Eén van de redenen waarom het zo’n chaos is in mijn hoofd en in mijn huis is omdat mijn motto is: ‘dat doe ik later wel’. Of: ‘dat ga ik een keer doen als ik tijd heb’. Alleen heb ik tegen die tijd vaak alweer 100 andere dingen te doen. Vorig jaar riep ik nog: als de jongste naar school gaat heb ik véél meer tijd. Ik had wilde plannen, waarvan ik er nog geen één heb waargemaakt.
Prioriteiten
Nu wist in natuurlijk van tevoren niet dat ik een schrijfcarrière zou gaan krijgen waar heel veel tijd in gaat zitten. Door ‘dat doe ik nog wel een keer’ hebben alleen mijn oudste kinderen een fotoplakboek van hun eerste jaar. Liggen er uitgedroogde viltstiften tussen de nieuwe viltstiften. Had de bijkeuken vijf jaar geleden al een verfje moeten hebben. Liggen de bloezen van mijn man al weken ongestreken op de strijkplank. Ik geef nu mijn blog de schuld, maar weet zeker dat ik anders wel een andere dagbesteding had gevonden waardoor deze zaken zouden versloffen.
Voor de chaos helpt het allemaal niet echt. Vorige week was mijn oudste zoon weer op school zonder eten en drinken. De jongste hadden studiedag, dus waren vrij. Blijkbaar gaat er in mijn hoofd dat iets mis waardoor het broodblikvullende gen wordt uitgeschakeld. Het gaf niks, hij kreeg wat water van de juf en wat eten van zijn buurman.
Baby in de buik?
De zwangere kleuterjuf had pasgeleden gezegd dat mensen die een baby in hun buik hebben veel dingen vergeten. Die dag kreeg ik verontruste blikken van mijn kleuters. Waarom mijn buik zo dik was? Ook werden er kamervragen gesteld. Want ja, het huis is vol, en niemand zit te wachten op een broer of zus in zijn territorium. Ik heb maar uitgelegd dat je als verloskundige zoveel met zwangere vrouwen te maken hebt dat je die trekjes blijft vertonen. Is de buik ook gelijk uitgelegd.
Er werden direct kamervragen gesteld. Niemand wil hier zijn kamer delen.
Soms heb ik het probleem dat ik té efficiënt wil zijn. Tijdens het koken van de aardappels hoef ik er niet naast te staan, dus zet ik het strijkijzer aan. Terwijl dat opwarmt kookt de pan over dus loop ik terug naar de keuken, help ik mijn zoon met zijn huiswerk en breng ik wat kleding naar de verschillende kamers. ’s Avonds als mijn man een biertje gaat pakken vraagt hij waar die brandlucht toch vandaan komt. Oh ja, dat strijkijzer. Levensgevaarlijk ook.
Ik kook nu dus geen aardappels meer, alleen nog maaltijden waar ik constant in moet roeren. Wat wel weer lastig is als ik billen moet afvegen, is alles aangebrand.
Tips tegen chaos: vermijd uitstelgedrag
In mijn tijdlijn heeft een schrijvende ex-chaoot zich opgeworpen tot opruimgoeroe. In haar artikel op vrouw.nl geeft ze tips om de boel netjes te houden. Bottom line in haar artikel: structureren. Doe zoveel mogelijk direct. Dus gelijk de douche poetsen en luchten doen na het douchen, de post opruimen als je het hebt gelezen en de dekbedden eens in de drie dagen naar buiten. Als je denkt ‘dat doe ik later wel’, weet je zeker dat het er niet van komt.
Nu is dat met die dekbedden bij mij altijd een probleem, het zal de eerste keer niet zijn dat ik ’s avonds een zeiknatgeregend dekbed van het balkon haal. Hoeft ‘ie niet meer in de wasmachine, maar lekker slapen is anders.
Het zal de eerste keer niet zijn dat ik ’s avonds laat een zeiknat geregend dekbed van het balkon haal.
Toch ben ik sinds haar tips bewuster bezig met de dingen gelijk doen. ‘Later’ ben ik weer druk met andere dingen, dus ‘dat komt later wel’ werkt gewoon niet. En als je achter gaat lopen merk je dat je extra hard aan de bak moet, wat gewoon niet grappig is. Nu is het alleen nog wachten tot ik tijd heb om 19 jaar aan kinderfoto’s in te plakken…
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Geef een reactie