Wat een week, wat een week! We kunnen wel zeggen dat de herfst zijn (of haar? Ik vind herfst mannelijk. Stormachtig en onberekenbaar) intrede heeft gedaan. Alleen maar regen. Ik heb mijn zomergarderobe voor winterkleding verruild. Laarzen en paraplu’s zijn aangerukt en de verwarming sloeg aan. Getsie.
Ik bedoel, het is altijd heus gezellig hoor, die herfst. Maar het komt zo vroeg! Dat je nu al weet dat je tot en met april niet meer zonder jas naar buiten kunt… ik heb er moeite mee. Ik ben meer een zomertype zeg maar. Maar goed, met dit weer kom je wel aan veel nuttige dingen toe.
De maandag was een werkdag. In mijn donkere kamer krijg ik nooit zoveel mee van het klimaat buiten, maar de mensen kwamen steeds doorweekter binnen en gingen steeds moeilijker kijken.
Ondertussen dacht ik aan mijn zoon: had hij wel een regenpak mee naar school? Ja, uiteraard, georganiseerde moeder die ik ben. Alleen jammer dat hij weigert het ding aan te trekken. Hij kwam dan ook doorweekt thuis. Mijn aanbod om met de auto mee te rijden uit de BSO weigerde hij: hij was toch niet van suiker? Hij kon best fietsen door de regen. Kind van zijn vader, duidelijk.
Dinsdag was de dag van de boodschappen en de was. En de blog natuurlijk. Maar eerst ging ik heel decadent naar de nagelmevrouw. Ik heb een tijdje acrylnagels geprobeerd, maar daar ben ik veel te lomp voor. Die dingen braken binnen een week al af.
Omdat ik ga nagelbijten en pulken als ik niets heb, heb ik nu gekozen voor gellak op mijn eigen nagels. En zowaar, het lukt me er vanaf te blijven, en ze gaan zelfs een beetje groeien!
De rest van de dag besteedde ik aan nuttige zaken binnenshuis, zoals de zomerkleding opruimen en winterkleding tevoorschijn toveren. En concluderen dat de kids niets meer passen, en er dus gewinkeld moet gaan worden. Oh yeah.
Op woensdag moest ik in de ochtend met mijn zoon naar de orthodontist. Hij heeft al een tijdje een soort boksbeugel tegen zijn overbeet. We kregen goed nieuws: de overbeet is over (haha) en hij hoeft de beugel alleen nog maar ‘s nachts in. Fijn, want hij was vaak niet te verstaan, al was het ook wel lekker rustig soms š
We deden snel nog even wat inkopen, want hij moet volgende week op kamp. Laarzen, dichte schoenen, zaklamp… alles om vier dagen regen te trotseren, al hopen we natuurlijk dat het dan iets droger gaat worden!
Op woensdagmiddag opende ik mijn incidentele vestiging van de BSO: er kwamen zes kinderen mee naar huis. Drie van mezelf en drie vriendjes. Het was een gezellige boel. Middelste zoon had zowel een vriendje als een vriendinnetje mee, het grappige is dat ze dan weer andere dingen doen dan met zijn tweeen. Nu gingen ze bijvoorbeeld ‘just dance’ doen, supergrappig.
Op donderdag moest ik wederom werken. Onder schooltijd weliswaar, dus dat is maar een paar uurtjes. Toch gaat de dag dan erg snel voorbij. Lekker, want in de avond ging ik uit eten. Ik hoopte tenminste dat ik weg kon, want met het noodweer weet je nooit hoe het in de kas gaat. In de afgelopen jaren hebben we overstromingen, windhozen en nog veel meer meegemaakt.
Gelukkig was er bij ons nauwelijks schade. Wel zijn er tuinbouwbedrijven in een ander dorp getroffen, de schade is enorm, zo kun je zien op dit filmpje:
Niet normaal toch!
En hoewel de oudste niet van suiker is, vond ik het toch niet verantwoord om hem bij een vriendje vandaan tussen de weilanden en bomen door naar huis te laten fietsen. Ik haalde hem met de auto op. Jammer natuurlijk dat ik, omdat ik zijn fiets op de auto moest zetten, zelf zeiknat regende. Maar ach, ik bleek ook niet van suiker.
Maar goed, ik mocht daarna weg, de stad in voor een lekker avondje tapas met een vriendin. Heerlijk gegeten (en gedronken, uiteraard). We kwamen als eerste en gingen als laatste weer weg in het restaurant, haha, echte moeders op stap.
Vrijdag was mijn vrije dag, en na de boodschappen besteedde ik de rest van de schooluurtjes aan mijn blog. Tijdens het blogger by nature event van pasgeleden heb ik een hoop dingen geleerd, maar tijd vinden om het uit te voeren is weer een ander verhaal.
