Hèhè, dat was me het weekje wel weer! Waar de noordelijke helft van het land begon met de herfstvakantie, zat deze er voor ons weer op. Maandag gingen we weer naar school, werk, etc.
Nu kwam er zondag al een klein probleempje op mijn pad: ik bedacht zondagavond dat er maandag getrakteerd moest worden. Niet alleen door mij (want jarig geweest) maar ook door zoon, die zijn laatste dag op de BSO had.
Hij zit namelijk in groep 8, en is een beetje klaar op de BSO. Hij fietst zelf naar school en naar huis, spreekt af met vrienden, dus de tijd was rijp voor een afscheid. En daar hoort een traktatie bij. Maar ja, een met zo’n loedermoeder… Uiteindelijk heb je hier kunnen lezen wat hij en ik hebben getrakteerd. Ik kan wel zeggen dat het behoorlijk in de smaak viel. En zo had ik een ongestoorde maandag waarop ik lekker kon werken.
De dinsdag was weer mijn klusjesdag, als vanouds. Na wat rare drukke weken voor de herfstvakantie, met extra werken en bloggeruitstapjes, was ik wel toe aan een normale week. Ik sopte het huis van boven tot onder, want de schoonmaakster was op vakantie. Keihard de muziek aan, eigenlijk was dit helemaal zo erg nog niet. Krijg ik ook eens een beetje beweging. Alleen was het natuurlijk lang niet zo schoon als wanneer zij het doet.
Daarnaast deed ik boodschappen, maakte ik eiersalade, deed ik de was en schreef ik ook nog vier blogs. Kortom, een superproductieve dag waarbij ik de perfecte huisvrouw uithing. Schrijf dit op in de annalen, want het gaat niet veel vaker voorkomen.
Na zo’n nuttige dag was ik voornemens om woensdag de sportschool te bezoeken. Hoewel de kids en ik zowel op maandag en dinsdag al een kilometer hadden gerend met tikkertje, kon dat er ook nog wel bij, een beetje krachttraining. Helaas besliste het lot anders: twee van mijn kids waren ziek en bleven thuis.
Daar ging mijn uitje naar de sportschool. En natuurlijk kon ik me daar redelijk snel overheen zetten, ik ben volwassen. In plaats daarvan maakte ik boterhammen en bouillonnetjes, speelde ik met Lego en deed ik spelletjes. In de middag waren ze gelukkig fit genoeg om wel naar de tandartsafspraak te kunnen, één van de weinige uitjes die we met het hele gezin hebben. Gezellig! Gelukkig had niemand gaatjes.
Ik miste het spannende gedeelte, waarbij tweede zoon voor het eerst moest ‘happen’ en daar een heel circus van maakte, omdat ik al met dochterlief naar zwemles was. Hij was ook niet echt voorbereid, dus dat pakken we de volgende keer anders aan. Uiteindelijk is het niet gelukt, helaas.
Daarna was het rennen en vliegen, want ik moest om 18.00 uur in Utrecht zijn voor een etentje met mijn nichtje, waarna we de musical ‘On your Feet’ zouden bezoeken. Vroeger maakten wij altijd dansjes op de muziek van Gloria Estefan, vandaar. We hebben heerlijk gegeten en de musical was superleuk! Ik wist eigenlijk niks van het leven van Gloria Estefan, maar het bleek een avondvullend programma.
Ik was dan ook dolblij dat ik niet met de trein was gegaan, zoals ik eerder had overwogen. Een kosten/baten analyse leerde mij dat de trein niet alleen duurder was, maar me ook veel meer reistijd zou kosten. Uiteindelijk kon ik pas een halfuur later vertrekken op de heenweg, anders was ik nooit op tijd gekomen. En terwijl mijn nichtje om 23.30 uur nog een halfuur op haar bus moest wachten, kroop ik al lekker mijn warme bedje in. Ideaal!
Op donderdag was iedereen weer fit genoeg om naar school te gaan. Ik bracht een bezoekje aan de chiropractor, overwoog de sportschool (hmm. Nee. Te moe) en ging met mijn moeder uit lunchen. Tja, het leven van een huisvrouw hè, heel zwaar.
In de middag had ik een gesprek op de school van mijn kids. Hoewel het nu met allemaal goed gaat, blijft het zaak om korte lijntjes te houden. Kinderen die hoogbegaafd zijn vereisen nou eenmaal soms een andere aanpak dan normaal. Aan de andere kant kan het schoolsysteem ook niet op hen worden aangepast.
Inmiddels zijn we al aan het nadenken over de middelbare school, want de oudste zit in groep 8. Binnenkort hebben we de adviesgesprekken en gaan we bij verschillende scholen kijken, spannend!
Tot slot werkte ik op vrijdag weer buiten de deur. En hoewel de dag zonnig begon, stapte ik precies in een fikse regenbui uit mijn auto en kwam ik nog verzopen op mijn werk aan.
In de middag gingen we voorbereidingen treffen, want deze avond werd er Halloween gevierd bij ons in het dorp. Waar ik dat tot nu toe nog had kunnen ontwijken (want we wonen buiten het dorp, krijgen daar meestal niets van mee) hadden de kinderen er nu over gehoord op school en ze wilden erheen. Logisch natuurlijk.
Er was een puzzeltocht, een spookhuis en in het centrum van het dorp was alles in thema. Supergaaf natuurlijk! De oudste liep zelf rond met een vriendinnentje. De middelste klampte zich vooral aan mij vast, hij en ik zijn niet van die helden. Ondertussen dook de jongste met papa het spookhuis in, helemaal blij. Zij is echt de Halloween Queen, heeft het er al weken over.
Op zaterdag had de oudste zijn eerste klassenfeest, en ook dit was in Halloween thema. In de middag reed ik nog even heen en weer naar de feestwinkel in een dorp verderop. Hier keken dochter en ik onze ogen uit, wát ontzettend veel leuke spullen en outfits voor dit thema! Volgend jaar gaan we helemaal los hier.
We kochten een masker voor de oudste, zodat hij in stijl naar zijn klassenfeest kon. En toen, ja, begon het grote wachten. Want als je kind een klassenfeest heeft is dat superleuk voor hem natuurlijk, maar zelf zit je vooral te wachten tot je hem weer op moet halen. In dit geval 23.00 uur, een tijd waarop ik anders allang in bed zou liggen.
Gelukkig ging de klok terug, zou je dan zeggen. Nou, laat dat gelukkig maar weg. Over het algemeen vind ik daar geen zak aan, zeker nu ik kinderen heb. Worden ze alleen nog maar vroeger wakker. Maar goed, daar heb ik vorig jaar al uitgebreid over geschreven.
Als we terugkijken naar vorig jaar vrees ik het ergste, maar goed. We hebben dan ook alvast een geweldige winterbestemming gevonden om heen te gaan op vakantie, waarbij we een jetlag gaan forceren, dan moet het vast goedkomen.
Verder deden we op zondag niet veel: boodschappen en nuttige klusjes. Prima dag daarvoor, en genoeg tijd.
Tot volgende week maar weer!
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Geef een reactie