Deze week was het zover: na 15,5 jaar zette ik weer voet in mijn oude middelbare school. Alsof de tijd had stilgestaan… Ik opende de deuren en er was niets veranderd. De geuren, de geluiden, het gekrioel van leerlingen… Alleen; wat waren ze klein!! Het waren nog kinderen!!! Ja, je wordt ouder, mama, geef het maar toe.
Mijn zoon zit in groep 7. En dan kun je alvast naar middelbare scholen gaan kijken. Ook al weet je natuurlijk nog niet welk advies ze krijgen, vaak kun je dit wel redelijk gokken. Voor mij was het vooral belangrijk dat mijn zoon een beeld kreeg bij de middelbare school. Door de films en boeken van de jeugd van tegenwoordig (hoor mij nou. Het gaat echt mis) had mijn zoon een soort high school idee in zijn hoofd. Hij vroeg zich al tijden af of het er op school hetzelfde aan toe ging als in ‘het leven van een loser‘. Misschien niet echt een geruststellend boek, trouwens, als je kind zich voorbereidt op de middelbare school.
In Amerika zie je tieners die met de auto of schoolbus naar school komen, tussen de middag warm eten krijgen in de kantine (of zoals bij het leven van een loser er met hun hoofd worden ingeduwd), uren aan het oefenen zijn als cheerleader of baseballer en zich opmaken voor prom night. Maar zo gaat het er in Nederland helemaal niet aan toe! Dus ik besloot met mijn zoon wat open dagen te bezoeken om hem een beeld te geven. En alvast te oriënteren.
Criteria
Nu is altijd de vraag: welke criteria gebruik je als je op zoek gaat naar een middelbare school? Ik heb er een paar op een rijtje gezet, de volgorde van belangrijkheid zal voor iedereen anders zijn. Allereerst waar de prepubers op letten:
- Niet te ver fietsen
- Ziet er gezellig uit
- Leuke schoolfeesten
- Dat je van het schoolplein mag met een tussenuur
- Buiten gymmen
- Waar gaan mijn vrienden heen
En dan waar de moeder op let:
- Goed onderwijs
- De aanwezigheid van een technasium
- Vriendelijke leraren
- Dat je NIET van het schoolplein mag met een tussenuur
- Veilige fietsroute naar school
Uiteraard is dit persoonlijk, en kun je zelf het lijstje al dan niet langer of korter maken. Wij bekeken de twee scholen die het dichtst bij ons huis zijn, namelijk allebei op 8 kilometer afstand. De ene in de stad, de andere een dorp verderop.
Gezellig
Bij de eerste school kreeg ik direct een warm gevoel. Gezellig, knus. Ietwat donker, maar overzichtelijk. Gemoedelijk. Nu was ik vrij subjectief, dit is de school waar ik zelf heb gezeten. De warme ontvangst van de lerares die mij nog herkende en de warme herinneringen die terugkwamen deden het hem natuurlijk. Herinneringen aan het schooltoneel, de pauzes, de tussenuren, de roze koeken die je moest kopen met een melkkaart, en oké, sommige leuke lessen.
In mijn dromen loop ik er nog wel eens rond. Soms zijn het nachtmerries. Ik kan het lokaal niet vinden, heb een mondelinge toets terwijl ik geen les heb gevolgd, of ben uren te laat. Hebben meer mensen dat?
Ik ben natuurlijk een jonge moeder en heb ook nog eens een snelle zoon. Daarom is het relatief kort geleden dat ik zelf op deze school zat. Ik haalde mijn diploma in 2001. Ik herkende veel leraren en ondanks een gedeelte nieuwbouw was er weinig veranderd. Voor mij een fijn en veilig gevoel als mijn zoon hierheen zou gaan, ik weet immers hoe het hier werkt. Zoon vond het wel oké. Hij was in een pestbui door een ruzie op school, dus had niet heel veel zin. Maar hij zei ook geen nee.
Massaal
En dan de volgende school. Hier was het niet, zoals op de eerste school, een rondleiding op woensdagmiddag terwijl er gewoon les werd gegeven. Dit was een heuse open avond. De enige dit jaar, dus er was een behoorlijke aanloop. Compleet met verkeersregelaars en pendelbussen. Oef.
