer alle letters fout typte stopte het level na een paar opgaven, en werd me gevraagd contact op te nemen met de docent. Goed dat dit in de gaten gehouden wordt, en dat je niet gelijk opnieuw hoeft te beginnen als je kat een keer over het toetsenbord loopt. Of je kleine zusje ‘helpt’.
Rapport
Ik zit nog steeds in level 1. Inmiddels op 73%, dus we gaan vooruit. Op de rapportkaart kan ik zien hoe ver ik ben, hoe vaak ik heb geoefend en hoeveel aanslagen per minuut ik haal. En: wat mijn beste en slechtste woorden zijn. Eerlijk gezegd is het best een beetje verslavend, dit spel, ik probeer uit alle macht beter te worden.
Zoon kwam eens over mijn schouder kijken wat ik eigenlijk aan het doen was. Ik liet hem het filmpje zien van de Typetuin, dat vond hij wel grappig. Dat komt vooral door het tuinbouwelement in dit thema waarschijnlijk ;). Daarna liet ik hem mijn opgaven zien. ‘Oh, dat is veel leuker dan mijn oude typecursus!’ riep hij direct. En daarna: ‘mag ik ook eens?’ Kijk, missie geslaagd. Als hij nou mijn leveltje even afmaakt, kan ik mooi de bonusgame spelen.
Nieuwsgierig geworden? Kijk voor meer informatie, de mogelijkheden voor een online typecursus of een klassikale typecursus op de website van de Typetuin.
Lisette
Nou, dat klinkt een stuk leuker dan de typecursus die ik ooit deed. Dat was zo saai dat ik een vriendin mijn huiswerk liet maken. Met als gevolg dat ik nog maar net slaagde voor het type-examen.
Huiswerk voor typles?
Nou ja, ik leerde het ‘s avond bij iemand die met bijna antiek materiaal les gaf. Bij sommige typmachines was het begrijpelijk dat typen vroeger alleen voor mannen was.
We leerden vroeger de ergonomische handstand en helaas is met de digitalisering van de maatschappij een deel van het gezonde verstand verdwenen. Het is al niet ergonomisch dat er rechts van het querty-blok twee afzonderlijke functieblokken zijn. IBM heeft nog toetsenborden gehad waar die functietoetsen keurig links en rechts verdeeld waren en daarmee kon je dus na enige oefening blind blijven doortypen.
Al die hulpmiddeltjes voor de nieuwe kwaal RSI maken het alleen maar erger. De juiste houding leerden we dus in de tijd van de mechanische apparatuur: Je moet hoog zitten, rechte rug, onderarm en handrug op één lijn (net als bij karate). Nooit je polsen of onderarmen ergens op laten rusten, want daarmee fixeer je spieren/pezen die je met je vingers dwingt om wèl te bewegen.
Ergens op laten rusten & rusthulpmiddelen moet je altijd met argusogen bekijken. Als in de jaren 90 werd erop gewezen dat je computerwerk regelmatig moet onderbreken voor ontspanningsoefeningen (kantoorstoelgym). Dat is het juiste rustwerk waarmee je RSI voorkomt/beperkt.
Hoe staat het eigenlijk met de deukdijen door de laptop op schoot? Daar hoor ik niets meer over. Voor mij was/is dat bericht reden om zwangeren af te raden met de laptop op schoot te werken, ook al is het maar voor eventjes. Als van gezonde dijen het spier- en/of bindweefsel erdoor verandert, kan het vermoedelijk ook veranderingen aanbrengen in de groeiende vrucht.