Als je als ouders uit elkaar gaat, krijg je automatisch te maken met een omgangsregeling. Vrijwel altijd vindt er een verandering plaats in hoe vaak je voor je kinderen zorgt. Er zijn veel verschillende omgangsregelingen mogelijk, en vaak is het even wennen voor alle partijen. Tot zover de algemeenheden, want ik wil het graag weer eens over mij hebben. Het is tenslotte mijn website, weet je wel. En het werd weer eens tijd voor een persoonlijke blog. Die ik schrijf vanuit m’n bed.
Een jaar later
Het is nu een jaar geleden dat wij besloten te gaan scheiden. Het was het begin van een bizarre rollercoaster, die nog altijd niet helemaal bij het eindstation is. Er komt een hoop bij kijken, in eerdere blogs beschreef ik dat al. Veel emoties en onzekerheid, en ook veel praktische regelzaken. Eén daarvan is het ouderschapsplan met de bijbehorende omgangsregeling. Want hoe ga je de zorg in de toekomst verdelen? Op dat moment had ik nog geen eigen woonruimte, dus we maakten de plannen voor in de toekomst. Tot ik een eigen huis zou hebben, zou alles gewoon ‘normaal’ doorgaan.
Omgangsregeling met vaste basis
Nu nam ik het merendeel van de zorg voor de kinderen al op me. De traditionele verdeling zeg maar. We besloten dit ook zo te laten, ondanks mijn eerder in de wacht gesleepte award voor loedermoederschap ;). We besloten ook dat mijn (nieuwe) huis de thuisbasis zou worden van de kinderen. Om me heen zie ik veel 50/50 verdelingen en ik snap dat dit het eerlijkst is en voor veel mensen werkt, maar wij dachten dat dit voor ons en onze kinderen niet zo zou zijn. Zeker met het oog op schoolspullen, kleding etc leek het ons handig als ze één basisplek zouden hebben. Uiteindelijk is nu de regeling zo dat ze om het weekend bij hun vader zijn. Op donderdag haalt hij ze uit school en eet ik daar. De ene week slapen ze daar dan ook, de andere week niet. Op dit moment werkt deze regeling prima voor ons, maar ik kan me voorstellen dat deze ook weer verandert als de kinderen ouder worden. We hebben afgesproken dit dan in overleg te veranderen.
Weekend vrij
En ja, dan heb je dus ineens om het weekend ‘vrij’. Dat is best gek! Nu moet ik zeggen dat ik hier niet heel erg tegenop zag na jarenlang heel veel zorgen. Het laatste jaar probeerde ik al eens in de twee weekenden alleen weg te gaan. Dat vond ik wel moeilijk. Weggaan en terugkomen waren lastige momenten voor iedereen, en het was toch ook wel onduidelijk voor de kinderen waarom ik steeds wegging. In december sliep ik voor het eerst een nachtje in het nieuwe huis, dat was natuurlijk gelijk al anders. Dat voelde zo fijn! Ondanks dat ik de halve nacht wakker lag van de herrie van de verwarming, haha.
Na de verhuizing begonnen we met de officiële regeling, al ging die gelijk een beetje gek omdat plots de verlengde kerstvakantie begon. De eerste keren dat de kinderen gingen ‘logeren’ bij hun vader was door de weeks en moest ik werken. Pas met de feestdagen begonnen de vrije dagen alleen in mijn nieuwe huis. Dat was best dubbel. Ik vond en vind het heerlijk om het huis weer even voor mezelf te hebben, zeker in de tijd dat ze geen school hadden. Maar het was wel stil! En de wisselmomenten waren soms lastig.
Wisselmoment
Wij wisselen in de avonden, na het eten. Dit is een gokje geweest, en we moeten kijken of dit handig is. De kinderen zijn dan vaak best al moe en dat is niet fijn op het wisselmoment. Aan de andere kant is dit wel het meest praktisch met brengen/halen en spullen. Dit betekent dus dat ik ze op vrijdag, na het avondeten, met twee tassen bij hun vader afzet. Dit gaat steeds iets makkelijker, we beginnen er allemaal aan te wennen. Als ik dan thuiskom doe ik alle gordijnen dicht, trek ik mijn fleecepyjama aan, maak ik warme chocomelk met slagroom (en optioneel een scheut baileys) en ga ik bed liggen. Heerlijk. Film aan, boekje lezen… Dat is echt mijn relaxmomentje geworden!
Tot nu toe is de rest van het weekend ook elke keer snel gevuld geweest. Een dagje sauna met vriendin J, klussen in huis, bloggen, het huis schoonmaken, tennissen… ik heb nog geen moment tijd gehad om me te vervelen. En dan waren de kroegen nog niet eens open en gingen de feestjes niet door, kun je nagaan. Ik eet en drink wanneer ik wil (of helemaal niet als ik het vergeet) en ruim op wanneer ik daar zin in heb. Heerlijk.
Het begint dus allemaal te lopen, dat is fijn. Het huis is zo goed als af, al zijn er altijd klusjes te doen. We vinden langzaamaan ons ritme en wennen aan de nieuwe situatie. Van een heftige achtbaan (denk: Silver Star) is het nu veranderd in de kikkerachtbaan, en spannender hoeft voorlopig niet wat mij betreft.
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Geef een reactie