Nee, nee, dit is geen aankondiging. Het hoofdstuk baby’s is helemaal afgesloten hier. In de omgeving zijn een aantal baby’s, die zijn leuk om vast te houden, maar ook leuk om weer terug te geven aan de rechtmatige eigenaar als ze huilen of poepen. Of niet slapen.
Eerder was ik op kraamvisite. En dan gaat het altijd een beetje kriebelen. Verder keek ik eens rond en dacht: wat is er toch veel veranderd in veertien jaar! Er zijn zoveel handige spullen voor baby’s nu, waarom had je dat in mijn tijd niet? Klinkt een beetje oude wijverig, maar ja, zo is het nou eenmaal en zo zal het altijd zijn.
Volgens mij is het normaal dat je altijd een beetje blijft denken: wat als? Als ik er nog eentje zou krijgen, wat dan? Sowieso zou het dan allemaal een stuk makkelijker gaan, dat kan niet anders. Na drie exemplaren merk je vrij snel wat baby’s nodig hebben. Ik herken in ieder geval ook bij vreemde baby’s de huiltjes van honger, aandacht en juist moeheid. Oh, wat zou ik een relaxte moeder zijn als er nog eentje zou komen. Maar die tweede leg wilde ik toch maar niet aan beginnen.
Wel zijn er een aantal dingen die ik, als ik in deze tijd baby’s zou krijgen, nu anders zou doen.
Verwachtingen loslaten
In de babytijd (en in mijn zwangerschap) had ik allerlei ideeën van de dingen die een goede moeder deed. Oké, er zijn grenzen, zo was ik niet van plan om wasbare luiers te gaan gebruiken, of alleen maar biologische groentehapjes te maken. Maar ik zou zeker vers koken, alleen houten speelgoed aanschaffen met enige educatieve waarde, en mijn kind zou ver van beeldschermen blijven.
Je begrijpt dat dit inmiddels schandalig mislukt is. Maar och, hadden we maar eerder facebookgroepen als loedermoeder en de club van ontaarde moeders gehad, dan had ik me mogelijk niet zo schuldig gevoeld…
Buikfoto’s maken
Net als iedereen heb ik van de eerste baby veel foto’s, van de tweede iets minder, en van de derde een zeldzaam exemplaar ergens in een la. Sowieso had ik bij de eerste nog geen digitale camera, dan ben je veel meer geneigd de foto’s in te gaan plakken. Ook heb je dan nog iets meer tijd voor dat soort klusjes, al besef je dat later pas.
Toch vind ik dat ik te weinig echt mooie foto’s heb. Dat begon al in de zwangerschap. Bij de eerste liet ik mijn man nog elke maand een buikfoto maken. Hij vond dat maar onzin, meestal zie je mij wazig in een hoek van de woonkamer staan en zijn voeten op de voorgrond. Bij baby twee en drie sneuvelde dit voornemen helemaal.
Nu zie ik overal van die fantastische fotoshoots. Newborn shoots, pregnancy shoots, zelfs geboortefotografen worden aangerukt. Dat was er toen ook wel, maar ik vond het zonde van het geld. Nu doet iedereen het, en denk ik tja, zonde eigenlijk dat ik het niet heb gedaan. Je kunt het niet meer overdoen.
Wat ik ook zo leuk vind, is die zwangerschapsfoto’s of babyfoto’s met van die bordjes ernaast, van hoeveel weken ze zijn. Na even snuffelen bij mijn blogcollega’s die nog helemaal in de baby’s zitten stuitte ik zelfs op houten mijlpaalkaarten. Superleuk! Maar om die nou bij mijn tienjarige te zetten: nee. Gaat niet meer gebeuren. Ik kan niet anders dan dat accepteren.
Betere babyspullen kopen
Enorme xxl hydrofiel luiers. Waarom dacht niemand daaraan toen ik zwanger was? Die dingen zouden ideaal zijn geweest! Ik stond altijd maar te klooien met zo’n kleintje in theedoek formaat. Zo’n groot ding is achteraf eigenlijk onmisbaar.
En wat dacht je van zo’n zwembandje voor om de nek van de baby? Op vakantie kwam ik erachter hoe ideaal dat is als je met baby’s en andere kinderen gaat zwemmen. Waarom weet ik dat nu pas? En waarom heb ik het niet zelf verzonnen?
Zo zijn er nog veel meer nieuwe dingen op de markt. Wat dacht je van kinderwagens. Ik vergaap me soms aan de gestroomlijnde, kekke Joolz, iCandy’s en Dubatti’s Alsof het flitsende auto’s zijn! In mijn tijd was het Mutsy en Bugaboo, en daar hield het wel een beetje mee op. Ging prima, maar oh, die dingen van nu zijn zoveel mooier en handiger.
