Schoenvulstress. Een herkenbaar probleem? Of ben ik de enige die elk jaar achter de feiten aanloopt? Je zou denken, je ziet het ’t hele jaar aankomen, de sinterklaastijd. Je kunt er ook niet bepaald omheen. Dat vreselijke intertoysboek valt in oktober al op de mat, en de kinderen zetten elke dag meer rondjes om wat ze allemaal ‘echt moeten hebben’. Daarnaast begint het sinterklaasjournaal ergens vroeg in november, en de kruidnoten liggen in augustus al in de winkel.
Te laat
Toch ben ik ieder jaar weer verrast. We staan bibberend langs het water te wachten op een boot die ALTIJD 20 minuten te laat komt. Ik bedenk me ondertussen wel 85 keer dat Sinterklaas verzet moet worden naar een periode met warm weer, waarbij de waterkant wat aanlokkelijker is, en ik blaas nog eens in mijn handen.
Vervolgens is de goede man er, wordt er heel veel snoepgoed uitgedeeld, nee niet meer gestrooid want dat is verspilling, en als je glutenvrij eet mag je naar de glutenvrije Piet, maar dan, uiteindelijk, klimt de man op het podium. Om een toespraak te houden. Een toespraak waar geen moeder op zit te wachten. De Sint zegt dingen als: ‘jullie mogen vanavond allemaal je schoen zetten!’ ‘Jullie mogen allemaal elke dag je schoen zetten!’ ‘Jullie zijn allemaal lief geweest, dus jullie krijgen heel grote cadeaus!’ Compleet overprikkeld door de mensenmassa neem je je hysterische kinderen weer mee naar huis. Niet in staat om nog een winkel in te gaan, want bevroren handen, volle blaas en leeggezogen hersenen.
Antivries
Maar dan is het avond. En moeder heeft een geheugen als een vergiet, te danken aan een grote hoeveelheid antivries die ze in de namiddag naar binnen heeft geklokt, de kinderen zijn scherper dan ooit. De schoen moet gezet worden!
Uiteindelijk komt er een allegaartje van presentjes in de schoen voor het paard. Want ja. Wortels? Niet in huis. Appels? Net de laatste aan het konijn gegeven. Suikerklontjes? Nee, niet aanwezig, maar het paard lust misschien zoetjes. En laten we er voor Piet maar wat theezakjes bij doen. Geen biertjes, mama pakte net de laatste. Dat stro denken ze er maar bij (want allergisch). En natuurlijk moeten de verlanglijsten nog geoptimaliseerd worden en worden toegevoegd.
Tot slot wordt er hartelijk en uit volle borst gezongen. Hoewel daar wel wat achterdochtig bij gekeken wordt, want dat verhaal dat Piet dat hoort, daar geloven we al lang niet meer in. En mij wordt op het hart gedrukt de open haard vanavond niet aan te steken. Stel dat hij te heet is, dan komt Piet misschien niet. En waarom kan Piet wel door de schoorsteen komen, maar een inbreker niet?
Als ze dan op bed liggen, niet moe en totaal niet voldaan, durf je de schoenen niet direct te vullen. Wat als er weer een kind met een rotsmoes naar beneden komt? Nee, dat doen we vanavond wel, vlak voordat we gaan slapen. Uitgeblust val je, door een teveel aan antivries, achter Netflix in slaap. Gedesoriënteerd word je wakker tijdens seizoen 3 van de Glitter Force. Hmpf, tijd om naar bed te gaan. Je strompelt naar de wc en rolt zo je bed in. Slaaaaaaap.
Zondagochtend
‘Mama, mama, mamaaaaaa!!!’
Verdwaasd probeer je je ogen open te doen. Lukt niet, vergeten de mascara eraf te halen gisteravond. Met wat geweld scheur je je wimpers van elkaar en kijkt op je wekker. 5.15 uur. Welke dag is het? Moeten ze naar school? Naar de BSO? Nee, het is zondag. Waarom loopt er in vredesnaam iemand zo te schreeuwen?
‘Mamaaaa! Er zit niets in mijn schoen!!!!’
Shit.
Shitterdeshitterdeshit.
Gehaast spring je uit bed. Stoot je teen tegen de rand van het nachtkastje. Au, geen tijd, komt straks wel. Die schoenen. Shit man.
‘Ach, meisje. Het is ook nog zo vroeg! Piet is vast nog niet geweest. Ga maar terug naar je kamer’ zeg je heel beheerst, alsof het de meest logische zaak van de wereld is.
Argwanend kijkt ze je aan. Haar broer, inmiddels gewekt door al die herrie, vraagt waarom je eruit ziet als een Panda. Je overtuigt ze beiden dat ze echt nog even naar boven moeten, omdat Piet alleen komt als er niemand in de kamer is.