Dit is de school waar veel leerlingen uit onze regio heen gaan. Een groot, hoog, nieuw gebouw. Overdag is het er waarschijnlijk licht en rustig, nu was het avond. En ENORM druk. De rondleiding hebben we maar half kunnen volgen en we waren al snel de weg kwijt. We wisten eigenlijk niet waar we om informatie moesten vragen en ook niet wat we moesten vragen. Na een halfuur wilde zoon naar huis en ik wist niet hoe hard ik terug naar de pendelbus moest rennen.
De reactie van zoon: ‘Mwah, hier voel ik me eigenlijk wel thuis.’
Dilemma
Natuurlijk, dilemma is een groot woord. We hebben nog een jaar de tijd voordat we hem moeten inschrijven. Hij moet nog een entreetoets maken, een voorlopig advies krijgen en een CITO-toets maken. We moeten ons verdiepen in de mogelijkheden (wat is dat eigenlijk, een technasium? Klinkt interessant maar wat houdt het in?) en de voors en tegens van de scholen op een rij zetten. Daarnaast zijn er in de stad naast mijn oude school nog twee middelbare scholen die goed aangeschreven staan. Moeten we daar ook gaan kijken? En tot slot: welke school doet iets met hoogbegaafdheid? Is er extra begeleiding aanwezig? Is het nodig?
En dan natuurlijk de vraag: waarop baseer je de keuze? Hoe belangrijk is de mening van mama? Mijn eerste gevoel is: mijn kind moet zich thuis voelen. Ik ben zelf vroeger maar op één school wezen kijken, dus ik had geen keuze. Maar ja, hoe meer keuze, hoe moeilijker kiezen. En hoe belangrijk is het dat er vriendjes meegaan? Ik zou zelf zeggen: totaal niet, kies wat bij je past. Maar toen ik als jonkie naar de middelbare school ging vond ik het echt wel fijn dat ik niet alleen hoefde!
De meningen van de omgeving met grotere kinderen zijn wisselend. De één zweert bij de ene school, de andere vindt de andere school fantastisch. Allemaal hebben ze goede argumenten. Maar ja, als je kind eenmaal ergens zit is dat je kader, en weet je niet beter. Of zoals iemand zei: iedereen wil zijn keuze achteraf bevestigd zien.
Kortom, er is nog werk aan de winkel. Voor nu laten we het even rusten en volgend jaar gaan we ons verder voorbereiden. Heb je nog tips? Ik lees ze graag!!!
*Het linkje naar het boek ‘het leven van een loser’ is een affiliate link. Dat betekent dat ik er iets mee kan verdienen. Maar voel je niet verplicht! Het zijn wel best leuke boeken, je kunt ze natuurlijk ook gewoon bij de bieb lenen.
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Mijn dochter mocht zelf kiezen. Makkelijk, want slechte scholen zijn er niet in onze regio. De ene had iets meer van dit, de andere iets meer van dat.
Ik stelde de vraag hoe je in hemelsnaam moest kiezen aan een docent.
Haar antwoord was heel simpel: Vraag aan je dochter waar ze graag in de pauze haar boterhammetje wil eten.
Als ze zich thuis voelt op de school, dan komt de rest immers vanzelf.
Na het beantwoorden van die vraag was de keuze snel gemaakt.
Het gevoel wat je krijgt als je binnenkomt, vind ik toch het belangrijkste. En ik vraag naar hoe ze leerlingen motiveren om te blijven leren.
Mijn oudste dochter had havo/vwo advies en ons leek tweetalig onderwijs wel een goede keuze voor haar om haar ook op havo-niveau net iets meer uitdaging te geven. Dus kozen we uiteindelijk voor een school waar ze zowel havo als vwo tweetalig aanbieden. Inmiddels zit ze trouwens in de tweede en doet ze vwo tweetalig met Latijn en Grieks erbij.
