Het is weer zondag: de week is weer voorbij. Een van de donkere weken voor kerst. Veel mensen vinden het de gezelligste tijd van het jaar, ik kan niet wachten tot het weer zomer is! Gelukkig vertrok de Sint deze week alvast weer naar Spaanse oorden, en over ruim twee weken krast de Kerstman weer op. En wordt alles weer normaal.
Maandag was een werkdag, een gewone, dus daar heb ik weinig over te vertellen. Des te meer over de dinsdag, want die dag was heel, heel lang.
Op maandagavond lag ik om 21.00 uur in bed, omdat ik op dinsdagochtend om 3.45 uur werd verwacht in de studio in Hilversum. Ik was daar te gast bij het radioprogramma ‘Het is de Nacht’. De vlog en het radiofragment heb ik al online gezet, die heb je hier kunnen terugkijk en luisteren. Het was me het nachtje wel! Superleuk om mee te maken natuurlijk. En daarbij is 4.00 uur voor mij een prima tijd.

Gelukkig was ik op tijd vertrokken, want zowel mijn medegast als ik waren naar het verkeerde gebouw gestuurd. Na een nachtelijke trip door Hilversum kon ik gelukkig op tijd aanschuiven in het NOS gebouw. Het uur radio maken vloog voorbij! Inmiddels heb ik begrepen dat collegablogger Joyce van Mamsatwork komende maandag te gast is in dit programma, zij mag telefonisch bijdragen. Dat scheelt nogal. Maar goed, ik heb tenminste wel een uitstapje gehad.
Vervolgens stond dinsdag natuurlijk in het teken van Sinterklaas. Toen ik om 6.10 uur thuis was had ik nog even rust, daarna begon de drukte. De kids moesten verzamelen op het schoolplein, daar zou de sint met de helikopter komen. Er ging iets mis waardoor hij met de trekker kwam, maar goed, hij kwam.
Ik dook nog even mijn bed in, om de kids om 11.45 uur weer op te halen. Toen waren ze al vrij. Had van mij niet gehoeven, wij hadden al Sinterklaas gevierd natuurlijk, maar goed. Gelukkig zat er die middag nog iets in de schoen bij oma, en hadden we nog een uitstapje. En zo sloten we de Sinterklaastijd moe maar voldaan af.
Op woensdag werd dus alle Sintzooi in de kast gemieterd, want hé, dan gaan we voor de kerst! Zoals altijd zette Sylvie haar kerstboom op 5 december neer, en moest ik dus aan de slag. De woensdag heb ik besteed aan de Kerstsylfie, zie hier het resultaat:
Niet verkeerd, toch? De ideale duurzame kerstboom ook. Gemaakt door mijn technische zoon en zijn vriendje.
Op donderdag een nieuw uitstapje: vandaag had ik met oudste zoon een kennismakingsgesprek op een middelbare school. Ik schreef vorig jaar al over de zoektocht naar een middelbare school, en waar je allemaal op moet letten. Tenminste, volgens mij. Want wij doen dit ook voor het eerst natuurlijk.
We hadden om 9.20 uur een afspraak met de coördinator aldaar, en na een kort gesprek gingen we kijken bij de techniekles. Deze bleek zo leuk dat zoonlief niet meer weg te krijgen was. Ik ging dus alleen naar huis, om hem om 12.30 uur weer op te halen. Ik heb mijn ogen uitgekeken toen ik hem ophaalde, want het was precies grote pauze. Alle herinneringen aan mijn middelbare schooltijd kwamen weer boven. De grote, zware tas, de melkkaart waarmee je roze koeken kon kopen, de tussenuren waarin we spelletjes deden…
Ee is een hoop veranderd. In plaats van boeken hebben ze hier een laptop, in de kantine worden salades en broodjes verkocht en tussenuren zijn er niet meer. Desondanks vond zoonlief het fantastisch. Fijn om alvast een beeld te hebben, dat geeft wat rust!
En hoewel ik Sinterklaas al had uitgezwaaid, kon ik het toch niet nalaten om het nog één keer te vieren. Op donderdagavond, met een clubje vriendinnen. We hadden allemaal twee cadeautjes meegenomen, een nieuw voorwerp en iets uit de kast, en gingen dobbelen. Ik kwam thuis met een flinke buit aan voornamelijk zinloze cadeaus, en heel veel buikpijn van het lachen.
Ik moet jullie helaas de verdere foto’s besparen uit privacy-overwegingen van de betrokkenen, maar neem van mij aan dat ze grappig zijn.
Vrijdag was het opstaan dus even pittig. Gelukkig ben ik wel wat gewend, en kwam ik uiteindelijk fris en fruitig aan op mijn werk. Even een paar uurtjes werken onder schooltijd, snel boodschappen doen, om daarna voor niets naar het schoolplein te gaan. De kids gingen namelijk allemaal uit spelen. Ook wel eens lekker, want meestal willen ze bij ons thuis spelen! Dit gaf me de kans om nog wat aan de blog te werken en te netflixen.
De zaterdag begon vroeg met een dochter die per se cupcakes wilde bakken. Ze wil later taartenbakster worden. Nu ben ik de rotste niet, dus ik liet haar lekker haar gang gaan. Het resultaat was niet heel esthetisch maar wel erg lekker.
Vervolgens moesten we naar ballet, waar het kijkles was en de ouders ook nog een dansje mee mochten doen. Ook van dat laatste is geen beeldmateriaal beschikbaar, jammer…
De middag brachten we lekker thuis door, en in de avond ging ik uit, luisteren naar het kerstconcert van het koor mijn moeder. Als je een paar jaar geleden had gezegd dat dit mijn zaterdagavondbesteding was, dan zou ik je hebben uitgelachen. Maar ja, ik ben ook geen 20 meer hè… en eerlijk is eerlijk: het was wel erg mooi.
De zondag tenslotte, de dag waarop we sneeuwpoppen zouden gaan bouwen. Ook gingen we steeds beter in de kerstsfeer, en versierden we de ramen. Ideaal, zo zie je die vieze vingers op de ramen ook niet zo.
Zoals je ziet ligt hier nog geen sneeuw, maar die volgde al snel. Code Oranje werd volledig waargemaakt. Tot drie keer toe toog ik met de kids naar buiten voor sneeuwballengevechten, sneeuwpopmaakwedstrijden en sneeuwengelen. En ik moet zeggen: dat was echt leuk. Ik zou bijna overwegen om een keer op wintersport te gaan. Bijna.
Na alle kleding en winterspullen drie keer in de droger te hebben gedaan vonden we het welletjes. We waagden ons de weg op om een hapje te gaan eten in het dorp, en kruipen nu lekker vroeg onder de wol. Op naar een nieuwe week!
Geef een reactie