Toen mijn oudste naar school ging, kwam er iets onvermijdelijks bij: hij moest naar de BSO in de schoolvakanties. Ik heb daar lang over getwijfeld, want ik vond zoiets best zielig. Had hij geen school, moest hij nog weg. Maar goed, ik had niet echt veel keus.
Ik kan en wil namelijk geen 12 weken per jaar vrij nemen. Kan niet omdat ik dan als zzp’er ook minder buiten de vakanties wordt gevraagd, en daarbij is er ín de vakanties juist lekker veel werk voor me. En wil niet, omdat ik het behoorlijk pittig vind om de hele vakantie met mijn kinderen door te brengen. Het is voor ons allemaal leuker als ik gewoon één of twee daagjes blijf werken en mij tussen volwassenen begeef.
Schuldgevoel
Omdat ik in eerste instantie alleen onder schooltijd werkte, beperkte mijn zoons BSO bezoek zich tot de vakanties. Aan de ene kant fijn, want de oudste vond de BSO echt vreselijk. Hij voelde zich ‘weggestopt’, wat mij weer een enorm schuldgevoel gaf. Het was gelukkig maar zo’n tien keer per jaar. Aan de andere kant was het misschien beter geweest als hij elke week was gegaan, dan had hij zich er mogelijk meer thuis gevoeld.
Met nummer twee ging het net zo lastig, al scheelde het nu dat de broers samen naar de BSO konden. Zo zaten ze in hetzelfde schuitje en konden ze tegen elkaar klagen. Ik probeerde vaak korter te werken, maar regelmatig stonden ze me al bij het hek op te wachten. Uiteindelijk is nummer drie er nog maar kort geweest. Bij haar ging het anders: zij vermaakte zich wel op de BSO. Kon lekker knutselen en had al snel vriendinnetjes. De jongens klaagden vaak dat de activiteiten te meisjesachtig waren, en logischerwijs kreeg zij daar geen genoeg van. Koken, toneelstukjes doen: dat ging best.
Ik moet zeggen: het had vroeger ook niets voor mij geweest. Ik had een hekel aan groepsactiviteiten en georganiseerde zaken. Je kon mij niet meer straffen dan door me op kamp te sturen. Ik begreep de jongens dus heel goed, maar zat wel heel erg in een spagaat.
BSO in de basisschool
Dat veranderde toen er een nieuwe BSO werd geopend in ons dorp: kleinschalig, in onze eigen basisschool, en met veel oog voor de persoonlijkheid van de kinderen. Ik schreef mijn kids hier direct in. De kinderen waren zelf ook enthousiast. Zo erg, dat ik besloot mijn werktijden aan te passen. Sinds de start van deze BSO gaan ze er elke week een dag heen, dus in de vakanties maar ook na schooltijd.
Natuurlijk was het even wennen, maar eigenlijk was het ook gelijk goed. Hier was duidelijk welke leidster er op welke dag aanwezig is, wat de activiteiten zijn, en ook de jongens bloeiden er helemaal op. En werkelijk, als ik kijk naar de activiteiten word ik soms jaloers! Zo kregen ze deze week drumles, nou, dat is toch supergaaf! Regelmatig gaan ze erop uit, en zelfs mijn niet-van-de-bank-te-krijgen middelste zoon gaat soms mee.
Afscheid van de BSO
Inmiddels heeft de oudste afscheid genomen van de BSO. Hij zat dit jaar in groep 8 en ging steeds meer zijn eigen ding doen. Met een gezonde traktatie (ahum) zwaaide hij af, al vond hij dat best een beetje jammer. Zeker als hij nu hoort over de leuke activiteiten in de vakanties.
De jonkies gaan echter nog graag. Natuurlijk was het de eerste keer in de vakantie even zeuren. Want het was toch vakantie? Zeker nu de BSO in de school zit, voelde het alsof ze naar school moesten. Gelukkig was het al over toen ze er aankwamen: er stond een badje klaar, er stond een springkussen en het groene schoolplein (wat al niet groen was maar nu helemaal niet meer) wordt dankbaar gebruikt. En nu vragen ze bij het ophalen al wanneer ze weer naar de BSO mogen…
Gaan jouw kinderen naar de BSO in de zomervakantie? Wat vind jij, zielig of niet?
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Bij mijn kinderen was het juist andersom. Ik werk zelf in het onderwijs, dus in de vakanties had ik geen opvang nodig. En juist dan werden de leukste activiteiten gepland, dus ze waren een beetje jaloers op de kinderen die wel in de vakantie gingen.
Vind er niks zieligs aan hoor, kinderen die in de vakantie naar de bso gaan. Maar het maakt wel uit of de activiteiten wel of niet bij de kinderen passen. Bij onze bso zat daar een goede balans in en mochten kinderen ook zelf aangeven wat ze wilden doen.