Hè, het is voorbij. As we speak zitten alle kinderen in midden-Nederland weer op school. En halen de moeders opgelucht adem. Kappertje, werken, rustig boodschappen doen: het is allemaal weer mogelijk. Toch?
Nou ik moet zeggen, ik vond het nog best even aanpoten om weer op tijd op te staan. Wat ben ik toch verwend geraakt deze vakantie met die uitslapers. Die eerste week is sowieso altijd pittig, wennen om weer in het ritme te komen. Om het af te leren een verslagje van onze laatste vakantieweek.
Vorige week maandag was voor mij alweer een werkdag, dus de kids gingen naar de BSO. Ik moest ook echt even zin maken, maar eenmaal op mijn werk vond ik het weer helemaal leuk. Gelukkig maar! De avond bestond vooral uit het in elkaar schroeven van het Ikea-bureau en kastje dat we pasgeleden hadden gekocht.
Zoon en ik waren vastbesloten dit zelf in elkaar te zetten. We zijn niet echt een heel goed team, zo blijkt. Allebei eigenwijs. En ik wil per se de boekjes volgen (hij niet) maar ik snap die ikea tekeningen gewoon niet altijd. Zo moest er regelmatig weer iets uit elkaar gehaald omdat we dingen precies verkeerd om hadden vastgeschroefd. Ach, het houdt je van de straat.
Ik vroeg de kids wat ze in de vakantie nog wilden doen, want ja, dan moest het nu. Dinsdag kozen ze voor het zwembad. Het was er enorm druk, logisch met dat slechte weer.
Het zwembad in onze buurt is vernieuwd en heeft nu een interactieve glijbaan, wel erg gaaf! En voor mij zo fijn dat de jongens hun diploma al hebben, wordt dan een stuk makkelijker. Na twee uur waren ze het wel zat, naast de interactieve glijbaan was er niet zo heel veel te beleven. Ze wilden gewoon weer op de bank zitten.
Op woensdagochtend zat ik weer in het zwembad, dit keer voor de zwemles van de dochter. Normaal zwemt ze om 15.00 uur, nu was het om 9.00 uur want ‘dat vinden de ouders handig’. Nou echt, ik vond er geen zak aan. Maar goed, we waren op tijd en ze heeft lekker gezwommen.
Wel fijn dat ik nu al zo vroeg actief was, want ik had een hele nuttige dag. Boodschappen, ramen zemen, de was buiten hangen… ik heb direct een to-do list voor na de vakantie gemaakt, daarover later meer. Wel goed om weer eens wat nuttigs te doen.
Op woensdagavond begon de uitverkoop bij de intratuin. Wij zijn al lang op zoek naar een mooie tuinset, dit leek mij wel een leuk uitje voor na het eten. Boy, was I wrong. De intratuin is een soort Ikea geworden. Met een verplichte route en restaurant halverwege. En wat was het stervensdruk voor die 20% korting! Idioot. De tuinsets waren nauwelijks te bereiken, de kinderen sloegen elkaar de hersens in, afijn, we waren snel weer thuis. Met slechts een doosje geurkaarsjes. Ook leuk.
Omdat er op donderdag weer regen was voorspeld had ik de kids weer een binnenactiviteit laten kiezen. Dit keer was het de bios. We kozen de 🙂 😉 🙁 emoji film.
Nou ja, de kinderen kozen eigenlijk, mij maakt het nooit veel uit. Laat ik zeggen dat het niet echt de beste film van de eeuw is, maar de kinderen vonden hem geweldig. En ik at nacho’s. Prima dus.
‘s Middags kwam de kapster, zodat de kids weer helemaal spic en span naar school konden vandaag. Nadat mijn bloedjes in een hysterische bui een keer het make-up schap bij de kapsalon omver liepen (naar de kapper haalt het slechtste in ze boven. Net als schoenen kopen. Heel irritant) heb ik een kapster aan huis genomen, ideaal.
Vrijdag was de laatste officiele vakantiedag. De dochter ging bij oma spelen, en de zoons speelden met een vriendinnetje. Ik bestelde schoolspullen voor het nieuwe schooljaar, schreef wat blogs waaronder eindelijk weer eens een ‘Lieve Syl‘ en werkte de mail bij. Ook verkocht ik een hoop spullen via marktplaats en facebook. Heerlijk, opruiming. Konden die nieuwe IKEA spullen er weer in.
‘s Middags kreeg ik helaas een migraineaanval, waardoor ik de avond op bed doorbracht. Zo irritant, ik heb het al zo lang, maar weet nog steeds niet hoe het komt. Vooral irritant omdat ik dan niets kan verdragen: geen geluid, geen licht. Een boek lezen of even de mail bijwerken is er dan dus niet bij.
Ook op zaterdag deden we nog rustig aan. met een record uitslaper tot half 11 ‘s ochtends. Man, wat een luxe.
In de middag gingen we op bezoek bij vrienden. Op de fiets, want de laatste kinderverjaardag op dit adres eindigde om 00.30 uur met de nodige shotjes achter de kiezen. Nu hielden we het netjes, en we waren om 21.00 uur weer thuis, tot ongenoegen van de oudste zoon. Die ging er vanuit dat alle feestjes hier tot middernacht zouden duren. Uiteindelijk ging het keihard regenen toen we net thuis waren, dus dat hadden we toch goed gedaan.
