Een drukke werkweek deze week. Voor mijn begrippen dan hè. De mensen die fulltime buitenshuis werken schudden misschien meewarig hun hoofd, maar goed. Een collega was op vakantie dus ik werkte drie dagen als echoscopiste deze week. Heerlijk hoor!
Maandag dus de eerste werkdag. Extra leuk is dat ik die dag een stagiaire bij me had. Ze was al bijna klaar met de echo-opleiding, dus ze kon veel zelf doen waarbij ik natuurlijk blijf controleren. Zo zie je maar weer dat er toch een beetje een juf in mij schuilt. Een heel klein beetje dan.
Verder kreeg ik op maandag veel reacties op mijn blog ‘ik ben zo’n ouder‘, die ik schreef in reactie op een artikel op vrouw.nl. Daarin werden de ouders van hoogbegaafde kinderen weer eens afgedaan als zeikouders die moesten dimmen. Erg pijnlijk als je al jaren strijdt voor passend onderwijs voor je kinderen (ik doe dat met succes overigens).
Op dinsdag werkte ik onder schooltijd in een andere echopraktijk. Zonder stagiaire, dus ik moest zelf aan de bak. Zo leuk om in verschillende praktijken te werken, met verschillende populaties. Alle zwangeren hebben natuurlijk gemeen dat ze hun kindje zo goed mogelijk willen zien, altijd fijn als dit lukt.
Ondertussen werd mijn blog geplaatst op vrouw.nl, na toestemming van mij. De reacties bleven stromen, man, wat maakt deze discussie veel los. Van herkenning tot beschuldigingen dat ik een egoïstische zeikouder ben. Of dat hoogbegaafdheid niet bestaat. Er wordt ondertussen veel geklaagd over de werkdruk van leerkrachten, die er vaak niet aan toe komen om passend onderwijs te geven en last hebben van veeleisende ouders. Natuurlijk begrijp ik dat, ik sta niet voor niets achter de acties die de leerkrachten voeren. Ik stond zelfs in hun plaats voor de klas om te ervaren hoe het is (niets voor mij, haha, laat mij maar stagiaires 1 op 1 begeleiden).
Er moet dus op overheidsniveau iets veranderen wil het onderwijs beter geregeld worden. En leerkrachten en ouders moeten elkaar serieus nemen en met respect behandelen, daar zijn we het volgens mij allemaal over eens. Een jongen waarbij het helemaal mis ging is de zoon van Janneke, zij mailde mij het schrijnende verloop van haar zoons schoolcarrière. Hij is hoogbegaafd en dyslectisch, wat voor veel ongeloof bij zijn leerkrachten zorgde. Ze zeiden zelfs letterlijk tegen hem dat hij niet normaal was.
Het verhaal van Janneke kon je woensdag op mijn blog lezen. Ik deed ondertussen de boodschapjes en andere nuttige dingen waar ik op werkdagen niet aan toe was gekomen.
En dan was het woensdag ook nog feest: mijn man was jarig! Natuurlijk was hij gewoon aan het werk, er kwam ook geen visite. Ook voor hem is het een erg drukke tijd, hij was al een paar nachten in de weer met storingen. Uiteraard werkt hij overdag ook gewoon 11, 12 uur. Op tijd naar bed was zijn grootste verjaardagswens. Natuurlijk gaven we nog wel cadeaus, dat kun je hier lezen. En we maakten een gezellig vuurtje in de achtertuin.
Ik kon er niet onderuit: op mijn andere vrije dag, de donderdag, moest ik dus wel naar de sportschool. Gelukkig werd ik ontzettend warm welkom geheten, er werd zowat geapplaudiseerd voor me. Ik ben dan ook een uur gebleven, bizarre uitspatting van sportiviteit.
De rest van de dag besteedde ik aan de blog: reacties lezen, mails beantwoorden, nieuwe blogs tikken. Jaja, werk werk werk. Ik heb al meer uren in mijn nieuwe kantoor doorgebracht dan ik ooit had kunnen denken, ideaal hoor.
Om in de halloweensferen te komen knutselde dochterlief vast een vleermuis, en ook hebben we het huis in herfstsferen gebracht.
Op vrijdag werkte ik wederom buiten de deur. Deze dag gaat de boeken in als de meest regenachtige dag ever volgens mij!
Gelukkig hoefde ik ’s avonds de deur niet meer uit, we keken gezellig een film met de oudste. Vrijdag is altijd onze filmavond, lekker onder een dekentje op de bank… Ook hoorde ik die dag dat mijn stagiaire geslaagd was voor haar examen. Superfijn en dik verdiend, maar natuurlijk ga ik haar wel missen…
Op zaterdag stonden de balletles en de boodschappen op het programma. Man, wat heb ik een hekel aan boodschappen doen op zaterdag. Echt iedereen gaat dan, sommige mensen maken er een uitstapje van ofzo. Daar komt binnenkort vast een blog over, haha.
Normaal ga ik ook liever op vrijdagochtend vroeg, maar ja dat kon nu niet. Gelukkig was ik toch redelijk snel klaar. In de middag gingen manlief en oudste zoon meedoen aan een brommerrondrit, en ik vertrok met de jongsten naar de indoorspeeltuin. Kon het luie zweet er even uit. Bij hen dan natuurlijk, ik zat gewoon aan de koffie.
Ook in de avond deden we rustig aan, wel weer lekker om een weekend zonder feestjes te hebben. Zo waren we zondag ook weer fris en fruitig.
Zondagmiddag had ik namelijk wel een leuk event: in Amsterdam bij Hasbro Benelux kwamen er zwarte (gekleurde) Pieten die alvast het nieuwe speelgoed voor dit Sinterklaasseizoen lieten zien. Ja, bizar dat ze daarvoor speciaal uit Spanje even overkwamen hè. En dat voor een paar bloggers.
De kinderen vonden het uiteraard fantastisch, en hadden ze eerder nog twijfels over het bestaan van de Sint en zijn Pieten, nu waren ze weer helemaal overtuigd. Of ze deden alsof in het kader van de cadeaus, zo slim zijn ze ook wel weer.
We hebben twee uur lang non-stop gespeeld met de nieuwste spellen. Wat moet het leuk zijn om daar te werken! Probleem is wel dat de kids nu niet meer kunnen wachten tot december natuurlijk, ze wilden alles direct hebben. Gelukkig kregen we alvast een mooie goodiebag mee.
En tot slot wil ik jullie het filmpje niet onthouden van het spelletje dat ik met mijn middelste zoon speelde, namelijk Pie Face Down. Ik had er nog nooit van gehoord, vandaar ook dat ik niet zo goed kon winnen…
Op naar een nieuwe week!
Druk, druk, druk…
Maar ik kan je vertellen, dat het op vrijdag (niet ’s ochtends vroeg natuurlijk) ook verschrikkelijk druk in de winkels is…
Fijne werkweek!