Het zegt toch eigenlijk wel iets over mijn leven, dat ik uitkeek naar de dag waarop de nieuwe supermarkt open zou gaan. Maar echt elke dag dacht ik eraan. Met dit soort gedachten: ‘nog 3 nachtjes, dan gaat hij weer open! Oooooh, ik kan niet wachten! Hoe zou het er zijn? Zou het allemaal lukken bij Ben, Yvonne en de rest?’
Het uitje van de week
Kijk, ik ben natuurlijk een die hard huisvrouw. Afgezien van die schamele weekjes fulltime werken pasgeleden (die me overigens bijzonder goed bevielen) ben ik vooral aangenomen om het reilen en zeilen thuis te bezorgen. En voor de huisvrouw is de gang naar de supermarkt hét uitje van de week. Het hoogtepunt, zelfs.
Regelmatig heb ik heel goede gesprekken gevoerd in de supermarkt. Met mensen die ik er elke week tegenkom, met mensen die ik al lang niet heb gezien, en zelfs met onbekenden. Want winkelen voor eerste levensbehoeften verbindt, blijkbaar.
Nu ging ik even rekenen, maar ik heb in mijn huisvrouwenbestaan (dat wil zeggen sinds ik samenwoon met de man) al heel, heel veel tijd in de supermarkt doorgebracht. Reken op zeker twee uur per week, nou dan kom je dus op ruim 1400 uur uit. Twee maanden van mijn samenwonende leven heb ik doorgebracht in supermarkten. Dan moet je je er wel een beetje thuis voelen, niet waar?
De concurrent
Mijn favo super ging dus verbouwen. Dit was nodig want hij werd groter, beter, mooier, nieuwer en weet ik veel wat nog meer. Hij moest daarvoor alleen drie weken dicht. Je kon wel online blijven bestellen bij deze super. Zoals je weet ben ik geen fan van online boodschappen bestellen, op de één of andere manier kan ik dat niet goed overzien. De andere optie was echter naar de concurrent gaan. Die ene andere supermarkt waar nu dus het HELE dorp heen moest. Waar ze geen zelfscanners hebben om de winkeltijd te halveren, de lampen irritant fel zijn, ellenlange rijen staan en het personeel meestal niet heel veel zin heeft in de werkdag (zo lijkt het althans). Alles is er ook nog eens duur. Ook geen optie dus!
Ik bestelde dus toch online. En wat schetst de verbazing: dat werkte best aardig. Je kunt tot de dag ervoor wijzigen, dus vaak ging de inhoud van mijn winkelmand drie keer compleet op de schop, maar goed, ik hoefde niet te sjouwen en ook die vreselijke concurrentsuper niet in. Dat houden we erin.
Centraal Station
We hebben het overleefd, de drie weken bikkelen tot de nieuwe supermarkt werd geopend. Naast de online bestelde boodschappen aten we pizza, patat en chinees. Ook wipte ik tijdens mijn fulltime werkweken (die precies tegelijk vielen met het verbouwen van de super. Nee, ik ben niet stiekem als bouwvakker gevraagd, het was echt toeval) af en toe even het Centraal Station naast mijn werkplek in voor wat snelle boodschappen.
Er ging trouwens een wereld voor mij open daar qua OV-chipkaarten, snelle mensen met dopjes in hun oren, bijna alleen maar hippe biologische quinoa en hummus producten en bizar veel zelfscankassa’s, maar dat is weer een een ander verhaal. We kwamen de weken door zonder te verhongeren.
Gratis taartje
En nu is het zover, de nieuwe supermarkt is open! Ik ben er dit weekend geweest, nota bene op zaterdagmiddag, terwijl ik normaal voor geen goud op zaterdag boodschappen ga doen. De uitkomst? Ik heb genoten. Maar echt: genoten. Ken je dat gevoel dat je in het buitenland in een fantastisch grote supermarkt bent waar ze ALLES hebben? De Carrefour, de REWE of de Woolworths ofzo? Nou, dat gevoel kreeg ik een beetje. Ze hadden dan misschien geen koepeltenten en bergschoenen maar verder wel alles. Je kunt er zelfs vis scheppen. Nou, dan heb je me hoor.
Anyway, mijn weekend kon dus niet meer stuk. Gewoon door die fijne, nieuwe, klantvriendelijke winkel. En hoewel ik zelden complimentjes geef (ik ben meer van de gemene sneren) kon ik bij de kassa alleen maar stamelen hoe fantastisch deze nieuwe supermarkt is. Als dank kreeg ik zelfs een gratis taartje. Is dat geen service?
Ach ja. De hoogtepunten in het leven van een huisvrouw.
Wees niet bang, ik word niet gesponsord door deze supermarkt. Ik sponsor hen, zou je kunnen zeggen, want ik heb er al heel wat maandsalarissen gebracht.
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
- Een rare, roerige week! - 15/07/2024
Ellen zegt
Hahaha leuk he zo’n grote xl!
Ik doe zelfs met de gastkindjes zelf scannen aan het einde dat kan nu ook! Super leuk.
Hanneke Bosveld zegt
Ja nou wil ik ook weten wèlke supermarkt dat is.
Hoogvliet? In Monster kan je daar ook zelf vis en garnalen scheppen…. Of toch de HalloJumbo?
Of gewoon Appie?