Als ze weer boven zijn trek je een sprintje naar de geheime cadeaukast. Je had toch vorige week iets bedacht voor in die schoenen? Had je dat ook werkelijk gekocht? Oh nee, je zou gisteren na die intocht nog even naar de Action. Stom, waarom heb je daar niet meer aan gedacht dan? Nou dan maar een chocoladeletter, die doet het altijd goed.
Je moffelt de theezakjes, zoetjes en andere meuk uit de schoenen onderin je nachtkastje, geleerd van vorig jaar toen ze hun eigen verlanglijstje terugvonden op het aanrecht (Sinterklaas heeft hem waarschijnlijk snel gekopieerd, of een foto ervan gemaakt, hij heeft alles graag digitaal, was toen het geweldige excuus) en klimt op de kruk om de chocoladeletters uit de kast te halen.
PMS
Hmm. Een R, een M en een… I? Op de doos staat T. Is er podverdepodver iemand aan die chocoladeletter begonnen op een onbewaakt moment? Oh ja, ik had een aanval van PMS.
Anyway, de schoenen worden gevuld met snoep uit de snoeptrommel. Niet één snoepje, maar een hele schoen vol. Om het schuldgevoel af te kopen. En daarbij een briefje: sorry, piet liep een beetje uit vannacht en had heel veel haast. De volgende keer zijn jullie de eerste en krijgen jullie een groot cadeau in je schoen.
De kinderen, waarschijnlijk verdekt opgesteld bovenaan de trap, zijn binnen een minuut beneden. De spanning slaat al snel om in teleurstelling. Snoep? En daarna in blijdschap: op de brief staat dat ze de volgende keer een groot cadeau krijgen! En Sinterklaas had gezegd dat ze elke dag hun schoen mogen zetten! Dus weet je wat, ze zetten hem gewoon vanavond weer!
Winkelen op zondag
Dus nu ben ik als een razende aan het bedenken waar ik vandaag, op zondag, op een sneaky manier drie grote cadeaus vandaan kan halen. Iets inpakken wat ze al hadden, daar trappen ze nooit in. Ik heb nog wel wat dingen liggen voor de blog, die waren bedoeld voor in de zak. Dat zijn echt grote cadeaus. Zal ik die anders maar doen? Moet ik wel weer opnieuw op zoek naar goede cadeaus voor 5 december. Deze matchten net zo lekker qua formaat.
De jongste komt in het voorbijgaan even op schoot zitten. ‘Ik weet het wel hoor, mama,’ fluistert ze. Vermoeid kijk ik haar aan. Is al die moeite dan voor niets geweest? ‘Wat weet je?’ vraag ik onschuldig.
‘Ik weet wel dat jij piet snel hebt geappt vanochtend, en dat hij toen zei dat jij snoep in de schoen moest doen. Je bent vast lekker boos geworden, zodat hij vanavond als eerste naar ons toekomt.’
Dat moet een heel, heel mooi cadeau worden vanavond.
De uitgelichte foto komt van Shutterstock
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Haha, leuk verhaal weer! Toen mijn kids nog jonger waren, gebeurde me het ook regelmatig dat ik enigszins ‘overvallen’ werd door het sinterklaasfeest – terwijl je dat idd toch maanden van tevoren weet… Elk jaar nam ik me voor het dit keer nu eens echt met aandacht aan te pakken en dan kwam het er toch weer op neer dat ik om 12u ’s avonds nog ff snel iets uit n kast moest trekken en in moest pakken. Wel sloeg ik al maanden van te voren (kleine) cadeautjes in, dus meestal had ik wel genoeg liggen. Op zich vind ik sinterklaas trouwens wel een heel leuke Nederlandse traditie!
Sinds zoonlief echter weet dat sinterklaas niet bestaat, ziet ie z’n kans schoon om een deal te maken: hij hoeft geen cadeaus etc maar mag hij dan een bepaalde game kopen…? Dus het gedoe gaat een keer over – alleen vind ik dat ergens ook best wel weer saai!
Aaaaah stress! Gelukkig maar dat jij zwarte piet op de app hebt 🙂
Fantastisch herkenbaar!
Ik had zelfs een keer dat de kinderen mijn verstopte schoencadeaus opeens vonden in de kast! Bleek niet zo’n goeie plek te zijn dus…. Kinderen blij met alle pakjes die ze vonden en ik kon opnieuw opzoek naar schoencadeaus!! Omg
Hahaha geef me even zijn nummer. Erg handig om te hebben!
Haha ik dacht dat ik erg was toen ik vannacht om 1 uur in de garage op zoek moest naar inpakpapier en het uiteindelijk pas vond na het verplaatsen van de nodige dozen, achter de oude koelkast, die eigenlijk allang afgevoerd had moeten worden en dat ik alleen via een acrobatische pose te pakken kon krijgen. Maar het kan dus altijd erger, succes voor vanavond!
Fleur onlangs geplaatst…Makkelijke prinsessentraktatie