De week begon koud, met de sneeuw die nog over ons land uitgestrekt lag. En prachtig gezicht, als je tenminste warm en droog achter het raam zat met een kop chocomel. Of iets sterkers. Maar goed, ik moest de weg op. En dat is toch minder.
Maandagochtend viel het allemaal nog wel mee. Er was gestrooid en geschoven, zelfs bij ons in de middle of nowhere. En het was rustig op de weg, ik was dus snel op mijn werk.
In de loop van de dag kwamen er steeds meer weeralarmen en waarschuwingen. We kregen een mailtje van de school dat de kids eventueel eerder opgehaald mochten worden. Nu vond ik dat voor de oudste wel fijn, die moest anders om 14.30 uur nog uit de gym naar huis fietsen. De rest heb ik feestelijk op school laten zitten, dinsdag zou er tenslotte ook al gestaakt worden, het blijft geen feest!
Zelf was ik iets eerder thuis uit mijn werk omdat ook de zwangeren de weg niet meer op wilden. Lekker dus met een warm chocomelletje achter het raam, was mijn gedachte. Maar nee. De oudste verveelde zich, dus er werd wederom een sneeuwballengevecht gehouden.
Dinsdag was dus de dag van de staking. Het kostte me heel was moeite, maar uiteindelijk heb ik negen voordelen van deze stakingsdag uit mijn toetsenbord weten te rammen. Ik had dan ook het perfecte uitstapje bedacht: zwemmen in Center Parcs. Met subtropische temperaturen voor mij en zwemplezier voor de kids de beste optie.
We zijn er de hele dag geweest, ik had zelfs spierpijn ’s avonds van het roetsjen van de wildwaterbaan. Gelukkig was Zeeland niet besneeuwd en was het ook nog eens heel rustig op de weg, waardoor dit het ideale uitstapje bleek.
Op woensdag probeerde ik even alle geleden schade van de dagen ervoor in te halen: boodschappen, bloggen, huishouden… zo’n dag staken hakt erin.
’s Middags op zwemles was wel te zien dat dochter grote vorderingen had gemaakt, dat komt waarschijnlijk door die 800 ritjes in de wildwaterbaan. Wel fijn, want een jaar geleden durfde ze nog niet verder dan het peuterbadje. Wat ook wel relaxed was trouwens.
Ook de donderdag besteedde ik aan het bloggen. Ik vind het altijd heerlijk, het voelt niet als werk, maar ondertussen loopt het wel erg lekker. Ik besloot weer eens een keer kerstkaarten te sturen, maar dan zakelijk. Dus naar al mijn blogcontacten en PR-bureau’s. Heel erg zakenvrouw van het jaar, al zeg ik het zelf.
De hele avond stond natuurlijk in het teken van Gordon, die ging trouwen maar toch niet. Ik schreef er een verontwaardigde blog over, waar niet iedereen het mee eens was. Maar ja, ik voelde me best een beetje voor de gek gehouden dat hij de laatste weken maar met een ring om zijn vinger liep en nu blijkt dat het allemaal een soort poppenkast was.
Vrijdag was tenslotte weer een werkdag. Ik kan er niet veel over schrijven, behalve dat het koud was in dit oude statige stadspand uit de jaren ’30. Met enkel glas. Maar goed, van hard werken krijg je het vanzelf warm.
Dit zorgde er wel voor dat ik ’s avonds met dikke lagen kleding aan vertrok naar de show van Disney on Ice. Immers, daar bij dat ijs zou het ook wel ijskoud zijn. Nou, niets was minder waar! Ik was uitgenodigd voor de show van 19.00 uur in Rotterdam Ahoy. Uiteraard viel dochterlief al in de auto in slaap, want dat is wel echt laat als je om 5.30 uur opstaat. Van de auto naar de tribune heb ik haar dus moeten tillen, het zweet gutste van me af toen we eenmaal zaten!
Ik heb in mijn blog over Disney on Ice al geschreven dat het weer een supermooie show was. Helaas was het eerste gedeelte, van Toy Story, wat langdradig. We kwamen dan ook vooral voor Ariël en Elsa. Zelf vond ik het gedeelte van Cars heel leuk, weer eens wat anders, echte auto’s op het ijs!
De dametjes, die van mij en die van mijn vriendin, vermaakten zich opperbest. De mijne was weer helemaal wakker en heeft ademloos zitten kijken.
We waren om 21.30 uur pas thuis, echt ver na bedtijd dus voor de dame. Het hielp wel, want de volgende ochtend sliep ze ‘uit’ tot 06.30 uur. We gaan de goeie kant op…
Ik kwam een heleboel bloggers tegen bij de show van Disney on Ice. Logisch, we waren allemaal uitgenodigd. Helaas was er weinig tijd om elkaar te spreken.
Gelukkig konden we dat zaterdag goedmaken met wederom een uitstapje met als thema ‘ijs’: we hadden namelijk een surpriseparty georganiseerd voor Marguerita van Marstyle.
Zij gaat door een moeilijke tijd, en was jarig geweest. Een goed moment om eens een lekker middagje met vriendinnen te kletsen onder het genot van een high tea. Nou, dat was geen slecht idee! We hebben heerlijk gegeten en thee gedronken bij de Zoete Inval in Bodegraven. Erg leuk om de club bloggers met wie ik vorig jaar een weekendje weg ging weer even te spreken, het was ook direct weer als vanouds gezellig. En ik kon geen pap meer zeggen toen ik naar huis ging…
’s Avonds gingen we nog naar een verjaardag van vrienden, maar we waren netjes weer rond middernacht thuis. Tja, de tijd dat ik uitgebreid ging stappen is wel een beetje voorbij.
Tot slot de zondag: een rustig dagje, waarop ik de boodschappen deed waar ik de rest van de week nog geen tijd en geen zin voor had gehad, en we bij elkaar kwamen om het klassenfeest van de oudste te organiseren. Want ja, groep 8 brengt dat soort evenementen met zich mee.
Op naar een nieuwe week, nog even een weekje rust voordat de kerstvakantie begint!
- Hoe pak je een scheiding aan als er kinderen in beeld zijn? - 18/03/2025
- Boer zoekt Vrouw is alweer begonnen! En nu? - 17/03/2025
- Een knusse leeshoek maken? Dit heb je nodig - 17/03/2025
Was een zeer geslaagde surprise party, nogmaal sbedankt kan ik weer even op teren. Volgende keer doen we een bierproeverij 🙂