Nadat ik vorige keer over onze kampeertrip door het zuiden van Australië berichtte, vervolgden we de reis richting Alice Springs. Alice Springs ligt vrijwel in het midden van Australië, en het is dé uitvalsbasis om Ayers Rock (alias die oranje berg) te gaan bezoeken. Voor ons werd het ook tijd om werk te gaan zoeken, aangezien leden van onze groep de bodem van hun spaarrekening zagen verschijnen.
Dat gebeurde allemaal in een andere samenstelling dan daarvoor: nadat ik met drie anderen een auto kocht, kwamen we onderweg een groep gezellige Brabanders tegen en we besloten met zijn tienen, in wisselende samenstellingen, door te gaan. Dit was ook wat makkelijker met het oog op werk: niet iedereen wilde hetzelfde werk gaan doen (en had dezelfde uitgebreide CV). Zo eindigde ik met S, C en J in het Novotel in Alice Springs als kamermeisje annex minibarvuller, vertrokken L en R naar een truckerscafé om achter de bar te werken en gingen de andere vier richting een heuse ranch in de outback.
Maar eerst de reis naar Alice Springs, waarbij we zomaar onverwacht tegen iets heel bijzonders aan reden:
24 oktober 2003
We hebben de laatste dagen zoveel meegemaakt dat het alweer een groepsmail waard is! Het was onze laatste vrije dag, afgelopen maandag, en we hadden eigenlijk niets te doen. R. had iets gehoord over een soort autorace en wilde er gaan kijken. Op het VVV-kantoor hadden ze geen idee, dus we besloten maar op goed geluk de snelweg richting Darwin te nemen. Dat bleek een gouden greep: we waren nu maar net onderweg (oké, 60 km, maar dat is hier peanuts) toen we een hele stoet tegenkwamen: de Nederlandse Solarracers met hun team! Snel keerden we om, dat kan hier want de snelweg is gewoon een soort N-weg met dode kangoeroes erlangs, en we reden er achteraan. De stoet reed gemiddeld 97 km/u, de maximale snelheid van die solarauto Nuna II. Ons busje kon dat net bijhouden, dus we voegden ons bij de stoet. 
In Alice Springs was er een verplichte stop van een halfuur. Hier konden we praten met de TU’ers die zichzelf ontzettend zielig vonden omdat ze het zo zwaar hadden. We hebben zelfs de Nuna II aangeraakt! En Wubbo Ockels gezien, die was er ook, al durfde ik niet te vragen of hij het leuk vond op de maan. Er waren flink veel filmploegen uit verschillende landen, toch wel bijzonder om dat zo mee te maken.
De dag erna was ik jarig, 19 jaar alweer. Om 0.00 uur, toen ik dacht dat we allemaal sliepen (we sliepen die nacht buiten want het was zo heet in de tent) werd er ineens gezongen en er waren sterretjes. Wat een goed begin van mijn verjaardag. In de ochtend werd ik gewekt met chocoladetaart, ook helemaal niet verkeerd. Als ik zo doorga, kom ik tonnetjerond weer thuis. Overdag mocht ik kiezen wat we gingen doen, nou dat was niet moeilijk natuurlijk. We gingen naar de basis van de Flying Doctors, die hier vlakbij is. We kregen een rondleiding en konden ook zelf nog even rondkijken. Vroeger keek ik op tv altijd naar de flying doctors, en nu ben ik er zelf! Het lijkt me superleuk om hier ook een tijdje voor ze te werken als ik verloskundige ben, ik ga eens uitzoeken of dat kan (2018: tja, je moet iets te dromen houden). Uiteraard mocht ik kiezen wat we gingen eten, dus het werd McDonalds, mijn lievelings.
Die avond kwamen we aan in het hotel waar we gaan werken. We krijgen hier niet alleen betaald (10 dollar per uur!) we krijgen ook gratis onderdak in de vorm van twee hotelkamers en elke dag gratis lunch. Dat is voor backpackers wel echt luxe hoor, ik ben er ook superblij mee. Dat ik kamers moet poetsen neem ik maar op de koop toe. Dat is trouwens niet het enige, want er worden hier in deze tijd van het jaar (met de zomer voor de deur) veel reclamespotjes opgenomen en we worden elke keer gevraagd om hierin te figureren. Dat bestaat vooral uit met een cocktail in de hand bij het zwembad zitten. Heel naar.
Nu moeten we toch echt naar bed, want het werkende leven is weer even wennen, we maken lekkere lange dagen van 8.00 tot 16.00 uur en dan vinden ze hier best verbazingwekkend, die luie ozzies.
Binnenkort weer mail en foto’s van Ayers Rock!
Over mijn heel bijzondere verjaardagscadeau, waar de thuisblijvers vrij geshockeerd over waren, lees je de volgende keer meer. Ik kan je wel zeggen dat het cadeau een bijzondere maar ook bloederige ervaring was.
- Ontdek de voordelen van een aanschuifbedje in de slaapkamer - 02/01/2025
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
Geef een reactie