Ik ben uren bezig geweest met een goed systeem bedenken van categorieƫn en tags. Dat hele bloggen is lang niet zo eenvoudig als ik dacht, zo heb ik weer ondervonden. Maar wel erg leuk natuurlijk!
Ondertussen stromen er ook steeds meer leuke opdrachten binnen, en met het oog op de feestdagen zijn er veel fabrikanten die hun producten gepromoot willen zien. Leuk, maar uiteraard bedenk ik wel bij alles of het echt bij mijn blog past, en of ik er iets leuks maar eerlijks over kan schrijven. Zo sla ik dus ook geregeld dingen af. Maar goed ook, anders zou het huis nu al te klein zijn voor alle spullen, haha!
Dat mensen zaterdag een rustdag vinden, gaat er bij mij niet in. Als de kinderen eenmaal een bepaalde leeftijd hebben bereikt dan staat de hele zaterdag in het teken van clubjes en uitjes.
De jongste moest naar ballet van 11.00 tot 12.00, de oudste moest om 13.00 uur bij een workshop programmeren zijn, de middelste van 14.00 tot 16.00 uur op scouting en de oudste moest om 17.00 uur weer opgehaald. Ofwel, een dagje taxirijden.
Gelukkig kwam mijn vader koken, alias hij komt langs en neemt Chinees mee. Een win-win situatie natuurlijk. Leuk is dat de kinderen een paar jaar geleden alleen kroepoek bliefden, en nu steeds meer proberen. Ik bedoel, het blijft Chinees, maar toch leuk als ze wat afwisselender gaan eten.
In de avond hadden we een verjaardag die buiten gevierd werd. Dik aangekleed verschenen we ter plaatse. Was niet nodig geweest, de tuin was helemaal met zeil overdekt en er stond een heerlijke terraskachel te loeien. Het was erg gezellig en voor we het wisten was het alweer na middernacht.
Op zondag werd ik wakker met een beetje een bonkend hoofd, en een behoorlijk kloppende vinger. Wat was het geval geweest: ik ging op zaterdag de tafel dekken en greep in de la in de clever cutter. Je weet wel, dat tellsell ding dat amaaaaaaaazing is om groenten te knippen (ik maakte er zelfs een filmpje over). En vingers dus, wat is dat ding scherp!
Ik had mezelf al provisorisch verbonden die dag ervoor, maar dat moest op vandaag opnieuw. Eerst maar douchen met een boterhamzakje eromheen, en toen een nieuw verbandje. Gelukkig is het niet zo’n diepe wond, het gaat vast weer over.
Tot die tijd typ ik maar met een vinger minder…
Related Posts
Modestad Parijs: 3 tips voor de echte modeliefhebber
Winactie – Dit zijn de Boomerang highlights van september!
De gaafste achtbanen vind je in Europa-Park (Duitsland)
Comfortabel lang reizen: met mijn tips lukt dat!
53x wat ik dacht bij mijn eerste keer Vrienden van Amstel Live
Help! Mijn kind wil alleen naar school fietsen
- Waarom ik voor een kokendwaterkraan heb gekozen - 01/12/2022
- Een kleine, zuinige auto: de voordelen - 29/11/2022
- PokƩmon Scarlet en Violet: grenzeloos op avontuur - 29/11/2022
Als het geen diepe wond met kans op stiekeme infecties is, dan huismiddeltjes proberen. Een goede is de Aloƫ vera, maar niet alle soorten. Op de site van Ikea staat de geschikte soort, al wisten ze dat zelf niet.
Puntje afsnijden, gel uitknijpen over de snede (schaafplek, brandplek, het dorre haar, het puisterige gezicht). Gewoon laten indrogen. Als je de zere plek na een poosje nog/weer voelt, dan opnieuw. Het kan erg snel sluiten en is daarom niet geschikt oor vuile wondjes.
Is een poncho net zo onoverkomelijk als een regenpak?
Ging net met de folder van Xenos een felgroen regenjack kopen. De Hema heeft alleen die gevaarlijke zwarte, waarmee je volkomen onzichtbaar wordt. De fietsenwinkel zal wel meer keuze hebben, waaronder grijs en blauw, maar die kan 3x zo duur zijn. Poncho’s zijn geen zelfzwetertjes zoals de regenpakken kunnen zijn. De jaren geleden gekochte gele poncho van Xenos heeft vandaag goede diensten bewezen. Het was zo’n dag van heel veel afwisseling tussen vlijtige, dikke regendruppels en stralende zon.
Geen Xenos gezien, de winkel is verdwenen! O ja, perikelen bij Blokker met afstoting van o.a. Xenos. Het adres staat nog wel op de site. Ik zal het dus per internet moeten bestellen, voor zover dat nog kan met een winkel die niet meer bestaat.