Deze week is mijn nichtje geboren! Een mooi, lief, gezond meisje. Ik had als tante de eer om haar op de wereld te helpen. Wat een ervaring! Het ging supergoed, en ik merkte dat de verloskunde toch in mijn bloed blijft zitten. Ik deel in deze blog graag het verhaal met jullie (zonder ranzige details, wees gerust).
Verzoekjes
Wat is het altijd spannend, als mensen vragen of je hun bevalling wilt doen. Als verloskundige is het je vak, als ex-verloskundige is het een hobby. Althans, zo zeg ik het altijd maar. Anderhalf jaar geleden schreef ik al dat ik, sinds ik mijn verlostas aan de wilgen heb gehangen, alleen nog af en toe een bevalling op verzoek doe. Dat betekent dat bekenden mij soms vragen of ik erbij wil zijn. Omdat ik de spullen en de routine niet meer heb, doe ik een bevalling niet meer alleen, maar altijd met een echte verloskundige erbij.
Een bevalling is natuurlijk niet te plannen! Dit keer was het praktisch gezien iets lastiger dan de vorige keer. Toen ik anderhalf jaar geleden mijn neefje op de wereld hielp, was ik nog niet alleenstaand en kon ik midden in de nacht vertrekken zonder moeilijkheden. Gelukkig kon ik ook deze keer wat back-up regelen, en uiteindelijk kwam het fantastisch uit. Mijn nichtje werd namelijk tijdens kantooruren geboren, hoe fijn voor iedereen š
Verloskundige blijf je
Toen mijn zusje op woensdagochtend appte dat het al een paar uur rommelde, besloot ik even te gaan kijken. Als praktiserend verloskundige met een drukke agenda had ik die keuze misschien niet gemaakt, want het klonk nog niet echt spannend. Zo zag het er bij binnenkomst ook niet uit. Toch bleek er al goede ontsluiting te zijn, en ik verwachtte dat de bevalling wel zou gaan doorzetten. Ik deed alle onderzoeken, schreef alles netjes op en sprak af na een paar uur weer terug te komen. Helemaal in mijn rol. En ideaal: kon ik mooi mijn kinderen even uit school halen en onderbrengen.
Het grappige is, dat het op papier allemaal nog niet zoveel voorstelde, maar ik dat ik wel aanvoelde dat het toch ineens hard zou kunnen gaat. Ervaring, en daarnaast gebaseerd op de vorige bevalling die ook snel ging. Verder was het misschien ook de wens, want wat zou het handig uitkomen als ze zou bevallen op deze woensdagmiddag. Voor alle betrokkenen, niet alleen voor mij natuurlijk.
Mijn gevoel klopte
Tja, toen ik om 13.00 uur terug was, was er nog niet heel veel veranderd. Even twijfelde ik, zouden we deze baby vandaag nog wel zien? We besloten het lot een beetje te helpen en ik stuurde mijn zusje naar bed met de gordijnen dicht, en later onder de douche. Als ze een beetje in haar eigen wereld zou komen, zou het vast doorzetten.
Nou, lang verhaal kort, om 17.19 uur was mijn nichtje er! Wat een supersnelle bevalling weer. Toen de weeƫn eenmaal heftiger werden, bleek het snel te vorderen. Ik was blij dat ik gebleven was, omdat ik zo mooi de ontwikkeling van de bevalling kon volgen en alle spullen kon klaarzetten. De verloskundige heb ik pas om 16.55 uur weer gebeld, achteraf precies op tijd ;). Mijn zusje deed het supergoed, ze pufte de weeƫn heel goed weg en was ontzettend relaxed. Dat is natuurlijk heel belangrijk voor een goed verloop van de bevalling, en heel mooi om te zien!
Mijn nieuwe nichtje
En daar is ze dan, mijn nieuwe nichtje Noƫlle. Een mooi klein poppetje van 3180 gram, helemaal gezond. Het bleek gelijk een felle tante, die goed van zich laat horen en de wereld goed in zich opneemt. Nadat alle controles waren gedaan, hebben we heerlijk genoten van een beschuitje met muisjes en kon deze trotse tante weer naar huis. Wat een prachtige ervaring!
Behoud van de thuisbevalling
Het is waarschijnlijk niemand ontgaan dat de verloskundigen zich de laatste tijd zorgen maken over het behoud van hun zelfstandige praktijkvoering en van de thuisbevalling. Er zijn plannen van minister Kuipers om de zorg integraal te maken, dus samen met ziekenhuizen. Wat voordelen kan hebben, maar ook nadelen. Nu wil ik me niet teveel mengen in politieke zaken en zie ik ook de voordelen, maar ik snap de angst van verloskundigen. Het persoonlijk contact, de persoonlijke begeleiding en de mogelijkheid tot thuis bevallen zijn in het belang van de zwangere, en het zou echt heel jammer zijn als dit verdwijnt.
Mijn zusje zei tijdens de bevalling: ik moet er niet aan denken om nu nog naar het ziekenhuis te gaan. Natuurlijk had het gekund, en in geval van nood ook gemoeten, maar hoe heerlijk is het als het niet hoeft en zo voorspoedig verloopt? De angst is dat, als ziekenhuizen (en dus verzekeraars) het voor het zeggen krijgen, deze mogelijkheid verdwijnt. Dat zou zonde zijn en op de lange termijn waarschijnlijk ook meer kosten. Mocht je meer willen weten over dit onderwerp, kijk dan op www.noodalarmgeboortezorg.nl.
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- CreĆ«er een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuisĀ - 18/10/2024
Geef een reactie