Ineens realiseerde ik het me: ik heb er een avondmens bij. Jippie! Of niet? Tja, als je weet waar we vandaan komen is het wel een welkome verandering. Maar eigenlijk is het best vreemd. In twee maanden tijd is mijn kind veranderd van een ochtendmens in een avondmens.
Fifty-fifty
In ons huis is het globaal gezien een beetje fifty-fifty verdeeld: mijn man was vroeger een ochtendmens (het is dus allemaal ZIJN schuld), nu niet meer, maar hij moet vaak vroeg op voor zijn werk. Ik was vroeger een avondmens, maar doordat ik ook vroeg op moet ben ik steeds meer ochtendmens geworden. Van de kinderen zijn er twee ochtendmensen, namelijk de oudste en de jongste. Waarbij de oudste inmiddels een puber is dus toch steeds langer in bed wil blijven.
De middelste daarentegen is een echt avondmens. ’s Avonds niet naar bed te krijgen, minstens nog drie keer eruit op een avond en maar emmeren over hoe lang hij op mag blijven. Best frustrerend als je weet dat dochterlief alweer om 4.30 uur naast je bed zal staan, zal ik je vertellen.
Ze is haar bed niet uit te rammen
Maar nu is er iets veranderd. De dochter slaapt uit. Ja, jullie horen het goed. Sterker nog, ze is haar bed niet meer uit te rammen in de ochtend. Blijkt overigens ook nog een ding, maar goed, ik klaag niet.
Wat er veranderd is? Geen idee. Nou ja, wel een beetje natuurlijk. De klok is verzet. We weten na zoveel jaren dat dit uurtje bij haar een halfjaar durende jetlag veroorzaakt, die in de zomer de goede kant op gaat. In de zomer slaapt ze steevast tot 7.00 uur en in de winter dus tot 5.30 uur.
Ook verdenken we haar nieuwe dekbed ervan enorm te helpen. Het feit dat ze haar bed in de ochtend niet meer uit wil, komt mede doordat haar bed zo lekker ligt. Werkelijk, hadden we dit geweten dan hadden we het huis zes jaar geleden al bekleed met Optidee.
Avondactiviteiten
Maar nu is het dus ook nog zo dat ze ’s avonds niet meer naar bed wil en niet kan slapen. Heeft voordelen, op zich, want uitstapjes kunnen wat uitlopen zonder onoverkomelijke schade, en ’s avonds na het eten kunnen we nog activiteiten ondernemen. Dat ik in de avond geen momentje meer voor mezelf heb (want soms slapen ze om 22.30 nog niet en wens ik ze goedenacht als ik alvast op één oor ga) neem ik maar voor lief, want het is heerlijk om uit te slapen tot 7.00 uur.
Dat ik ze uit bed moet rammelen ’s ochtends en hiervoor mijn wekker moet zetten (het ding werkt nog! Na al die jaren staken!) vind ik ook geen probleem. Zo lang ze allemaal hetzelfde ritme hebben gaat het prima.
Alleen jammer dat ze dan vandaag, op zo’n vrije dag, wél allemaal om 6.30 uur beneden zijn…
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Geef een reactie