En de volgende week is alweer voorbij. Wat is het leuk om een weekoverzicht te maken! Ik ben veel bewuster bezig met wat ik allemaal meemaak (dwz ik maak nu nog meer foto’s) en vind het leuk om bij te houden. Een soort openbaar dagboek eigenlijk. En omdat we weten dat alles op internet nooit meer verdwijnt, ook een eeuwig naslagwerk! Een stuk leuker dan foto’s in fotoboeken plakken wat mij betreft.
Dus hier komt alweer mijn derde weekoverzicht, de laatste dagen van juni en het eerste weekend van juli. Vanaf nu publiceer ik het weekoverzicht op maandag, want meestal maak ik het toch op zondagmiddag al af. Zondagavond gebeurt er zelden iets spannends…
Maandag was weer een werkdag. Ja, die is altijd snel besproken. Ik maakte niet veel spannende dingen mee, en in mijn werk betekent dit een fijne dag en elke keer een beetje opluchting als alles weer goed is. De maandagavond bestond uit school, maar dan de basisschool. Vandaag waren de 10-minuten gesprekken en ik mocht bij twee van de drie van de kids op gesprek. Gelukkig gaat het supergoed met ze op school. Dat is voor ons niet vanzelfsprekend, het geeft wel een heerlijk gevoel om het jaar zo af te sluiten.
En dinsdag was ik weer op school. Want, jaja, de juffen en meesters gingen staken. Onze school had ervoor gekozen ouders voor de klas te vragen. Je hebt al op mijn website kunnen lezen waarom ik me uiteindelijk toch maar heb opgegeven en ook wat ik dacht toen ik eenmaal voor de klas stond. Een unieke ervaring en het gaf me ook echt een kick! Zeker toen ik de dagen erna hoorde dat de kinderen het heel leuk hadden gevonden.
Verder ging ik dinsdag nog een keer naar de nagelmevrouw, dit keer niet voor mijn tenen maar voor mijn handen. Ze zijn weer helemaal leuk geworden. Ik ben vrij lomp, dus altijd wel een verrassing hoe lang de gellak erop blijft zitten. Drie weken is de bedoeling, de laatste keer kwam ik een heel eind.
Op woensdag had ik werk te doen voor mijn blog en nog wat nuttige boodschapjes. Denk gymschoenen, onderbroeken, dat werk. Ik vind het altijd irritant dat de winkels om 8.30 uur nog niet direct open zijn, dan zou ik door kunnen na het school brengen. Als ik eenmaal thuis ben en achter de laptop zit vergeet ik vaak de tijd. Toch is het gelukt om eind van de ochtend nog even te gaan, voordat ik de kids weer kon halen. In de middag zwemles. Het leek een saaie dag te worden dus, gelukkig had ik ‘s avonds een leuk uitstapje: een mamabloggersborrel!
Binnenkort zal ik er meer over vertellen, maar we ontmoetten elkaar bij HofHouse in den Haag. Midden in het centrum, dus ik voelde me weer helemaal citygirl. Ik vind het altijd bijzonder hoe dat werkt met bloggers. We komen bij elkaar, we krijgen hapjes en drankjes in overvloed, overheersen de hele tent met ons geklets en keiharde gelach, hoeven niets te betalen en ze zijn nog dankbaar ook dat we zijn geweest. Ik weet niet of ik er ooit aan ga wennen! Overigens hebben we wel 100 x dankuwel gezegd, hoor. We werden dan ook goed verwend. Ik geef alvast een preview foto, de rest volgt deze week:
Op zich was ik op een nette tijd thuis, om 23.00 uur. En ik was met de auto dus had niet gedronken. Helaas toch een kleine kater, want mijn auto begon op de terugweg allemaal kuren te vertonen. Brandende lampjes en pling-geluidjes.
Ik ben heel voorzichtig naar huis gereden (Mijn ANWBman lag al te slapen en moest op de kinderen passen) maar nam donderdag voor de zekerheid toch de fiets. Gelukkig heb ik een bakfiets, want zelf fietsen gaf dochterlief al snel op. En op de terugweg kon hij mooi vol met boodschappen:
Tussendoor bracht ik ook nog ruim een uur op de sportschool door, je kunt wel zeggen dat dit de meest nuttige dag van de week was…
Op vrijdag moest ik weer werken, in Rotterdam dit keer. Jaja, meid van de wereld ben ik toch! Ook besefte ik dat het 30 juni was, de laatste dag van het kwartaal en halfjaar, dus ik deed nog snel wat facturen de deur uit en andere administratie. Werkelijk, de titel zakenvrouw van het jaar zou mij niet misstaan.
