Poe poe, dat ging nog niet vanzelf. Sinterklaas heeft mij gevraagd of ik wilde helpen met cadeaus inpakken. Er is alleen een probleempje: de zak is te klein!
Ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik kom uit de tijd dat we met de hele familie één zak met cadeaus kregen. En wij waren met zijn zessen. We kregen veel cadeaus in de trant van wanten en sokken. Nuttige cadeaus. En dan kun je best veel kwijt in zo’n zak. Zelf heb ik er de laatste jaren meer problemen mee. Met ‘slechts’ drie kinderen heb ik twee overvolle zakken. En dan zit er nog niet eens iets groots voor mezelf in. Wat is er eigenlijk misgegaan?
Ik geef mijn kinderen belachelijk grote cadeaus, dat is het probleem. Ja, I know. Heel slecht. Dat is niet altijd zo geweest, hoor. Vroeger, toen ik net begon in mamaland, dacht ik dat het leuk zou zijn als ze veel cadeaus zouden krijgen. Hoe meer, hoe beter, dacht ik eigenlijk. En dan gezellig rondom de zak en allemaal om de beurt iets uitpakken. Met van die glunderende gezichtjes, ‘oh, nog meer moois, gezellig hè, mama?’.
Boy, was I wrong. Zo gaat het in de praktijk niet. Niet bij ons althans. De zak kan nog net over de drempel getild worden (door wie maakt niet eens uit) en dan is het: AANVALLUH!!!!
Ik heb het zo eens een paar jaar aangekeken en heb ontdekt: er is maar één knaller. Het topcadeau. De rest van de cadeaus is bijzaak. Er is één item waar ze al weken op hopen, over praten, naar verlangen. Daar kunnen geen tien andere kleine cadeautjes tegenop. Áls je die knaller in de zak hebt gestopt tenminste. Anders is het rats, rats, rats, stampvoeten, huilen. ‘Waarom heb ik dat ene niet gehad? Ben ik niet lief geweest?!?!’
Ik vind het altijd best een kunst om de juiste cadeaus in die zak te stoppen. Niet te vroeg in het jaar gaan shoppen, want de top drie van de verlanglijst kan tot het laatst nog veranderen, ingegeven door trends. En dan zorgen dat er voor iedereen evenveel cadeaus inzitten, even groot, en als het lukt ook nog even duur. Dat laatste zullen de kinderen niet zo merken, maar voor je eigen verantwoording is dat altijd wel aardig.
En dus één knaller. Ook nu ze niet meer in de Sint geloven. Ze hebben bij mij nu allemaal iets moois gekozen, krijgen daar nog een cadeau bij en dan nog iets lulligs van de Action. En dan hebben ze genoeg. Echt, tien cadeaus per kind is nergens voor nodig.
Maar waarom zitten die zakken dan toch zo ramvol? Dat zal ik je zeggen. Omdat alle kinderen een grote set van Lego hebben gekozen. Zoals jullie weten ben ik superfan van Lego. En de kinderen ook, de verlanglijstjes staan dit jaar vol met Lego sets. Voor de postbode ideaal, hij kwam aan met twee supergrote postpakketten en het was een eitje om ze te tillen.
Maar ja, het formaat van die jutezakken valt niet mee. De grootte van de cadeaus is dan misschien vertienvoudigd de afgelopen decennia, de zakken zijn gelijk gebleven of zelfs kleiner (smaller!) geworden. En dus had ik dit jaar hetzelfde probleem als alle andere jaren (iets met een ezel en een steen): Die grote sets passen niet in de zak. Niet of nauwelijks.
Uiteindelijk is het gelukt. En dan heb ik ook nog geprobeerd de knallers onderin te stoppen. Zodat de aandacht er nog even bij blijft op pakjesavond. De knallers zijn de grote sets, toch worden die vaak als eerste uit de zak getrokken. En rollen de kleine cadeautjes er een beetje langs richting bodem. Ik heb zelfs wel eens iets ongeopend in de kast terug gelegd.
Ach, het is een feest voor kinderen. Daarbij had ik dit jaar genoeg cadeaupapier, heb ik hopelijk de juiste namen op de cadeaus geschreven, en tot nu toe hebben ze de zakken nog niet gevonden. Wat al een hele verbetering is ten opzichte van vorig jaar.
Wat mij betreft is het Sinterkaasfeest nu al geslaagd!
- Hoe pak je een scheiding aan als er kinderen in beeld zijn? - 18/03/2025
- Boer zoekt Vrouw is alweer begonnen! En nu? - 17/03/2025
- Een knusse leeshoek maken? Dit heb je nodig - 17/03/2025
Oeps… ik ken dat probleem en heb daarom meestal 4 zakken vol… met 2 kinderen… (en 2 grote mensen dat wel)