De positieve kant van hoogbegaafd zijn. Die mag ook weleens belicht worden. Is het leuk om hoogbegaafd te zijn? Of handig? Ja. Vandaag zal ik eens delen wat er zo leuk aan is. Dit idee komt natuurlijk niet van mijzelf. Hallo, zo positief ben ik nou ook weer niet. Als trouwe lezer weet je dat ik liever van het sarcastische ben, met hier en daar een verborgen sneer. Maar vooruit, ik ben in een goede bui. En een beetje op dit spoor gezet door Rineke Derksen, die vorige week een praatje hield op het symposium waar ik aanwezig was.
Een symposium over hoogbegaafdheid. Met name over kinderen, en hoe zij begeleid moeten worden. Voor mij een hoop herkenning, nieuwe informatie en vooral leuk om heel veel mensen te ontmoeten. Ik schrijf immers regelmatig over hoogbegaafdheid op mijn website, en merk dat dit veel gelezen wordt. Zo ook door de aanwezigen op dat symposium: ik werd herkend! Maar veel van die ouders die daar zaten, zijn zelf ook hoogbegaafd. Veel van de leerkrachten die er waren hebben affiniteit met hoogbegaafdheid. Omdat ze het van dichtbij meemaken, of omdat ze er toch ook wel heel veel in herkennen. Hoogbegaafdheid bij volwassenen is nog best een onbekend begrip.
Rineke vroeg ons te genieten van het hoogbegaafd zijn. Pfoeh, dat is nogal wat! Wij hoogbegaafden lopen tenslotte best vaak tegen problemen aan. Dat het geen luxeprobleem is om hoogbegaafd te zijn moet iedereen inmiddels wel duidelijk zijn. We zijn sociaal vaak onhandig, lopen tegen burn-outs aan en leggen de lat voor onszelf veel te hoog. Een hoop hoogbegaafden zijn depressief. Is er dan wel iets positiefs?
Natuurlijk. Maar je moet het wel even zien. Gelukkig ben ik steeds beter in de positieve kant van dingen bekijken. Een beetje geholpen door boeken als Omdenken, Steeds Leuker en Perfecte Moeders bestaan niet. Op het symposium werd een moeder naar voren geroepen, en het publiek moest vertellen hoe zij kon genieten van hoogbegaafd zijn. Uiteraard durfde ik niet te reageren, maar het zette mij wel aan het denken. Wat is er leuk aan hoogbegaafd zijn?
- Alles kunnen leren
Ik leer makkelijk en snel. Ook ben ik nog eens heel handig in het mezelf aanleren van dingen, ofwel autodidact. Zo leerde ik mezelf marsepein taarten maken omdat dit me leuk leek, en toen ik dit zat was, begon ik een blog. Natuurlijk even uitzoekwerk, maar als ik iets wil dan lukt het me ook. Het idee dat ik alles kan leren vind ik ideaal! Ik ben nu alweer aan het bedenken wat ik hierna ga doen. Een cursus fotografie? Journalistiek? Een master in de verloskunde?
- Een fotografisch geheugen
Als je mij vraagt hoe mijn lerares Engels uit de derde klas heette en hoe ze eruit zag, kan ik je dat zo vertellen. En ook van alle andere leraren. De vraag is een beetje wat je eraan hebt, maar ik onthou heel veel. Super makkelijk vond ik dat vroeger met toetsen. Ik staarde een tijdje naar de toets, en dan ineens kreeg ik een ingeving. Dat had ik toch ergens gelezen, links onderaan een bladzijde? En hop, daar ging het laatje open en kwam de informatie. Ideaal, hoogbegaafd zijn.
- Doorzetten als iets me echt interesseert
De meeste hoogbegaafden staan niet bekend om hun doorzettingsvermogen. Ook ik ben iemand die snel afhaakt als iets niet lukt. Sporten? Whahaha. Ben ik niet goed in, dus doe ik niet. Faalangst noemen ze dat. Maar als iets me echt interesseert kan ik er vol voor gaan. Het lukte zonder noemenswaardige problemen om mijn studie af te maken, terwijl ik in de zomervakantie tussen het derde en het vierde jaar zelf een kind wierp. Hoppa, gaan met die banaan.
- Snel denken
Naast goed leren kan ik ook snel denken. Geef mij twee woorden en ik heb binnen tien minuten een blog voor je verzonnen. Of een Sinterklaasgedicht. Geef mij wat uitleg en ik ga aan de slag. Niet altijd hoor, bij Ikea-kasten gaat deze ballon niet op. Maar ik kan wel snel verbanden leggen. Samen met dat goede geheugen super handig. Zoek je een baan? Ik hoorde pas iemand die misschien iets voor je heeft. En als jij nou contact opneemt met die- en die, die zit toevallig in dezelfde branche. Hartstikke handig.
