Het is alweer een aantal jaar geleden dat ik in de dierentuin-fase zat. Mijn kinderen vonden er nooit superveel aan, maar ja, het hoort er een beetje bij hè. We hadden nog een tijdje een abonnement op Blijdorp maar meestal zaten de kinderen vooral in de speeltuin, hier en daar werd af en toe een dier bewonderd. Als je echter een tijdje uit de kleine kinderen bent, ga je het weer idealiseren. Gelukkig vond ik een dreumes bereid om mee te gaan naar Blijdorp, om weer even sfeer te proeven. Hier lees je mijn gedachten tijdens deze heuglijke eerste dag van mijn vakantie.
- Lekker, vakantie! We gaan naar de dierentuin, relaxed. Wat, om 8.30 uur vertrekken? Ben je niet goed? Ja, dan is de dreumes nog gezellig. Ik snap het.
- Beter hebben ze goede koffie daar, het is midden in de nacht. We zijn vast de enigen.
- Ah, nee, allemaal ouders met peuters en baby’s. Meewarig knikje doet het goed. Wij begrijpen elkaar
- Regen! Nou ja, auto geparkeerd, tickets staan op mijn telefoon, binnen een minuut kunnen we warm en droog in het Oceanium zijn.
- Kinderwagen uitklappen. Tas. Jas. Paraplu. Kinderzitje omdraaien. Gordel losfrummelen. Kinderwagen rijdt weg. Tas eraan hangen. Kinderwagen kiepert om. Met knie omhoog houden, kind erin. Gordeltjes weer vast frutselen. Zeiknat van regen ende zweet.
- Nee, ik wil niet op de welkomstfoto. Kijk even naar mijn hoofd, serieus man.
- Die vissen in het Oceanium zal hij vast leuk vinden. ‘Kijk, visjes!’ Kind (wijst naar de grond): ‘steen.’
- Nou ja, die vissen zijn misschien wat surreëel voor een kind van 1. Maar de pinguïns vindt hij vast leuk. ‘Kijk, pinguïns!’ Kind (wijst naar de grond): ‘steen.’
- Oké het is droog en we zijn opgewarmd. We kunnen naar buiten. Misschien kan hij zelf even lopen.
- We zijn inmiddels anderhalf uur verder en ongeveer drie meter opgeschoten. Wel heel veel stenen gezien. En een roodborstje.
- Hop, in die buggy, we gaan naar de giraffen. Dat maakt vast indruk!
- Mooi, de giraffen zijn buiten en aan het eten. Dat is leuk. Het kind kijkt ook verrukt. ‘Kijk, giraffen!’ Kind (wijst andere kant op): ’trein!’
- Het lijkt mij tijd voor koffie. En een plaspauze. We gaan wel even naar die binnenspeeltuin, kan hij even lekker rondrennen.
- Oh ja, het is natuurlijk niet zo dat ik zeg ‘jongen, ik ben even plassen, speel maar lekker even zelf’. Ben ik blij dat ik de tienjarige mee heb, kan die er achteraan rennen.
- Er staan verdomd veel ouders met kleine oogjes in de rij voor koffie.
- Hoezo er zijn nog geen broodjes. Het is 10.30 uur! Sommige mensen zijn al lang toe aan lunch!
- Ach, kijk ze nou leuk spelen, samen. Is toch wel weer leuk, zo’n kleintje. Zou het niet…. een vieze luier? Kan jij dat niet doen? Ah, bah, oké, ik ga al.
- Nou laat die tweede leg maar zitten.
- Misschien moeten we nog proberen een dier te bekijken. Een willekeurig dier, welke dan ook. We hebben tenslotte flink entree betaald, er zijn goedkopere speeltuinen.
- Kijk, een olifant! ‘Bank’.
- Kijk, een aap! ‘Papa.’
- Oké, nou komen we ergens op educatief gebied. We kunnen hem best nog meer leren.
- Ben benieuwd of zijn ouders het leuk vinden als hij de rest van de dag vraagt om cola-ijs
- Is een broodje Unox eigenlijk een volwaardige lunch voor een kind van 1 en een beetje maanden?
- Ja iemand vroeg of hij ook 20 maanden was. Geen idee. Hij is 1 en hij wordt een keer 2, lijkt me specifiek genoeg.
- Ik ben duidelijk uit deze fase. En het kind is vast moe. We gaan terug naar de auto.
- ‘Zebra! Vogel! Ezel! Paard!’ (die laatste was een okapi, maar vooruit, ik reken het goed)
- Toch nog wat bereikt deze dag. Nu nog een veel te duur cadeau voor hem kopen, dat hoort bij zo’n dagje.
- Oh gut, nu wil hij ineens over alle paadjes lopen en alle dieren zien. En ik ben ZO moe. Ik ben echt zo onwijs toe aan een middagdutje.
Nou, je begrijpt, het was een enerverende dag! De tienjarige en ik liggen totaal gesloopt op de bank, de dreumes heeft thuis de grootste verhalen. Vooral mijn auto lijkt indruk gemaakt te hebben.
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
G.T. zegt
Haha, heerlijk verhaal!
Je vergeet soms zo makkelijk hoe iets was toen de kinderen kleiner waren… 😀