Jarenlang is de gang naar de supermarkt een helse trip voor mij geweest. Dat wil zeggen, voordat de kinderen op school zaten. Nu kan ik er zowaar af en toe van genieten. Wel op dinsdagochtend om half negen natuurlijk, als er nog niemand is. Ook de vakkenvullers die ’s avonds de paden blokkeren zijn ’s ochtends nergens te vinden, die hangen waarschijnlijk rond op een scholengemeenschap naar keuze.
Dubbele kinderwagen
Het is wel eens anders geweest. Ging voorheen de kleuter naar school, moest ik met peuter en baby in de dubbele kinderwagen de supermarkt in. Zo’n dubbele kinderwagen heeft als voordeel dat er dubbel zoveel boodschappen onder passen. Nadeel van al die kinderen is dat je zowat elke dag een pak luiers nodig hebt. Zo sloeg ik me vol goede moed door de weken heen, en aten we elke week drie keer tomatensoep met brood. Tomaten hebben wij tenslotte altijd op voorraad.
Nog steeds verstijf ik bij het horen van gillende peuters in de supermarkt. Om na enkele seconden opgelucht te denken: ‘is niet van mij’. De race met het kinderkarretje met vlag staat me nog goed voor de geest. Als je op twee wielen door de bocht het wijnpad in vliegt, kun je wel 30 flessen rode wijn aantikken. Dominoeffect 2.0. Gelukkig hadden wij hier in die tijd al twee supermarkten, en kon ik de betreffende winkel (door mijn kinderen sindsdien de ‘vieze’ supermarkt genoemd) links laten liggen.
Op de kleintjes letten
Sowieso moet je oppassen voor supermarkten die pretenderen op de kleintjes te letten. Wat ze bedoelen is dat ze al het snoep op kinder-ooghoogte leggen, dat er altijd en hysterisch apparaat aanwezig is waar 50 cent in moet, en waar ze van die vreselijke autokarren hebben waar nauwelijks boodschappen inpassen en waarmee je bij elk pad vijf keer moet steken.
Daarom ben ik nog steeds enorm dankbaar dat ik onder schooltijd rustig boodschappen kan doen. In de vakantie laat ik het brengen door de bezorgservice. Om mezelf die ellende te besparen heb ik wel een paar euro over.
Mochten de bezorgmomenten vol zijn zo in de vakantie en moet je de winkel in met kleuters, dan heb ik nog wel wat goede tips voor je. Er is hier maar één supermarkt met zelfscanoptie, ook wel bliepers genaamd, en dit verkort de winkeltijd aanzienlijk. Ook krijgt de vierde in de rij de boodschappen gratis. Als je als derde komt aangeslenterd gaan ze altijd al heel zenuwachtig kassa’s openen. Leukste is om op het laatste moment af te wijken naar de kaas.
Blieper
Met kinderen blijft het natuurlijk lastig. Vorig jaar nam ik ze in de meivakantie mee naar de supermarkt, twee weken zonder boodschappen in huis is nét teveel van het goede. Gepokt en gemazeld als ik ben, hadden we in de auto al afspraken gemaakt. Wie mag op het knopje van de lift drukken? Wie mag het centje in de kar doen? Het belangrijkste: Wie. Hanteert. De. Blieper.?? Helaas had ik ‘wie pakt de blieper uit het rek’ over het hoofd gezien. Ellende alom.
Bij de bananen was de ruzie zo uit de hand gelopen dat ik de blieper in het groenteschap heb gemieterd, de kar een duw heb gegeven en met onder elke arm een kind de winkel ben uitgestormd. De rest van de week aten we afhaalchinees.
Hoewel toen nog niemand me kende van internet en facebook, en het woord loedermoeder nog niet eens bestond, werd ik toch bijzonder vaak aangesproken op deze actie. Blijkbaar had het de tongen los gemaakt. Sommigen vonden me ontaard, sommigen hadden respect voor mijn actie. De kinderen waren trouwens bijzonder onder de indruk, ze weten het nu nog. Ze gaan sindsdien zelden meer mee, inmiddels hebben we de regel ‘bij boodschappen doen mag er maximaal één kind mee’ ingevoerd. Werkt fantastisch.
Steekproef
Afgelopen meivakantie heb ik het weer geprobeerd. Om ruzie te voorkomen hebben ze allebei een blieper ter hand genomen. En dan om de beurt een boodschap bliepen. Of de ene de ongezonde dingen, de andere de gezonde. Heb je gelijk een educatief aspect. Eén ding wil ik je wel meegeven: Stop de boodschappen van de verschillende bliepers in aparte tassen. Anders heb je namelijk een groot probleem als je een steekproef krijgt bij de kassa….
Hopelijk hebben alle moeders iets aan deze ervaringen. En anders kun je altijd nog voor zes weken pakken rijst, blikken bonen en vissticks in huis halen. En af en toe de pizzaboer bellen. Succes!
(Uitgelichte foto winkelwagentje: shutterstock)
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Boodschappen doen met kleine kinderen heeft inderdaad soms wat weg van een militaire operatie. Gelukkig kun je nu ook prima online boodschappen doen : )
Nou ja zeg, wie is de baas, die peuters of de moeder? Ik zou vroeger een draai om mijn oren gekregen hebben. Probeer dat eens, het helpt. Nederlandse kinderen zijn echt abnormaal in het buitenland waar de meeste kinderen normaal zijn en functioneren in een gezin of in de samenleving. Hoor ik gillende kinderen die niet worden gecorrigeerd dan zijn het Nederlandse kinderen. De schuldige is de moeder die dit toelaat. Ben benieuwd wat voor een volwassenen het worden!
Ik herket mijzelf helemaal in je verhaal.Het ligt echt niet alleen aan de moeder.mijn twee drkppies zijn ook enorm druk bijelkaar.Neem ik ze spar mee,dan gast boodschappen/ winkelen veel rustiger.
In principe met je eens, zeker omdat ik ook in het buitenland zie dat kinderen daar bij de eerste kik gewoon rustig gecorrigeerd worden – en uitgelegd wordt dat ze rekening met anderen moeten houden, maar vergeet ook niet de rol van de vader… Beide ouders zijn uiteindelijk verantwoordelijk voor de opvoeding. Er komt al te veel op de schouders van alleen moeders.
Hahahaha!