Jarenlang riep ik dat ik niet verslavingsgevoelig ben. Roken? Doe je me geen plezier mee. Alcohol? Drink ik graag, vind ik lekker, maar ik kan ook makkelijk een tijd zonder. Hardlopen? Nee, ik kom niet in die flow. Echter, afgelopen maand heb ik me gerealiseerd dat ik wel degelijk verslaafd ben. En hoewel je na Dry January zou denken dat dát hem is, blijkt het iets anders: ik ben verslaafd aan vakantie. Aan reizen. Weggaan.
Vluchten
Ik heb er nog geen definitie voor. Verslaafd aan reizen klinkt alsof je maandenlang met je rugzak door onherbergzame gebieden wilt trekken. Dat is het niet. Verslaafd aan vakantie klinkt lui. Dat is het ook niet, ik hoef niet alleen maar all-in op het strand te liggen. Ik wil nieuwe plekken zien, dat is het. Ik ben verslaafd aan weggaan. Klinkt dat als vluchten? Ja, misschien wel. Ik vind het thuis ook gewoon leuker als ik weet dat er weer een reisje op de planning staat. Blijkbaar is ‘the normal life‘ niet genoeg voor mij. Ik wil op plekken komen waar ik nog niet eerder ben geweest.
Was alles anders gelopen, dan heb je grote kans dat ik een ‘digital nomad‘ was geweest. Iemand die op afstand werkt en dat dus vanaf elke plek ter wereld kan doen. Echter ben ik net een wat oudere millenial, en bestond die optie nog niet toen ik ging settelen. Ik eindigde met een honkvaste man en nou ja, we weten allemaal hoe dat afliep. Al die jaren wilde ik alleen maar wanhopig graag vaker weg, en had ik het gevoel vast te zitten. Toen ik wat meer ging reizen, vaak alleen met de kinderen, leefde ik op. Dat had ik al die jaren gemist!
Elke maand weg
Nu maak je mijn kinderen niet blij met wekenlang door de jungle trekken. En ook als ik zonder kinderen wegga, wil ik niet te lang. Hierdoor komt het vaak neer op korte tripjes. Liever ga ik elke maand 5 dagen weg, in plaats van in één keer drie weken. Dat vind ik prima, want ik hou ook van het voorbereiden, het naar de reis toe leven, de voorpret. Willen de kinderen allemaal ergens anders heen? Beter, dan ga ik drie keer, met allemaal apart. Ik ben de rotste niet! Er staat een reisje naar Rome op de planning met mijn zoon, en met mijn dochter ga ik op familiebezoek in Curaçao.
En als het dan nog niet genoeg is? Dat heb je namelijk, met verslavingen, het is nooit genoeg. Als het dan nog niet genoeg is, zoals nu, en januari was té lang en saai, dan ga ik alleen op reis. As we speak zit ik in het vliegtuig naar Zuid-Spanje. Waarom? Ik moest er gewoon even uit. Ik wilde al jaren een keer naar Málaga, en ineens kreeg ik het op mijn heupen. Toen dacht ik: wat houdt me tegen? Ik heb het geluk dat ik flexibel werk, ik zet geld opzij omdat ik reizen zo belangrijk vind, en mijn kinderen kunnen naar hun vader. Waar wacht ik nog op?
Op naar Málaga
Zo boekte ik een ticket, een hotel en een fietstour, en ga ik de komende dagen Málaga verkennen. Alleen ja. Verslavingen maken je eenzaam 😉 En ze kosten veel geld, wat ik er graag voor over heb. Ik word er namelijk blij van, blijer dan van nieuwe terrastegels in mijn achtertuin.
Van deze verslaving heeft niemand last. Hooguit van mijn oneindige verhalen misschien, maar ik kan al mijn belevenissen kwijt op mijn blog, dus dat is ook opgelost. Soms verdien ik met die blogs nog een deel van de reis terug, of krijg ik iets anders aangeboden. Want blijkbaar vind ik wel dat ik me moet verantwoorden voor ‘hoe ik dat allemaal kan bekostigen’. Wel, bij deze. Mijn blogwerk kan ook nog eens doorgaan op een andere locatie, dus ideaal. Ben ik toch een beetje die Digital Nomad.
Leuke plannen
Dit maakt dat ik deze verslaving ten volle wil benutten. Want hoe ouder de kinderen worden, hoe flexibeler ik word. Het zal geen verrassing zijn dat ik graag een safari in Afrika wil maken, en ook Canada staat hoog op mijn wishlist. De kinderen willen dolgraag naar Japan, ook daar zeg ik geen nee tegen. Maar ik word ook blij van een weekendje Gent of een nachtje Den Bosch. Gewoon, omdat dat mijn leven leuk maakt!
Ben jij wel eens in Málaga geweest? Heb je tips? Ik heb nog een paar dagen!
- Hoe pak je een scheiding aan als er kinderen in beeld zijn? - 18/03/2025
- Boer zoekt Vrouw is alweer begonnen! En nu? - 17/03/2025
- Een knusse leeshoek maken? Dit heb je nodig - 17/03/2025
Het verlangen naar onbekende (of bekende) verten noem ik altijd “Fernweh” , het tegenovergestelde van “Heimweh”, Laatstgenoemde heb ik nog nooit last van gehad, hihi