Rond moederdag was er weer een bericht van winkeliers dat volop werd gedeeld op facebook: mensen moesten meer naar echte winkels komen, en minder online winkelen. Want ach, die arme kleine ondernemers toch. Die verliezen op deze manier omzet, en straks staan alle winkelpanden leeg.
Tijd is geld
Kijk, ik vind dat best sneu, en ik snap dat die winkeliers hard werken voor hun boterham, maar ja. We kunnen de techniek niet stoppen. Tijd is geld, en voor veel mensen is het makkelijk om online te winkelen. Niet alleen krijg je dan goed overzicht over de keuzes die je hebt, er is vaak ook veel meer keuze. En je kunt goed vergelijken, bijvoorbeeld welke kleding waar in de uitverkoop is. Je kunt het ook doen waar en wanneer je zin en tijd hebt, en het meeste heb je de volgende dag al in huis. Terugsturen is vaak geen probleem. Dus ja, wat wil je dan nog meer?
Ik schreef al eerder dat ik een hekel heb aan winkelen. Ik kan niet goed tegen de drukte, tegen de harde muziek, en raak snel het overzicht kwijt. Voor mij is online winkelen dus ideaal. Als het gaat om kleding sla ik nog wel eens de plank mis, je merkt tenslotte pas of iets goed zit als je het past, en ook voor schoenen moet ik helaas af en toe op pad. Maar huishoudelijke artikelen en zelfs een aantal meubels komen hier van internet, ideaal.
Spelcomputer
Nu had ik laatst weer een rare kronkel in mijn hoofd. Het leek mij leuk (lees: leuk!) om met het gezin op zondag naar de Mediamarkt te gaan om een spelcomputer te kopen. Je begrijpt, het gezin was vóór, maar dat kwam door die spelcomputer. Dan hadden we hem maar direct in huis, konden we er gelijk spellen bij kopen en zouden we de hele middag onder de pannen zijn. Ideaal, toch?
Nou, dat viel niet mee. Gelukkig was het nog redelijk rustig in de stad, wat het arriveren tot een prima gebeurtenis maakte. Helaas werd het al snel lastiger: de betreffende spelcomputer, de redelijk populaire Nintendo Switch, was nergens in de zaak te vinden. De behulpzame medewerker was nog met andere klanten bezig, dus wij wachtten geduldig. Uiteindelijk was het zover: hij wees ons de spelcomputer, de laatste, dus we hadden geluk!
Lees ook: Lisette test uit met de kids: de nintendo switch
Nu nog de spellen. De kinderen hadden al wat staan turen bij het uitermatig karige spellenschap. Dan denk je dat je naar een winkel gaat waar ze alles hebben… Niet dus. Alle gewilde spellen waren niet op voorraad. Maar, zo verzekerde de jongen ons, bepaalde spellen konden ook online worden aangeschaft. Hij wist niet precies welke, maar we hoefden niet de hele middag te duimendraaien. En op mijn ‘nou, dan kijken we wel even bij de Intertoys’ haalde hij slechts zijn schouders op. Ja, ik was het al zat, natuurlijk.
Om te huilen
Anyway: Intertoys verkocht gelukkig één van de twee gewilde spellen, we togen huiswaarts, en pakten dolblij de doos uit. De doos, die eigenlijk wel wat beschadigd was, nu we eens goed keken. Maar goed, de spelcomputer zat erin. We sloten hem aan, wat technische moeders zoals ik binnen een handomdraai doen, en wilden spelen. Hé, wat gek. Er zaten wel controllers bij, maar geen polsbandjes met dingetjes die je eraan moet schuiven. Klopte dat wel? Even in het boekje kijken. Wow wat gek, in het boekje was getekend. Het leek wel of we geen nieuwe spelcomputer hadden gekocht, maar een gebruikte….
Nou ja, dan ga ik dus huilen. Omdat ik heel boos ben. Omdat ik denk grrrrr (iets anders maar dat mag ik hier niet opschrijven), ik heb net anderhalf uur besteed aan heen en weer rijden naar een winkel, om aldaar ruim 300 euro uit te geven, en nu krijg ik een oud ding? Serieus?
Ik waagde er een telefoontje aan. Zowaar kreeg ik, na 10 minuten in de wacht waarin ik uitgebreid op een bandje hoorde dat ik écht beter kon mailen, iemand aan de lijn. Die dit wel gek vond en zich ook excuseerde, maar ja, ze kon alleen wat doen als ik even terug zou komen naar de winkel. Die stenen winkel ja.
Klantenservice
Dus ik weer in de auto, weer parkeerkosten maken, vanwege de fout van iemand anders. Ik weet niet of je ooit bij de klantenservice van desbetreffende winkel bent geweest, maar hier liggen allemaal tablets om te gebruiken tijdens het wachten. Niet voor niets, want je bent hier gemiddeld een uur zoet. Wij trokken nummer P 406 en A 057 was net aan de beurt, zo ongeveer.
Uiteindelijk kwamen we aan de beurt en pleurde ik het apparaat op de balie. De medewerkster zag het direct: wij hadden het testmodel gekregen en dit had nooit mogen gebeuren. Maar ja, daar koop je niets van. Goddank bleek het toch niet de laatste en toverde ze ergens een hele nieuwe vandaan, en we kregen een extra game tegen de schrik. Dat dan weer wel.
Zo kwam het dat we uren later toch feestelijk Mario Kart zaten te spelen. De volgende keer? Dan bestel ik iets als een spelcomputer lekker online. Net als mijn bloemen, mijn boodschappen en mijn kleding. Dan maar een dagje wachten of langer wachten, het is het mij waard.
Hoe denk jij over online winkelen? Doe je dat graag of ga je liever naar een stenen winkel? Ik ben benieuwd!
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
ik ben ook team online.
Winkelen in stenen winkels vind ik over het algemeen vreselijk. Druk, lawaaiig, ongeïnteresseerde winkelmedewerkers of juist types die gelijk in je nek staan hijgen en als je ze afgewimpeld hebt binnen vijf minuten weer naast je staan, mensen die tegen je op lopen etc.
En inderdaad op internet is de keuze vaak veel groter.