Als je denkt: ‘joh, die doorgewinterde moeders waarvan hun derde kind naar groep 8 gaat, die liggen toch nergens meer wakker van?’ Dan heb je het goed mis. Groep 8 is wat mij betreft, net als alle andere mijlpalen, een dingetje. En waarbij ik mijn kinderen huppelend voor het eerst naar het kinderdagverblijf bracht, lachend van het schoolplein liep op de eerste basisschooldag en de vlag uitstak als ze op schoolreis gingen, vind ik dat hele loslaten naar zelfstandigheid op deze leeftijd maar moeilijk en lastig. Zenuwachtig ren ik achter ze aan met hun telefoon en ik wil dat ze altijd laten weten waar ze zijn. Eigenlijk wil ik gewoon totale controle houden. Altijd.
Zelfstandigheid
Mijn dochter zit nu dus in groep 8. Niks nieuws onder de zon, want mijn zoon zat er vorig jaar. Toch blijft groep 8 bij ons altijd een momentje. Ze gaan dan opeens zelf fietsen van en naar school, zelf afspraken maken met vriendjes, op kamp, je gaat naar vervolgscholen kijken… dan wordt het allemaal ‘echt’, zeg maar. En hoewel het ergens heel relaxed is om minder te hoeven zorgen, vind ik dat dus moeilijk. En dan vooral het fietsen. Al die jaren buitenaf wonen hebben me alleen maar panischer gemaakt voor racende vrachtwagens en dronken Polen in het verkeer, en vaak sta ik doodsangsten uit als mijn kinderen zelf moeten fietsen. Dit is loslaten van de bovenste plank!
Eigen telefoonabonnement
Bij mijn dochter is dit de reden dat ik haar prepaidtelefoon heb omgeruild voor een iPhone met abonnement. Tot voorkort was namelijk elke keer haar bundel leeg op de momenten dat ze me wilde bellen. Bijvoorbeeld omdat ze bij iemand wilde spelen, of juist eerder thuis was. En dat zijn nou net de momenten dat ik het fijn vind dat ze een telefoon heeft. Natuurlijk deden wij het vroeger allemaal zonder telefoon. En natuurlijk, als ze in de dode hoek van een vrachtwagen zit (niet aan denken, niet aan denken), heeft ze niks aan die telefoon. Misschien is het schijnveiligheid, maar het geeft mij toch het idee dat ze niet alleen is. En: ze kan mij appen als ze ergens is aangekomen, want mijn hartritme enorm ten goede komt.
Even iets halen bij de winkel
Nog zoiets: even iets halen bij de Hema of de Jumbo. Keek ik vroeger uit naar de tijd dat de kinderen dingen zelf konden doen, ineens ben ik nu niet meer nodig. Zijn ze even naar de Hema voor doorzichtige mascara of naar de Jumbo voor frikandelbroodjes. En avondeten? Ho maar. De jongens vroegen om een pinpas toen ze naar de middelbare school gingen, want het was natuurlijk altijd handig om iets te kunnen betalen. Wat ze bedoelden is: handig om bij de McDonalds te kunnen betalen. Het is niet dat het niet mág van mij, ik deed het zelf vroeger ook, maar het is een stukje controle verlies. Ik weet niet meer elk moment van de dag waar ze uithangen, wat ze doen, wat ze eten, en hoef het niet meer te regelen. Dat is fijn, maar tegelijk ook doodeng.
Jongens vs meisje
Is het dan anders bij het meisje dan bij de jongens, vraag je je misschien af? Ja, dat denk ik wel. Dat komt ook vooral omdat mijn jongens (nu 15 en 12) al vroeg groot en sterk waren, en het meisje (nu 10) wat kleiner en wat meer timide. Als het erop aankomt, bijt ze heus wel van zich af. Maar toch lijkt het nog iets moeilijker om een dochter los te laten. Misschien is dat ook iets van vroeger wat mij ingepeperd is: als meisje moet je veel meer oppassen voor gevaar, en ben je kwetsbaarder. Maar goed, ook de eerste week brugklas van de zoon vond ik spannend: zou hij de weg wel weten, zou hij het lokaal wel kunnen vinden, zou hij wel aansluiting vinden… ik denk dat kinderen loslaten gewoon altijd lastig is.
Wat doen we eraan? Helemaal niks. Het hoort erbij. Het is, zoals we altijd roepen in de opvoeding, een fase. Ik wil niets liever dan zelfstandige, blije kinderen die zelf hun zaken kunnen regelen, en daarom zal ik af en toe een stapje terug moeten doen. Misschien moet ik maar een puppy nemen ofzo, om daarover te kunnen moederen…
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Geef een reactie