Een ontaarde moeder. Of een loedermoeder. Wanneer ben je dat precies? Wat is de omschrijving, de definitie? Volgens google zijn ontaarde moeders de moeders die hun goede aard verloren hebben. Als voorbeeld wordt genoemd dat ze hun kinderen niet voldoende te eten geven. Bij loedermoeder lezen we hier de definitie: een imperfecte moeder, die een potje maakt van de opvoeding.
Beide woorden klinken negatief. En de omschrijving ook, eerlijk gezegd. Een moeder die haar kind niet genoeg te eten geeft? Dat riekt naar verwaarlozing ofwel kindermishandeling. Een moeder die een potje maakt van de opvoeding gooit ook al geen hoge ogen. Je doet toch je uiterste best om je kinderen zo goed mogelijk op te voeden?
Natuurlijk doe je dat. Toen ik loedermoeder van het jaar werd, kreeg ik best wat kritische vragen en negatieve feedback. Want waarom zou ik loedermoeder genoemd willen worden? Dat is toch helemaal niet grappig of leuk?
Op zich niet. Uiteraard wil ik ook een goede moeder zijn, zorg ik dat mijn kinderen voldoende te eten krijgen (of het gezond is dat is een tweede) en verwaarloos of mishandel ik mijn kinderen niet. Dat is dan ook niet de insteek van de loedermoeder beweging. Mishandeling is nooit oké en zeker niet iets om grappen over te maken!
De laatste jaren, met de opkomst van social media, werden er af en toe té perfecte plaatjes geschetst. Moeders zoals ik (de zogenoemde loedermoeders) werden daar onzeker van. Want laten we eerlijk zijn, ik ben al blij als iedereen aangekleed en gevoed op tijd op het schoolplein staat. Een toet wassen of een keer tanden poetsen wil nog wel lukken, maar een bento-box maken? Extra slofjes voor in de klas meenemen? Op tijd een cadeautje kopen voor een kinderfeestje? Mijn eigen haar een beetje fatsoenlijk stylen? En vooral: opstarten zonder minimaal één keer mijn stem te verheffen? Ondenkbaar.
Dolblij was ik dus met de loedermoederbeweging. De loedermoeders waren niet de eerste, want al eerder lazen we over ploetermoeders, relax mama’s en ontaarde moeders. De telegraaf startte zelfs een facebookgroep: de club van ontaarde moeders.
Dat ontaarde moeders aanslaan blijkt wel. De loedermoederpagina op facebook heeft 12.000 volgers, de club van ontaarde moeders heeft er zelfs ruim 45.000. Dat is toch fantastisch, zo’n grote groep gelijkgestemde moeders die elkaar steunen en begrijpen? Die af en toe de lat iets lager leggen. De boel de boel laten. Wat een gezelligheid!
En daar gaat het dus mis. Vooral in de club van ontaarde moeders valt me iets op: de hatelijke reacties. Zo gezellig is het helemaal niet!
Laat ik het bij mezelf houden: ik plaatste een tijdje geleden een foto van mijn zoon die bij ons in de sloot zwemt. Nu zit daar een heel verhaal achter. Hij ging varen met een bootje, het bootje liep leeg, hij schepte het vol met water en ineens sloeg het om. Tja, shit happens, zeker bij kinderen van die leeftijd. Dus hij vond het fantastisch en zwom nog een rondje.
Ik plaatste die foto dus in de club van ontaarde moeders. Uiteraard niet met het hele achtergrondverhaal. Dan is het al alsof je het voor jezelf en de rest aan het goedpraten bent, toch? Dus ik zette het zo neer, alsof hij een zwembad in de tuin wilde en dit de oplossing was. Grappig!
Of toch niet. Waar in eerste instantie nog lachende janksmileys werden geplaatst of mensen werden getagd (‘dat deden wij vroeger ook, huppeldepup!’), veranderde al snel de toon. ‘Belachelijk’, ‘je laat je kind toch niet in de sloot zwemmen’, ‘straks loopt het nog een virus op’, ‘sloten zitten vol met ratten en bacteriën’, ‘ik weet zeker dat je kind de buiktyfus krijgt’. Zomaar een greep uit de reacties. In de club van ontaarde moeders hè, mensen. Zet je dit in de ‘ouders van nu opvoedtips’ dan is het een ander verhaal, maar jeetje!
Het lukte me heel lang om niet te reageren, door schade en schande wijs geworden door alle negatieve reacties die ik eerder al heb gehad. Maar toen kwam er eentje, die kon ik niet voorbij laten gaan. Een dame reageerde met de volgende opmerking: ‘en maar klagen als hun kind ziek is’.
Huh? Na de eerste verbazing had ik wel wat vragen voor deze dame. Zoals: hoe weet jij hoe ik mij gedraag als mijn kind ziek is? Heb ik ooit geklaagd toen mijn kind ziek was? En wie zegt dat mijn kind hier ziek van wordt?? (Ziek zijn ze overigens niet geworden, maar ja, ze eten hier dagelijks van de grond, dus ze zijn wel wat gewend)
Op een latere foto in deze groep, van een briefje naar een kind, dat hij vandaag zijn eigen lunchpakket eens klaar moest maken, buitelden de reagerurende dames (altijd dames) wederom over elkaar heen, roepend dat zij toch echt voor hun 20-jarige nog elke dag met liefde de bammetjes smeren en dat dit helemaal geen moeite kost. En oh, wat voelen zijn zich goed.
Blijkbaar zijn er dus vrouwen die eens lekker in de club van ontaarde moeders gaan zitten neuzen en commentaar op foto’s gaan geven, om zichzelf beter te voelen. Dat is toch bizar?
‘Wat doe jij in deze groep??’ Wil ik dan uitroepen. Dat doe ik ook, soms. Of ik tik het onder de reactie. Maar goed, ik moet oppassen, voor ik het weet heb ik het aan de stok met de moderator, die het naar zij zegt ‘gezellig’ wil houden.
Ik heb de oplossing inmiddels gevonden. Naast de club Loedermoeders en de Club van Ontaarde Moeders wil ik de club van Perfecte Moeders oprichten. Je zult mij daar na het oprichten niet meer zien, ik heb daar niets te zoeken.
Maar modereren zal ook niet nodig zijn, met al die miss goody two shoes die zich naar die groep zullen verplaatsen. Dat ruimt lekker op in de andere groepen, en dan kan het daar tenminste echt gezellig blijven.
Uitgelichte afbeelding loedermoeder: shutterstock
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Er zijn vrouwen die zichzelf zo ontiegelijk serieus nemen. Daar word ik altijd een beetje moe van.
Wat een gezeur, ach laat de goedmoeders maar lekker bammetjes smeren voor hun 20 jarige zoontjes, kweken ze papkindjes van. Jij, jij volgt toch alleen het advies van Sire op., jij laat jouw jongen genoeg jongen zijn!!. Zonde als er een hoop geld in die campagne gestopt wordt en er niemand luistert. In jou hebben ze tenminste een fan, toch ?
Jeeeeee. Bammetje maken voor volwassenen…. are hou kidding me?
bammetjes ook.. Ik zag laatst bammetjes bier, dat is speciaal voor dat soort jongens. Ik blijf ver uit al die groepen want waar moeders zijn, is gezeik. En flink ook. Ik ben een mega ontaarde moeder volgens de ene, helemaal prima volgens de ander. Mijn kinderen, mijn regels. Verder moeten ze niet zo zeuren. Die perfecte moeders, die loedermoeders, allemaal overdrijven ze.