Ik werk op vrijdag onder schooltijd, dus was mooi op tijd om de kids weer op te halen. Betekende wel dat ik na schooltijd met de kids nog even naar de apotheek moest, om medicijnen te halen die niet tot maandag konden wachten.
Helaas was ik niet de enige met dit fabuleuze idee. Wat is dat toch bij apotheken? Er zijn altijd 200 wachtenden voor je, het is er totaal niet kindvriendelijk (bij ons tenminste niet) en de ruimte is gebouwd voor hooguit 8 wachtenden. Met slechts 3 stoelen.
Anyway, het ging niet volgens plan. Dat wil zeggen dat ik wel mijn medicijnen kreeg maar dat een bepaald kind van mij níet op het knopje wilde drukken maar juist het bonnetje wilde pakken. En toen een driftbui kreeg van 2,5 uur waardoor ik mijn titel als loedermoeder goed heb kunnen verdedigen.
Ik heb haar namelijk gewoon in de apotheek laten staan toen ik eenmaal die medicijnen had. Uiteraard kwam ze achter me aan (anders had ik haar heus wel voor sluitingstijd opgehaald) maar thuis ging de bui nog even door, getuige deze foto op de drempel:
Je merkt dat die laatste schoolweken erin hakken. Allemaal drukke en spannende dingen, dan wordt het gewoon soms even teveel. Ze was precies weer blij toen opa en oma arriveerden, en wij door konden naar een bruiloft. Ja, het society leven is best pittig hoor, mensen. Oom en tante waren 45 jaar getrouwd en vierden dat van 16.30 uur tot 23.00 uur, wat ideaal was. Je mist het complete spitsuur thuis, krijgt eten en drinken, en ligt nog op tijd in bed ook. En het was erg gezellig om iedereen weer te spreken!
Vroeg naar bed was geen overbodige luxe, want op zaterdag vierden onze zoons hun verjaardag. Ze waren nog niet officieel jarig, maar het kwam even mooi uit zo. Mensen die een juli-kind hebben weten hoe dat gaat: je gaat er vanuit dat je het buiten kunt vieren, maar ‘s ochtends plenst het. Zo ook op deze dag. Ik schreef trouwens nog veel meer herkenbare dingen op voor juli-moeders, en dat werd massaal beaamd.
Gelukkig hebben wij binnen genoeg ruimte, het werd een erg gezellige verjaardag met slechts één ruzie: over wie welk deel van de taart kreeg. Deze ruzie vond voornamelijk plaats onder de jeugd, en hebben we uiteindelijk zo op kunnen lossen:
Ik heb jarenlang zelf taarten gebakken, superleuk om te doen, maar het kost ontzettend veel tijd. En hij is altijd binnen een uur weer op. Bestellen leek mij dus een betere optie. Iedereen vond hem heerlijk!
Uiteindelijk lagen we rond middernacht moe maar voldaan in bed. Omdat me elke verjaardag meer schaam voor onze stoelen (ze zitten niet lekker en zijn lelijk en we hebben ze 13 jaar geleden voor een schijtprijs gekocht) ging ik zondag eindelijk naar de meubelwinkel om nieuwe stoelen te kopen.
Dit is voor mij net zoals winkelen voor kleding: je weet dat het moet maar je stelt het maar uit. Gelukkig was het lekker rustig en was ik snel geholpen. Nog een paar weekjes en dan kunnen we nog lekkerder zitten. De stoelen zijn iets hoger, waardoor ik beter achter mijn laptop zit ook. Je zou het bijna een zakelijke investering kunnen noemen!
Tot zover dus deze week. Nog een weekje, en dan is het zomervakantie! Laten we zeggen dat ik het er deze week nog even van neem, even genieten van de rust…
Jee wat een saai leven heb ik eigenlijk, jij hebt het zo druk met van alles!
En waarom vind ik jou geen type voor die kunstnagels, ziet er goed uit, ik wil ze ook weet alleen niet of ik het durf, als het niet bevalt kan je dat er dan zelf afhalen hihi word alweer nerveus.