Het was deze week voorjaarsvakantie! En wat je niet verwacht als je het woord ‘voorjaar’ hoort, en als het zowat maart is, gebeurde toch: het werd winter. Eindelijk. Al had het van mij niet per se gehoeven.
Ik had de schaatsen al opgeborgen en de kaartjes van de ijsbaan weggegooid. Maar dat gaf niet, ik toverde alles gewoon weer tevoorschijn en we gingen ervoor. Want het was toch voorjaarsvakantie, en we moesten wat doen.
Hoewel, maandag was een werkdag. Dus in plaats van schaatsen ging ik lekker een dagje werken. De dinsdag was een thuisdagje. Wat altijd heel lekker en relaxed lijkt in de vakantie, maar dat toch niet blijkt te zijn. Tenminste, bij ons. Want de dag duurt vrij lang en de kinderen kunnen niet erg met elkaar opschieten.
In de ochtend waren er nog wat speeldates, dus die kwamen we wel door. In de middag besloot ik te gaan schaatsen met de dochter, die dat wonderbaarlijk goed bleek te kunnen. Ze had de olympische spelen gekeken op school en besloten dat ze dat ook wel moest kunnen. Nou, ze ging als een trein! Ik moest gewoon rennen om haar bij te houden. Het was even lekker om buiten te zijn, maar ook weer fijn toen ze naar huis wilde.
Op woensdag verzonnen we een uitstapje om toch wat te doen te hebben, en omdat buiten spelen vandaag echt geen optie was met die vrieskou. Zoals je weet zijn mijn kinderen (en ik!!) meer warmteaanbidders. We zochten dan ook het zwembad op, waar het toch verdomd koud bleek.
Niemand kiest voor een baby langs de snelweg, dat begrijp ik. Mijn blog ging dan ook voornamelijk over de jubelstemming van de media, die van deze bevalling een heel spektakel maakten. Terwijl ik het als ex-verloskundige (en collega’s met mij) echt heel verdrietig worden van deze verhalen.
Na wat lelijke reacties van familieleden van de baby heb ik contact opgenomen met de moeder van de baby. Zij voelde zich toch wel persoonlijk geraakt door mijn verhaal, en ik heb van haar ook het hele verhaal gehoord, wat natuurlijk veel genuanceerder ligt dan wat we in de media konden lezen. Hierom heb ik ook het verhaal iets aangepast, grote kans dat het steeds weer naar boven komt bij elke bermbaby die wordt geboren.
Maar het blijft een negatief verhaal! Met een beetje ironie, zoals je me kent. Jubelbloggers zijn er al genoeg…
Op woensdagavond ging de middelste zoon logeren. Een uitgelezen moment om met de andere twee sushi te gaan eten, want dat lusten zij graag en de middelste niet. We togen naar een heus sushirestaurant waar de kids van alles probeerden. Heerlijk!
Die nacht was natuurlijk de koudste nacht in 2084 jaar ofzoiets. Helaas is dat ook voor een tuinder best spannend dus we hadden een gebroken nachtje. Het is voor iedereen beter als het zomer wordt…
De donderdag was ook een rustig thuisdagje. We gingen verder met het opruimproject waar we woensdag al mee begonnen waren: het opruimen van de bergkasten. Je kon in mijn blog lezen dat we wat verwachte en wat onverwachte bevindingen hadden: we bleken een extra huisdier te hebben dat de taaie krant van maart 2012 niet overleefde.
Het voelt wel heel fijn om alles in de berging lekker opgeruimd te hebben. We gingen van tien dozen jeugdherinneringen terug naar twee. Ook maakte ik voor alle kids een doos met de eerste babykleertjes, het kraamdossier en nog wat aandenkens. Al zeggen de jongens nu al dat ze daar later toch niets aan hebben, haha.
De vrijdag stond in het teken van een sporttoernooi, want ja, ook dat hoort erbij in de voorjaarsvakantie. Mijn kinderen hebben mijn sportieve genen, daarom was het toernooi een… schaaktoernooi. Lekker binnen in een warme ruimte, ideaal.
Het waren tien potjes schaak tegen verschillende tegenstanders. Superleuk om zoveel fanatieke kinderen te zien die allemaal al erg goed konden schaken! Ik snapte er geen hout van dus drukte mijn snor ondertussen een uurtje om een bikini te gaan kopen. Niet echt weer daarvoor, maar daarom was ik wel lekker de enige in de lingeriewinkel.
Uiteindelijk waren er zelfs vier bikini’s die me paste, wat echt een record is. Ik heb namelijk niet echt de bikinibody van Sylvie, en de juiste maat zoeken is vaak hels. Maar goed, ik zocht de leukste uit, besloot de rest van mijn leven op water en brood te gaan leven (wat is dat licht in die pashokjes toch vreselijk slecht voor je zelfbeeld) en tikte een fors bedrag af. Zo gaat dat. Want ondanks mijn enorme reclame voor bikini’s van dit merk, na de aandacht voor Lieve Syl, weigeren ze me te sponsoren. Misschien als ik ook 55 weeg? Ergens met St. Juttemis?
Het schaaktoernooi werd op een goede manier afgesloten en we konden trots en voldaan naar huis.
In de avond was ik mijn goede voornemens alweer vergeten. Ik ging naar de bingo (jaja, das meer mijn sport), en daar waren gratis hapjes en drankjes. En ach, voor die bikini was het toch nog geen weer.
Helaas won ik niks, net als normaal, maar had ik wel een supergezellige avond. Met een verrassing bij het naar buiten gaan: het had gesneeuwd!
Zaterdagochtend was ik dus al voor het ontbijt buiten om een sneeuwballengevecht te doen en sneeuwengelen te maken. Mezelf voorhoudend: dit is de laatste keer, dit is echt de laatste keer dit jaar…
De middag besteedde ik aan wat receptjes. Ik denk er steeds meer over na foodblogger te worden. Alleen maar bezig zijn met eten en drinken, geen gezeik over blogs waarbij mensen zich aangevallen voelen… het lijkt me wel wat! Ik zal binnenkort in ieder geval deze receptjes delen.
En natuurlijk een recept voor verse tomatensoep online zetten, want de eerste oogst van dit jaar is weer binnen. Dat volgt nog, als er weer een miljoen tomaten per dag worden geplukt in plaats van vijf.
Zaterdagavond gingen we op stap: we hadden een schuurfeest! Natuurlijk keek ik eerst Wie is de Mol, het verslag lees je hier. Maar dat kon prima want de feestjes beginnen tegenwoordig toch pas laat. Ja, hoor oma praten. Het was een superfeest, en je leest er volgende week meer over.
Op zondag was het opstarten dan ook even pittig. Gelukkig hielp een litertje water en was ik snel weer boven Jan. De ochtend besteedde ik aan bloggen, en in de middag had ik een verjaardag van blogcollega Fleur van mama’s liefste. Eigenlijk een werkdag dus!
Het feestje was in een heel leuke zaak in Katwijk, want Fleur werd 40. Heel gezellig om ons groepje bloggers weer te spreken. De dochter was ook mee, die vermaakte zich opperbest en kreeg nog een mooie ballon. Zodoende waren we pas rond etenstijd terug. En in de avond vroeg naar bed, want we hadden nog wat slaap in te halen…
En zo sloten we de voorjaarsvakantie weer af. Tot volgende week!
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Druk weekje zo… maar wel gezellig!
Ik verheug me op de nieuwe oogst tomaten. Mmmm lekker soepies maken.
Fijne nieuwe week!