Ook de duowagens waren toen: naast elkaar of achter elkaar. Met slechts 20 maanden verschil tussen de kleinste twee was de duowagen die ik had ideaal, maar zwaar, en lastig in te klappen. Waarom was er toen nog geen Bugaboo Donkey? Of een Joolz Geo?
Over babyfoons in huis heb ik het reeds gehad: ook al zijn er geweldige ontwikkelingen: een babyfoon met camera zou er bij mij echt niet in komen. Hoewel, als ik nu een baby zou krijgen zou ik niet anders kunnen dan die kleine af en toe alleen thuislaten, met al die taxiritjes voor de kinderen. En dan is een babyfoon die naar je telefoon belt wel weer handig. Dat bestond tien jaar geleden nog niet…
Tot slot heb je nu ook veel meer leuke dingen voor in de babykamer. Tien jaar geleden was dat allemaal nog zo standaard! Je kunt nu veel meer dingen kunnen laten personaliseren en ik zie echt de gaafste kamers voorbij komen. Vast omdat Pinterest toen nog niet bestond? Gelukkig ben ik inmiddels tante geworden en kan ik mijn neefje en nichtjes door en door verwennen. Bijvoorbeeld met deze groeimeter, besteld bij Tadaaz. Hoe leuk is die!
Babykleding
Ik was te zuinig. Het is niet anders. Ik studeerde nog toen ik mijn eerste kind kreeg, en had weinig geld over voor kleding. Ook voor mezelf trouwens, als ik foto’s terugkijk. Daarnaast vind ik dure babykleding gewoon zonde: ze groeien er zo weer uit. Of ze kotsen het onder. Ik kocht soms kleding via marktplaats, en gebruikte alles wat ik als kraamcadeau had gehad. Ook al vond ik het stom.
Nu denk ik: ik had best leuke kleding voor ze kunnen kopen. Ze zijn maar zo kort klein! Merken als Noppies, Petit Bateau, Little Label: ik vond het gewoon zonde van het geld. Maar is dat echt zo? Sowieso had ik het kunnen bewaren voor de volgende baby’s, en daarna had ik het desnoods weer kunnen verkopen. Of gewoon weggeven.
Nou goed, mijn kinderen hebben geen trauma, en inmiddels hebben ze gewoon hippe kleding die niet tweedehands is. Op de babyshower van Miriam ontdekte ik trouwens Hulaaloop, een initiatief om duurzaam om te gaan met kinderkleding. Hierbij ruil je het pakje van je kind steeds in voor een maatje groter, zo heb je altijd de juiste maat en het juiste seizoen op voorraad. Ideaal, maar wederom: waarom bedacht niemand dat tien jaar geleden?
Overigens had ik ook flink kunnen besparen door een beetje slim te kijken waar ik voordelige luiers kon kopen. Via luiergids.nl bijvoorbeeld kun je zo €500,- per jaar besparen.
Genieten en zorgen
Iets waar alle moeders denk ik mee zitten: heb ik ze wel genoeg aandacht gegeven? Heb ik wel genoeg genoten? Ik vond het zó vervelend als ik de hele avond met een jengelende baby rondliep. Waarom kon hij niet gaan slapen? Nu denk ik: ach, zo’n avondje met een baby, dat is toch heerlijk? Maar toen had ik allemaal andere dingen waarvan ik vond dat ze belangrijker waren. De was enzo.
Ook zou ik me nu waarschijnlijk minder zorgen maken om onbenullige dingen. Bijvoorbeeld over wat ze op het consultatiebureau over me zouden denken. Wat de kraamvisite vond van mijn chagrijnige bui. Of de baby dat mutsje echt op moest in juli. Of ik niet teveel zou werken, of te weinig. Ik zou me minder schuldig voelen als ik mijn kind een keer naar de opvang bracht zonder te gaan werken, dit deed ik namelijk uit principe nooit. Maar dat had best relaxed geweest.
Maar ja, achteraf is het makkelijk praten. Ik kan niet anders dan concluderen dat elke tijd zijn eigen dingen heeft. Elke moeder zal zich na jaren afvragen of ze het allemaal wel goed heeft gedaan. Of ze het niet nog eens over zou moeten doen. En waarom, waarom, ze die handige en leuke spullen niet eerder hebben uitgevonden.
Ik kan niet anders dan geduldig wachten tot ik oma word…
- Ontdek de voordelen van een aanschuifbedje in de slaapkamer - 02/01/2025
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
Elisabeth zegt
Helemaal eens, met ongeveer alles. Alleen was ik er na Jim al achter, dus heb ik het met Antonie lekker relaxt en koopziek aangepakt. En heb veeeeeeeel meer foto’s van hem.
Diana zegt
Ik heb juist teveel kleding gekocht dat zou ik nou anders doen, wat heb ik een geld weggegooid aan kinderkleding eeuwig zonde,en ik had mijn zoon vanaf baby eerder aan de groenten gezet, want hij lust nu niks ja bloemkool, en spinazie .
Ik had nu ook zon bakfiets gekocht,