- Hoge gevoeligheid
Een voor- en een nadeel van hoogbegaafd zijn, is de hoge gevoeligheid. Spanningen en stemmingen van anderen kan ik heel goed oppikken. Soms handig, soms ook niet, vooral als ik er zelf last van krijg. Maar ook ben ik heel gevoelig voor geluiden, geuren en prikkels. Dus ja, ik ben echt zo’n moeder met ogen en oren in haar achterhoofd. Voor mij makkelijk, voor mijn kinderen wat minder.
- Humor
Helaas, daar kan ik niet over meepraten. Humor zijn ze bij mij vergeten. Nee hoor, geintje. Door dat snelle denken maak ik vaak woordgrapjes. Superleuk is dat mijn kinderen dat ook al doen sinds ze kunnen praten, en dat was vrij vroeg. Dan zeiden ze: ‘Oh jee, als we rommel maken heb je papa aan het dansen’ in plaats van de poppen. Zo blijf ik regelmatig in een deuk liggen van hun uitspraken. We lachen wat af, en dat is best wel eens nodig als school weer eens saai is en de rest van de mensheid ons weer eens niet begrijpt…
Kortom, hoogbegaafd zijn is helemaal zo slecht nog niet. Je ziet dat heel veel hoogbegaafde oudders zich door de ervaring met hun kinderen meer gaan verdiepen in hoogbegaafdheid. En daar komen mooie dingen uit voort, zoals stichtingen op het gebied van hoogbegaafdheid, cursussen en boeken. En meer en meer aandacht, wat zeker nodig is.
Ben of ken jij een hoogbegaafde? Wat zijn volgens jou de voordelen? Ik lees het graag in de reacties!
De illustratie van Albert Einstein komt van Shutterstock/Imodraj
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Het heeft zeker voordelen.
We zijn druk met onze zoon de voordelen te leren kennen. Hij liep vooral tegen de problemen aan.
Gewoon eng, net of ik over mezelf lees… (inclusief de taarten 🙂 )
Behalve dat kinderen werpen dan, ik heb er maar 1…
Mijn zoontje van 5 heeft onlangs de ‘diagnose’ gehad, maar hij heeft ook nog eens een disharmonisch intelligentieprofiel en kenmerken van adhd.
Waar ik bij hem zo enorm van kan genieten is zijn lust naar leren. Met zijn 4 jaar bijvoorbeeld stond hij in het museum der oudheden bezoekers te vertellen hoe men vroeger mummies maakten.
Ik ben zelf ook zo leergierig dus wij klikken heel goed.
Daarnaast heeft hij echt humor en liggen wij regelmatig samen in een deuk!
Leuk om dit artikel te lezen! Ik ben zelf niet hoogbegaafd maar herken mijzelf toch wel in meerdere punten die jij hierboven beschrijft
Hoi Lisette,
Idd wat je schrijft, de connecties, verbanden leggen tussen diverse situaties. Ook het creatief oplossen van uitdagingen is bij ons thuis een geweldige bezigheid. Wat denk je van de grote lege potten appelmoes die je kan gebruiken om de voordelige zakjes hagelslag in op te slaan, of je krijgt ergens nee als antwoord en dan blijf je doorzoeken naar een volgende oplossing.
Ook hooggevoeligheid heeft zo zijn positieve kenmerken, je kan intens genieten van de fluitende vogeltjes, ontroerd raken door een blije baby die naar de hoogvliet beren zit te staren in de winkel.
Je weer kind voelen wanneer je je er tussen beweegt. je liefdevol en warm betrokken voelen bij mensen die het even niet zien zitten.
en zo kan ik nog wel even doorgaan. We hebben niet 13 ambachten en 12 ongelukken, we hebben 13 ambachten en 12 ontwikkelmomenten doorgemaakt. we weten overal wel iets vanaf.
gr renate (de mamma van het podium)
Bedankt! Ik herken veel, maar niet alles (normaal). Het doet me denken aan iets dat ik een tijdje geleden leerde. Ik had een hele leuke cursus over theatervaardigheden in het onderwijs, en de lerares wees ons er op ons niet op alle feedback te richten, maar op de feedback die mij energie gaf. Op dat moment dacht ik bij “alle feedback” vooral aan negatieve feedback. Maar ik realiseer me nu wel ook dat zowel positieve als negatieve feedback je energie (motivatie) kan geven.