Dit was weer een week van grote uitersten. Dat de herfst is begonnen zal iedereen duidelijk zijn geworden, en het leek deze week of ik een buienmagneet aan mijn kont had hangen. Overal waar ik was regende het extreem. Ik begon de week al kwakkelend, en dat is niet meer goedgekomen. Gelukkig heeft de rest van het gezin er weinig last van gehad, lees maar mee.
Maandag
Op maandag ging het al een beetje mis. Ik had een volle werkdag, maar begon me in de loop van de dag steeds minder fit te worden. Eerst gaf ik mezelf nog de schuld: ik had in het weekend feestjes gehad en was met een dun jasje naar huis gefietst. Maar eigenlijk had ik zondags en maandagochtend nergens last van, dus ik vraag me af of dat de oorzaak was van de keelpijn. Echt hard gezongen had ik ook niet (voor zover ik weet).
Met een heel arsenaal aan pillen maakte ik de dag af. Thuis kroop ik onder een dekentje op de bank, want zelf met al die pillen was ik niet veel meer. De hardloopafspraak van die avond blies ik af, evenals de informatieavond van school.
Dinsdag
Op dinsdag ging het gelukkig alweer iets beter. Ik had nog wel veel keelpijn en was erg verkouden, maar voelde me tenminste niet meer zo’n dweil. Ik deed wel rustig aan, door een beetje thuis te bloggen. Mijn zoon moest naar de kindercoach dus dat was ons enige uitje, en ondertussen deed ik boodschappen.
De middag bestond gewoon uit dansles, zwemles en eten koken, wat nou eenmaal door moet gaan, ook al ben ik ziek. Daarna was k ook niet veel meer waard, en ik ging weer vroeg naar bed.
Woensdag
Naar deze dag had onze dochter al een week uitgekeken. Vandaag mocht ze namelijk naar de plusklas! We hebben ervoor gekozen om haar één ochtend in de week naar een externe plusklas te laten gaan voor meer uitdaging en vooral contact met andere hoogbegaafde kinderen. Natuurlijk was het spannend, maar toen we er aankwamen was het ook direct goed. Ze zag allemaal leuke spelletjes en kende ook al een meisje dat er zit.
Ik mocht nog even blijven en dat wilde ik ook wel, want inmiddels was het buiten gaan hozen. En bij deze school stond mijn auto niet zo dichtbij als ik gewend ben. Helaas hield het niet op, dus door de stromende regen zocht ik mijn auto weer op. Ik deed nog even een boodschapje (en regende weer nat) en besloot toen bij de McDonalds, iets verderop, te gaan zitten met mijn laptop. Naar huis rijden zou best veel tijd kosten, en met wifi en goede koffie was ik behoorlijk tevreden.
In de middag klaarde het op en ‘s middags genoten we op de tennis weer heerlijk van de zon. De dochter zat intussen vol verhalen, want ze had een superleuke ochtend gehad!
Donderdag
Op donderdag ging ik, inmiddels weer helemaal fit, op pad naar Amsterdam. Hier zou ik met een groepje bloggers wat persdagen van PR-bureaus bezoeken. Allereerst gingen we naar X-factor, een PR-bureau op IJburg. Hier vergaapten we ons aan nieuwe wintercollecties qua kleding en schoenen. En we deden een bakkie en kletsten lekker bij.
Vervolgens reden we door de stad in, waar de persdag van House of Rebels plaatsvond. Hier maakten we kennis met verschillende merken die zij vertegenwoordigen. Behoorlijk divers: van koekjes tot kerstballen, en van boerenchips tot lippenstift.
Merel en ik moesten op tijd weer vertrekken om onze kinderen van school te kunnen halen. Helaas bleek het nu ook te regenen bij vertrek. En ja, in Amsterdam parkeer je de auto zelden voor de deur, dus ook hier regenden we weer zeiknat. Het was nog best een tour om de stad uit te komen, omdat veel wegen behoorlijk onder water liepen. We bereikten zonder verdere ellende Diemen-Zuid waar mijn auto stond, en ik was precies op tijd weer op school.
Je begrijpt dat ik ook op het schoolplein zeiknat regende, en dat de zon weer ging schijnen toen ik thuis was. Gelukkig maar, want ‘s avonds moest ik nog tennissen en dit deed ik dus in heerlijk weer. Helaas kwam die avond de keelontsteking ook weer opzetten. Ik had moeten weten dat sport nergens goed voor is.
Vrijdag
Vrijdag was mijn werkdag, en ondanks de keelpijn ging dit prima. Na het werken moest ik snel naar huis en koffers inpakken, want we gingen een weekendje weg. Alweer ja! Och, het leven van een blogger. In het kader van de #moreyes campagne, waar ik eerder een blog over schreef, mocht ik van Center Parcs een weekendje met mijn gezin naar een park naar keuze. Dat werd Port Zélande en om 15.00 uur zaten we in de auto.
Gelukkig is dit park maar een uurtje rijden van ons huis. Zo waren we mooi op tijd om in te checken en ons huisje te verkennen. Onze mond viel werkelijk open, want wow! We hadden een huisje aan de rand van het park met een heus privéstrand in de achtertuin! Heel lang konden we niet genieten, want er moest gezwommen worden in het zwemparadijs. Dit zwemparadijs hadden we al een keer eerder uitgetest, en dat was voor herhaling vatbaar.
Na 81 rondjes in de wildwaterbaan vonden we het etenstijd. We haalden wat lekkers bij de snackbar en aten dat in het huisje op. Zo lang het nog licht was liepen de kids op het strandje te struinen, wat deze vakantie direct tot een record aan wifiloze uren hielp. Heerlijk!
Zaterdag
Gewekt door de meeuwen en de zonsopgang gingen we op deze zaterdag op verkenning door het park. De jongens wilden graag weer zwemmen, de dochter wilde ponyrijden, dus zo geschiedde. We moesten natuurlijk wel more yes blijven zeggen! Na de lunch hobbelden we wat rond bij het huisje, en speelden de jongens weer op het strand.
Ook ging ik nog een rondje fietsen met man en dochter, wat niet heel succesvol was, want het ging weer regenen. Daarna gingen we terug naar het centrum om de gamehal uit te testen. Als blogger moet je immers overal een mening over vormen. De pooltafels zijn goedgekeurd, net als de imitatie-achtbaan.
We belandden weer in het zwembad en sloten de dag af bij de snackbar. Ach, ik zei geen nee… in het donker fietsten we terug naar het huisje, vanuit waar we de vuurtoren van Ouddorp goed konden zien.
Zondag
En toen was het alweer zondag. De laatste dag op het park! Voor de laatste keer togen we naar het zwembad, en we lunchten in de plaza. Omdat de zon scheen konden we nu een buitenactiviteit doen: twee van de kids wilden klimmen in het Aqua Park. Dat kon, en ze gingen helemaal uit hun dak! Moe maar voldaan gingen we een uur later terug naar het huisje. En na nog een middagje lekker chillen moesten we dan toch weer naar huis…
Het inpakken was natuurlijk snel gebeurd, want voor twee nachtjes vakantie heb je niet heel veel nodig. We waren mooi rond etenstijd weer thuis. Na het eten waren de koffers dan ook snel weer uitgepakt. Nog even genieten van een rustig avondje thuis, en op naar de volgende week!
Lisette
Latest posts by Lisette (see all)
- Nog niet pretparkmoe? Win de DVD van Wonder Park! - 18/08/2019
- Inpakstress - 17/08/2019
- La Fattoria di Tirrenia: rust op het Italiaanse platteland - 16/08/2019
Geef een reactie