Dat fietsen was mijn idee, ik was dan ook op de bakfiets met de kids gegaan. Manlief kwam echter op een van zijn hobby-artikelen: een soort ouderwetse invalidenkar. Gekocht voor de zoon, maar ja, omdat het een brommer is mag zoon er de weg niet mee op. Man wel en die mocht er dus mee. Helaas bleek het ding niet zo goed verre stukken te kunnen rijden, en moest man een fiets lenen om weer thuis te komen.
Aan mij de eer om zondag de geleende fiets terug te brengen en het karretje weer op te halen. Jippie.
Nou ja, het is gelukt om thuis te komen en was eigenlijk best grappig. Gelukkig kon zoon vertellen hoe het ding gestart moest worden (Sjook? Ontsteking? Benzinekraantje?) en konden we de weg veilig afleggen. Met veel mensen die wat vreemd keken, het ding maakt nogal herrie.
De rest van de zondag bestond uit het klaarzetten van de schooltasjes, gymtassen, broodblikken, schoolspullen etc. En het bijwerken van de was. Een echte rustdag, die zondag…
Related Posts
Lisettes weekoverzicht: de laatste vakantieweek
Kinderen naar de BSO in de zomervakantie: zielig of niet?
Pretpark Julianatoren: ideaal voor een eerste pretparkbezoek
Fan van dino’s? Jurassic Kingdom komt naar Schiedam!
Nu al een zomervakantie boeken? Ja, en snel een beetje!
De zomervakantie voorbij? Nu al??
- De nieuwe challenge voor Stoptober: social media detox - 30/09/2022
- Mijn kinderen krijgen ontbijt op bed - 26/09/2022
- Ideeën voor mijn nieuwe achtertuin - 23/09/2022
Intratuin: ja opeens was er die nieuwe Ikea-opstelling met afgesloten zijpoortjes. Dat was dus de laatste keer daar. Bij een ander filiaal bleek het ook een stuk onoverzichtelijker te zijn. Toen ik later wat opzocht over dat filiaal, zag ik dat ze een gastenboek hadden met lovende woorden over winkel & personeel. Omdat je nooit weet hoe een koe ene haas vangt, schreef ik dat het zo vervelend is om met een zwaar beladen kar die van zichzelf al zwaar is, de hele winkel door te moeten slingeren. Toen ik er na een tijdje weer kwam, kon je bij de ingang tussen 2 richtingen kiezen en bij het restaurant was een verkorte route naar de kassa’s. Fijn dat er filiaalhouders zijn, die toch oor voor klantenwensen hebben.
Ikea/Utrecht heeft inmiddels op de benedenverdieping een korte weg van de trap naar het kassaplein. Heeft wel lang geduurd en natuurlijk was ik niet de enige die liet weten dat het te ver en dus niet meer haalbaar was. Na veel drammende klanten kwam er dus eerst die verkorte route tussen de trap en het kassaplein en zijpoortjes. Vorig jaar zag ik opeens tussen kassa 10 (als ik me dat goed herinner) en de zelfscanner een ingang te zijn, voor als je alleen maar even wat uit het magazijn wil halen of in de koopjeshoek kijken of zo. Dat scheelde me dus illegaal via de kassa’s naar binnen sluipen. De showroom is nog steeds een no no. De keukenafdeling met de series als Grundtal en Variera zijn aan het uterste einde. Maar ik loop die deprimerende route zonder enig overzicht op de ruimte niet meer. Natuurlijk sta ik daarin niet alleen. Dus bij de parkeerruimte van de restauratie en in de hal bij trap/liften staan wisselcollecties met artikelen uit de te verre afdelingen. Het wachten is nog op de topografische kaarten, zodat ik weet waar ik in de ruimte sta (de seriële positie is qua afstanden niet zo van belang) of waar ik zou moeten gaan staan om iets specifieks te bekijken en te bezien of dat b innen de beloopbare afstand is. Boven is ook tenminste één doorsteek gekomen, maar er is meer mis. Het bestaat uit twee balkvormige ruimtes naast elkaar, waarin met met halve dwarsmuren een slingerpad gemaakt is, je kan niet vooruit of achteruit zien wat de nog te lopen en al gelopen afstanden zijn. En zoals in meer winkels is de verlichting bar slecht geworden. Ik vind het erg onprettig om daar te zijn, kan niet voorzien hoever er nog gelopen moet worden en begin er dus niet aan.
Bij verschillende supermarkten bleek niet alleen de verlichting bar slecht geworden te zijn, maar ook nog muren met opzet donker gemaakt te zijn. Dat zijn dan vermijdingsplekken.
Er valt dus nog wel wat te wachten op bedrijfsleiders die alsnog tot inkeer komen.
Ik ben geintrigeerd door het concept ‘interactieve glijbaan’ (en tegelijk klinkt het een beetje eng). Wat is dat in vredesnaam? (Mijn zwembad heeft überhaupt geen glijbaan. Wel een dinoparadijs.)