Kamperen. Ik heb het gewoon nooit zo goed begrepen. Wat is de lol van in een tent liggen als je ook een dak boven je hoofd kunt hebben? Gezellig luisteren hoe de regen tegen de ramen tikt slash hopen dat de binnentent de buitentent niet raakt waardoor het gaat lekken? Hink stap sprong over scheerlijnen naar het gezamenlijke sanitairgebouw? Douchen en dan alweer zand aan je voeten hebben voordat je bij je tent bent? Nee, geef mij maar een huisje. Met vaatwasser, koelkast en bad. Oh, en als ik toch op vakantie ben ook maar een sauna erin. Ja, ik ben verwend. Ik kom gewoon niet echt uit een familie die gewend is om te kamperen.
Mijn kampeerdebuut in Australië
Toen ik rondtrok door Australië heb ik wel gekampeerd, uiteraard. Anders is dat land niet te betalen. Met af en toe een hostel tussendoor ging dat wel. In de Blue Mountains bibberend van de kou, in Alice Springs stikkend van de hitte, en in Darwin zwetend van de klamheid. Maar ach, dan ben je jong, en na een gezellig kampvuur en wat alcoholische versnaperingen maakt het ook eigenlijk niet uit waar je ligt.
Ook met man heb ik de gok nog eens gewaagd, een paar dagen logeren bij vrienden in Frankrijk en dan een tent mee voor ‘we zien wel’. Uiteraard hielp daar ook het klimaat mee, en toen het regende gingen we gewoon in een hotel. Oh, en de tent kochten we bij de carrefour. Meenemen was het plan maar hij lag nog thuis in de kofferbak van de andere auto. Inderdaad, ik ben niet echt veranderd.
Met kinderen zag ik het helemaal niet zitten. Op vakantie gaan is al zo’n volksverhuizing. En dan in een tent? Dat ik de hele tijd aan het slepen ben met zooi? Moet afwassen met een teiltje? Koken op een pitje? Kleren wassen? Doe mij maar een all-in resort. Klopt, ik ben echt verwend.
Ik kom er niet onderuit
Maar nu hebben mijn kinderen de laatste schoolweken ‘gewerkt’ over kamperen. Het heeft voor hen iets magisch gekregen, in zo’n tent bivakkeren. Dochter weet alles over luchtbedden en slaapzakken. Zoon vond onze Franse tent in de berging en zette hem binnen 2 minuten op. Tja, dan moet je wel.
Volgende week gaan we officieel kamperen. Eén nachtje. Op een camping met privé sanitair. Nee, niet in de buurt, aan de andere kant van het land. Met familie die daar een caravan heeft staan. Van andere ervaringsdeskundigen begrepen we dat het absoluut nodig is om een nachtje te proefkamperen. Gewoon, om te kijken of je niets mist en of alles werkt. De tip van de eeuw.
Proefkamperen
Zoonlief trok met vriendje in de tent in de achtertuin. Om 3.00 uur ’s nachts hoorde ik gestommel: het luchtbed was zacht, ze rolden steeds tegen elkaar aan, en ze hadden het koud. Bleken ze in de woonkamer op de bank verder te kamperen. Vannacht was de nieuwe poging. Nieuw luchtbed, nieuwe slaapzakken, nieuwe zaklamp (leve de action). Nu gingen de broers proefkamperen. Om 22.00 uur was de eerste binnen, die wilde niet meer. De andere wilde niet alleen, dus die ging ook maar naar bed. Dochterlief wilde ook kamperen, voor haar is een proefkamp opgezet in haar eigen kamer. Met schaapwekker, zodat ze wel weet wanneer ze op mag staan. En vooral wanneer nog niet.
Voor komende nacht ben ik uitgenodigd aan de proef deel te nemen. Manlief haakt af, ook volgende week, natuurlijk heeft hij het veeeeeeel te druk met werken. Ik ga vandaag nog even genieten van het dak boven mijn hoofd, en we hopen er een onvergetelijke ervaring van te maken! En anders volgend jaar misschien een stacaravan?
Heb je tips voor de beginnende kampeerder? Laat ze dan hier achter!
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
- Een rare, roerige week! - 15/07/2024
Uh neem haringen met uitjes