‘Weet je wat pas echt leuk is? Kamperen! Altijd zo gezellig, lekker één met de natuur, heerlijk voor de kinderen…’ Hoe vaak ik die zin al niet heb gehoord. Vast goed bedoeld, als tip. Maar veelal ook komend uit de mond van mensen die al jaren kamperen en niet beter weten. Leuk voor hen dat ze zo gek zijn op kamperen, maar waarom zou het dan ook wat voor ons moeten zijn? Mensen zijn allemaal verschillend, dat accepteert iedereen, en vervolgens wordt kamperen gebracht als dé ultieme vakantie ervaring voor de ganse wereld. Want: zo lekker goedkoop! Je slaapt zo goed in de buitenlucht! Je maakt zoveel contact! Alsof je een totale alien bent als je een mep geld wilt neerleggen voor een fatsoenlijk dak boven je hoofd. En zo min mogelijk contact.
Je hoort, ik ben niet overtuigd. Ik heb het heus wel geprobeerd, in de fase dat ik nog gevoelig was voor adviezen van anderen. Die mij dan vertelden wat ik ‘moest’ doen om een leuke vakantie te hebben. Ik ben gaan kamperen met drie kinderen, op een lek luchtbed met zoemende muggen en een kind dat elke nacht in zijn slaapzak zeek. Was inderdaad heel uitdagend ja. We sliepen heerlijk, vanaf een uur of 2, wanneer de buurman eindelijk stopte met snurken. Daarentegen sliep de buurman heerlijk tot een uur of 6, wanneer de zon opkwam en wij dus wakker waren. Als in WAKKER. Nee, veel vrienden maakten we niet tijdens die trip.
‘Dan moet je gewoon in een stacaravan gaan. Heb je de luxe van thuis, maar toch op een camping’. Luxe? Whahahahaahaha. Ja hoor, er was een gasfornuis. Waar we een pan water op zetten om de hun warm te stoken. Het zeek van de regen, de hele dag en nacht, zaten we dan met 5 mensen in een hut van 3 bij 1 meter. Om vervolgens bij het vertrek nog op onze flikker te krijgen omdat we de hut niet goed hadden schoongemaakt. Was echt superrelaxed verder.
Natuurlijk, kamperen heeft vast iets. Tijdens mijn rondreis in Australië kampeerde ik constant, om kosten te drukken. Maar toen had ik alleen mezelf bij me. En de eerste vakantie met mijn huidige ex-man was een kampeertripje. Op de bonnefooi naar Frankrijk, tent vergeten, nieuwe tent kopen bij de Carrefour, en gaan met die banaan. Maar ja dan ben je jong en heb je niet veel nodig. Met drie kinderen die ruzie maken, allemaal wat anders willen, niet bij elkaar kunnen en willen slapen, snurken, avondmens- dan wel ochtendmens zijn (net datgene wat de ander níet is) en ook nog eens moeilijk naar de wc gaan, wil je gewoon in een huisje. Punt uit. Hoe ‘gezellig’ kamperen ook zou moeten zijn.
Bij ons past meer een luxe huis met subtropisch zwemparadijs om de hoek en minstens twee wc’s. Met elke ochtend broodjes aan de deur en restaurants op loopafstand. Dat is de enige mogelijkheid om het een beetje ‘gezellig’ te krijgen. En ook: weten wanneer het genoeg is. Na 4 dagen vakantie is iedereen hier gewoon klaar met elkaar. Dus besteden wij het geld, dat anderen besteden aan twee weken kamperen, aan een weekend luxe park met goede wifi. Kunnen we elke dag uit eten en is iedereen blij. Ook ik, want dan heb ik pas echt vakantie.
Ik kan het iedereen aanraden: ga in een huisje.
Twijfel je nog? Kijk even naar buiten.
Juist.
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Geef een reactie