Het zal niemand ontgaan zijn: de juffen en meesters gaan morgen staken. Ze protesteren tegen de hoge werkdruk in het onderwijs, en met name de adminstratieve druk die steeds groter wordt. De juffen en meesters zijn steeds minder met hun vak bezig, het werkelijk lesgeven, en dat is toch vaak waarom ze het vak gekozen hebben. Zonde!
En als juffen en meesters staken, op een werkdag, dan ligt automatisch de maatschappij op zijn gat. Simpel, zeker op dinsdag werken massa’s moeders en vaders. Iedereen heeft dus direct een probleem. Slim van de leraren, zo komt de boodschap duidelijk over bij de overheid. Van dit demissionaire kabinet zijn er misschien ook wel werkende vaders en moeders die nu direct een probleem hebben. Of is de kamer al met zomerreces?
Op alle scholen wordt deze staking anders aangepakt. Sowieso doen niet alle scholen mee. En de scholen die meedoen met staken, vullen het op hun eigen manier in. Op een event dit voorjaar ontmoette ik Juf Maike, een bloggende kleuterjuf. Op haar school moeten de leerlingen een uur later komen, in dit uur gaan de leraren onder het genot van een ontbijt met elkaar in gesprek, zo schrijft ze in haar blog.
Ook zijn er scholen die tegemoet komen aan de werkende ouders. Zij laten het uur staken invullen door ouders, en gaan zelf in dat uur hun administratie bijwerken. Immers, de hoge werkdruk ontstaat vooral door de administratie, en zeker in deze periode van rapporten en eindverslagen loopt die druk hoog op. Het is dan de bedoeling dat ouders voor de klas gaan en een les geven, met de kinderen gaan lezen, spelen of wat dan ook. Marguerita bijvoorbeeld, gaat in groep 6 vertellen over bloggen en vloggen.
En ik? Wel, bij ons op school wordt het uur ook met ouders ingevuld. En hoe graag ik ook schrijf over onderwijs, ambitie om voor de klas te staan heb ik niet. Na elk uitje met school ben ik compleet gevloerd, en dan heb ik alleen nog maar een groepje van 5 à 6 kindjes om op te letten. Een hele klas? Dat is volgens mij niets voor mij.
Maar goed. Dan heb je kinderen die je met van die puppyogen aankijken. Of smekende berichtjes op klasbord van de meester. En dan denk je, tja, ik ben toch vrij die dag. En ik gun het die juffen en meesters zo, dat ze kunnen staken. Ik ben ze zo dankbaar voor wat ze allemaal doen. Ik ben namelijk zelf zo’n tijdrovende moeder met kinderen met dikke dossiers. Daar klagen ze nooit over. Dus zal ik dan toch…?
Lees ook: ode aan de meester
Mijn eerste voorkeur ging uit naar groep 7. Sowieso is oudste zoon erg trots (nog wel) op zijn hippe moeder, en zitten er fans van mijn blog (en vooral van mijn youtubekanaal) in zijn klas. Ik zou dus iets willen vertellen over bloggen en vloggen.
Ware het niet dat het uur daar al gevuld was door een andere ouder! Het is een erg fijne groep, met maar 17 kids die ook nog allemaal leuk zijn. En ja, die kinderen van 10/11 jaar, daar kan ik wat meer mee dan kleuters. Ze blijven over het algemeen zitten en kunnen zelf naar de wc… maar goed, dat dacht die andere vader dus ook. En die had zich direct aangeboden.
Ondertussen kwam uit groep 3 de brandende vraag naar ouders, daar had nog niemand zich aangeboden. Uiteindelijk heb ik me daar dus opgegeven, voor de klas van middelste zoon.
Bloggen en vloggen is voor groep 3 nog een beetje ver-van-hun-bed show, en vertellen over mijn eigen vak vind ik altijd zo lastig. Voor je het weet vragen die kids waar baby’s vandaan komen en dan moet ik dat allemaal uitleggen… dus ik heb besloten het over tomaten te gaan hebben. Kortgeleden zijn we met groep 3 op bezoek geweest bij een paprikatuinder, en er zitten veel tuinderskinderen in die klas. Ik kan dus altijd beginnen met het lied ‘kind van de tuinder’…
Het is maar een uurtje, waarvan ik uiteindelijk maar 20 minuten hoef te vullen, want er zijn nog twee lieve moeders die zich hebben aangemeld. Maar goed, ik ben nu al aan het nadenken. Wat zal ik vertellen? Heb ik materiaal nodig? Wat als iemand niet luistert?
Kun je nagaan hoe dat voor leraren is. Voor mij is het klaar na die 20 minuten, ik laat dan alles uit mijn handen vallen om opgelucht naar huis te fietsen. Zou ik de verantwoordelijkheid de hele dag aankunnen? Met ze naar gym lopen? Buiten spelen? Ze leren over twee-teken klinkers? Rapportgesprekken voeren met veeleisende ouders?
Ik moet er niet aan denken. Maar goed, ieder zijn vak. Ik kan me voorstellen dat de juffen en meesters met heel hun hart voor het vak gekozen hebben, maar dat het allemaal wel te behappen moet blijven, anders gaat de lol er snel vanaf. Die zes weken vakantie (waarvan er uiteindelijk vaak maar 4 overblijven als ik het goed begrijp) hebben ze dan ook dik verdiend.
Juf Maike nodigde staatssecretaris Sander Dekker uit om een dag voor haar klas te komen. Zodat hij zelf kon ervaren hoe de werkdruk is. Supertof dat de staatssecretaris dit ook werkelijk heeft gedaan, het verslag lees je hier. Helaas voor haar en voor ons allen is het kabinet demissionair, en is het dus lastig voor hem om toezeggingen te doen. Hiermee, en door alle publiciteit (juf Maike heeft 75.000 unieke bezoekers per maand, ik nog niet eens de helft, maar ik doe toch een poging) is het probleem in ieder geval wel op de kaart gezet.
Nou goed, ik ga mijn les over tomaten nog eens doornemen. Denken jullie morgen, terwijl je mijn weekoverzicht leest, nog even aan me? Ik zal de tomaten pas aan het eind uitdelen, zodat de kids er niet mee naar me kunnen gooien bij slechte prestaties 😉
Voor meer informatie over de staking en de wensen van de leraren: kijk op de website van PO in actie.
(Uitgelichte foto schoolklas: shutterstock)
- Als alleenstaande ouder Europa-Park bezoeken - 23/05/2025
- Boer zoekt vrouw aflevering zoveel: keuzes en citytrips - 19/05/2025
- Leiden ontdekken op de fiets - 17/05/2025
Wat leuk om les te geven over tomaten! Kleurplaatje erbij?
Mocht je in de toekomst toch voor groep 7 staan (wat jammer dat die al bezet is!) heb ik een pdf-je in de aanbieding met mijn les over vloggen en veilig online zijn. Net doorgemaild naar de directrice en je hoort morgen of het een succes was 😉 Wel relaxt trouwens dat je het met andere ouders samen doet! Maar goed ‘mijn’ groep 6 waarvan ik de kinderen niet ken, bestaat uit slechts 13 schatjes die ik vanmorgen even snel bekeken heb. Eentje wist al wat we gaan doen “want mijn moeder heeft dat voorgelezen”. The risks of blogging…
Als je nog tips nodig hebt mag je me appen!
Maar komt vast goed. Hoor woensdag graag je ervaringen, of ben je er niet bij in Den Haag?