Als je naar Australië vertrekt, dan weet je dat dingen daar anders zijn dan in Nederland. Ze praten er Engels, betalen met dollars en noemen iedereen ‘mate’. Ook is het er niet altijd zomer maar wel een beter klimaat dan in Nederland, en heb je in plaats van meeuwen en mussen vooral last van slangen en spinnen. Nou ja, last… je komt ze af en toe tegen. En wat het lastig maakt: sommigen zijn giftig, maar je weet niet zo goed welke.
Hallo allemaal zaterdag 11 oktober
We hebben eindelijk wat meegemaakt! We hebben een slang gezien, een python van 2 meter. Hij was alleen niet giftig, wat wel fijn was aangezien hij aan onze voeten lag. Op een camping waar we deze week waren, in het altijd gezellige Wilcannia, stonden een man en een vrouw uit Australië naast ons. De man, een soort Steve Irwin (die leefde toen nog) wilde ons dolgraag meenemen voor een boswandeling ’s ochtends vroeg. Hij ons uit de tent gesleurd om 8.00 uur ’s ochtends en wij boswandelen. Die python kwamen we dus tegen, papegaaien, kakatu’s en pelikanen in het wild. We hebben alleen nog steeds geen levende kangoeroe gezien, ze liggen wel dood langs de weg, variërend van vers tot bijna verteerd.
We zijn dus al een week aan het kamperen in Australië en hebben vanaf Sydney nu 2000 kilometer naar het oosten afgelegd. Op dit moment zijn we in Port Augusta, boven Adelaide, en we hopen over een week in Alice Springs te zijn. Daar willen we werken en uiteraard mijn 19e verjaardag vieren. Ook gisteravond zijn we wezen stappen, in onze backpackkleren. Best lastig als je maar 1 lange broek en 1 trui hebt, want in de nachten koelt het hier flink af. Maar het gaf niet erg, er kwam een bandje in een kroeg en niemand zag er mooi uit.
Gisteren hebben we ook eindelijk de was gedaan. Vriendin R. snapt gelukkig hoe wasmachines werken, het had mogelijk handig geweest als ik daarmee had geoefend van tevoren. Het koken gaat wel steeds beter. Verder hebben we een kabeltje gekocht waarmee we onze discman (!!!) op de cassetterecorder kunnen aansluiten en cd’s kunnen draaien, voor de afwisseling en voor als we geen bereik hebben met de radio. Heerlijk, rijden we door de outback, oranje zand overal en dan de muziek keihard aan… echt het reisgevoel waar ik op hoopte.
Nu weet ik niks meer en ik ga de warmte opzoeken, dit is een havenstad dus het waait hier een beetje teveel. Al waaien de kleren dan wel lekker droog. Veel groetjes en tot snel!
Uiteraard kon ik die foto’s dus niet meesturen met mijn mailtje, ik ging netjes met mijn volle rolletje naar een Kodak winkel en liet ze daar ontwikkelen. Al bleek het in de supermarkt goedkoper. Wel grappig hoe gericht je dan foto’s maakt! Ik vind de meeste overigens best goed gelukt, al zijn ze inmiddels iets vergeeld.
Je ziet ook hoe snel het kan gaan, van de grote stad naar de outback en van heimwee naar reisgevoel. Ook bleek ik, met enige hulp van de rest, een echte raskampeerder. Kamperen in Australië blijkt trouwens een stuk leuker dan in Nederland. We hadden een koepeltentje en sliepen om- en om: twee in de auto (banken plat) en twee in de tent. Dan ’s ochtends ontbijten, inladen en weer verder. Een echte roadtrip dus!
Volgende keer vertel ik over onze aankomst in Alice Springs, waar we op wel iets heel bijzonders stuitten…
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Geef een reactie