Jacqueline onlangs geplaatst…Gewichtige gesprekken
Ik hoor veel ouders zeggen dat je bij schoolkeuze vooral naar gevoel moet luisteren, maar ik houd zelf meer van een gedegen aanpak. Mijn dochter moest 2 jaar geleden kiezen, en dit jaar staat mijn zoon voor de keuze. Ik hoor veel ouders zeggen dat ze een bepaalde school leuker of beter vinden, deze zit namelijk in een moderner gebouw met leuke kleurtjes. De school is ook goed in marketing, en biedt allerlei extra’s aan, zoals een technasium, tweetalig onderwijs, en een kunst/cultuurrichting. Meteen allemaal bij aanmelding te kiezen. Nu de praktijk: deze school scoort bij de onderwijsinspectie zwak op bepaalde punten, omdat er teveel aandacht gaat naar bijv tweetalig. Het technasium viel bij vriendinnetjes van mijn dochter tegen, de verwachtingen waren té hooggespannen (het was veel vergaderen etc). Tweetalig is erg mooi (kost in het begin ook veel energie) maar de examens worden afgenomen in het Nederlands en dus schakelen de lessen na een paar jaar ook terug naar NL (hoe gast men dan om met de kinderen die veel beter zijn in Engels dan de rest vd klas?) En kunst en cultuur etc is misschien leuk maar ik heb liever dat het onderwijs zélf in de aandacht staat, kunnen er bijvoorbeeld extra vakken worden gekozen in de bovenbouw? Is er aandacht voor profiel- en beroepskeuze? Hoe groot is de school, kent men de kinderen ook persoonlijk?
Voor de meeste kinderen zal het waarschijnlijk zo zijn dat de schoolkeuze zichzelf bevestigt: ze kiezen een bepaalde school, wennen daar, maken daar vrienden en vinden dat prima. Dat zegt echter niets over de scholen die ze niet hebben gekozen, de kans is groot dat ze het ook op een van die andere scholen prima naar hun zin hadden gehad! Het is voor kinderen best lastig dat we de keuze tegenwoordig zo bij hen neerleggen, vroeger koos je meestal ‘gewoon’ de dichtstbijzijnde school in de ‘smaken’ openbaar of christelijk. Tegenwoordig is het een heel gedoe. En hoe kan zo’n kind van een jaar of 11 nou inschatten aan de hand van een schoolgebouw en zo’n open dag wat het beste bij hem/haar past? Als ouder kun je een paar dingen doen: kijk op de website van de onderwijsinspectie en zoek naar evt rapporten over deze school. Lees ze. Is best inzichtelijk soms. Vraag naar ervaringen van andere ouders! (En prik vooral een beetje door de ‘juichverhalen’ heen want iedereen ziet graag zijn eigen keuze bevestigd..). En maak indien mogelijk een afspraak op de school waar je kind overweegt heen te gaan: ga daar ook eens kijken op een doordeweekse schooldag, want dan krijg je pas echt een reële indruk.
Het is nog best een uitdaging om een geschikte middelbare school te vinden. Is toch een belangrijke fase in het leven van je kroost. Voor mij is het het belangrijkste of het een gezellige en warme school is, maakt me niet eens zoveel uit of hij hoog aangeschreven staat.
-Op scholenopdekaart kan je de onderwijsresultaten bekijken van de afgelopen vijf jaar.
– op de meeste scholen kan je een meeloopdag plannen, dan kan je kind echt de sfeer proeven.
– stel specifieke vragen over de inhoud van de begeleiding als je een kind met een speciale onderwijs behoefte hebt. Wat houdt extra begeleiding in, wat mag je verwachten en wat niet
– wat is de maximale grote van een klas?
– een school met veel activiteiten buiten de lessen om heeft vaak een betrokken docenten team, want deze activiteiten moeten buiten lestijd om georganiseerd worden
– fiets eens langs een school tijdens een pauze. Op een schoolplein kan je veel van de sfeer proeven
Verder denk ik( mentor middelbare school) dat voor veel leerlingen het leuk hebben op school afhangt van de vrienden van je kind. En dit kan je van te voren niet altijd goed inschatten. Het blijft een gokje. Succes!
Interessant om te lezen! Mijn zoon moet binnenkort ook een keuze maken voor een middelbare school. Ik zelf vind het belangrijk dat de school ook mogelijkheid biedt voor huiswerkbegeleiding. Al sta ik natuurlijk altijd achter zijn keuze. Hij moet zelf kiezen wat goed voelt.
Met vriendelijke groet,
Carla
Lector Studiebegeleiding onlangs geplaatst…Ruim 96% geslaagd!