Het is bij mij gelukkig niet aan de orde, maar toen ik op zoek was naar een nieuw huis, kneep ik hem wel een beetje. Met de huidige huizenmarkt betwijfelde ik of ik wel een huis kon kopen met genoeg slaapkamers, en als het tegenzat dan zouden mijn kinderen een kamer moeten delen. Met hun historie van slecht slapen én hun verstandhouding niet echt een rustgevend idee, maar ja, soms is het niet anders! Gelukkig was het uiteindelijk niet nodig, en heb ik zelfs kamers genoeg, toch zat ik stiekem al rond te kijken naar ideetjes om het delen van een kamer zo leuk mogelijk te maken.
Stapelbed
Het leek mij vroeger fantastisch om een stapelbed te hebben. Ik weet nog wel dat dit het mooiste was van de vakanties, met mijn zusje in een stapelbed. Uiteraard mocht ik dan boven, want ik was de oudste, hèhè. Nou waren het bij Sporthuis Centrum nog vreselijk saaie stapelbedden met zwarte ijzeren stangen, tegenwoordig heb je superleuke exemplaren. Wat dacht je van een stapelbed in de vorm van een brandweerauto of Londense bus? Bij Emob hebben ze veel verschillende stapelbedden, de meeste nemen helemaal niet veel ruimte in. Ook handig: een stapelbed voor 3 personen. Als er dan eens een logeetje blijft slapen, is het nog steeds geen probleem.
Roomdivider
In één van de eerste huizen die ik bekeek in mijn zoektocht, was een hele grote open zolder. Hier zou ik dan twee slaapkamers van kunnen maken. Dat kan natuurlijk door een gipsen wandje er tussen te laten plaatsen, maar ook door een roomdivider. En denk dan niet aan een saai kamerscherm met paarse bloemen, er zijn echt hele leuke te vinden als je even goed zoekt. Of, zoals het bij ons thuis vroeger werd opgelost: door een boekenkast tussen de slaapkamers. Twee kasten tot het plafond en je hebt gelijk een soort tussenwand. Een leuke en praktische oplossing zonder ingrijpend te hoeven verbouwen. Wat dan wel handig is, is dat beide slaapkamers een eigen toegangsdeur hebben, en dat je ook nog een soort overloop kan maken. Dus je ontkomt, als je echt twee aparte slaapkamers wilt, toch niet helemaal aan een klein verbouwinkje.
Tweepersoonsbed
Mijn kinderen zouden elkaar de hersens inslaan, maar bij vriendin J. werkt het heel goed: daar slapen de kinderen bij elkaar in een tweepersoonsbed. Dat vinden veel kinderen echt fantastisch en: waarom ook niet? Dit is een makkelijke oplossing. Als tussenoplossing kun je ook kiezen voor een uitschuifbed. Die heb ik op de logeerkamer staan. Hier kunnen makkelijk meerdere kinderen logeren, en als de kids een vriendje te logeren hebben, kunnen ze ook samen in dit bed. Een ideale oplossing om zoveel mogelijk slaapruimte te creëren.
Nogmaals, ik ben blij dat het bij ons niet nodig is. Als wij op vakantie gaan, probeer ik vaak een accommodatie te zoeken met genoeg slaapkamers voor iedereen. Zelf weet ik inmiddels natuurlijk ook hoe lekker het is om alleen te slapen. Maar heb je weinig ruimte, dan zijn er genoeg fijne oplossingen te vinden!
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
We woonden met 4 kinderen in een 4-kamerflat. Ik heb in alle 3 slaapkamers geslapen in bijna alle mogelijke samenstellingen. We hebben buren gehad, waar de grootste kamer stampvol was door 2 tweepersoonsbedden. Afgrijselijk! Met een tweepersoonbed/matras schuif ik als lichtste altijd half op de bedgenoot (en de strijd om het beddegoed niet te vergeten). Op vlogs zie ik het “goede” idee van een Murphy-bed, dat is meestal een bed dat over het hoofdeinde tegen de muur geklapt wordt. Afgijselijk, bovendien is dat vaak omdat de woning veel te klein is, zoals de tiny houses of de studio. Lang geleden een keer in het echt gezien, zo’n opklapbed dat eruit zag als een onderdeel van een kastenwand. Elke dag je bed op en neer moeten klappen, altijd muffe bedden wegens meteen dichtgeklapt worden. Of een deels verhoogde vloer waar een uitschuifbed krap onder past.
De stapelbedden vonden we direct prima. De eerste stapelbedden hadden geen ladders, maar handige klimmers, toen voor kinderen nog niet alle evt. inspanningen voorkomen moesten worden en boompje klimmen gewoon mocht. Het waren grijze metalen buizen en de dwarsbuis aan hoofd- en voeteneind was in eerste instantie de klimhulp, maar al gauw deed je zonder. Er was op matrashoogte een dwarsbalk, Daarop drukten we ons op voor de beenzwaai omhoog. Nou ja, ik zag bij de Ikeahackers dat iemand geen ladder bij het kinderbed maakte, maar een klimwand. Er zijn nog steeds klimmertjes, wel een beetje naar de andere kant doorgeslagen.