Ja hoi! Ik val maar gelijk met de deur in huis. Lisette Schrijft niet meer. Althans, geen blogs op deze website. Ik heb er een tijdje over nagedacht, maar ik ben er wel een beetje klaar mee. Hoe en waarom zal ik uitleggen in deze blog. Nou vooruit, ik schrijf er dus nog eentje.
Bloggen is dood
Het gonst al een beetje in de wandelgangen: bloggen is dood. Geweest. Passé. Daar zijn meerdere oorzaken voor. De belangrijkste: Google wil ons niet meer. En van Google zijn wij bloggers de laatste jaren afhankelijk geworden. Wij bloggers profiteren namelijk van een hoge positie in google: veel kliks, veel bezoekers, interessant voor adverteerders. In dit artikel in de Volkskrant kun je lezen wat er gebeurd is: er is een update geweest, Google heeft de zoekmachine veranderd (waardoor je niet meer op een website hoeft te klikken om antwoord op je vraag te krijgen) en de content van bloggers is weggezakt naar krochten van het internet waar niemand ze vindt. Tel daarbij de snelle opmars van AI op én de ‘jeugd’ die liever filmpjes kijkt dan blogs leest, en je bent er wel.
Dat bloggen geen lang leven beschoren was, is natuurlijk geen verrassing. Het is een beroep dat 15 jaar geleden nog nauwelijks bestond, en we wisten dat het tijdelijk was. Ik althans wel. Zo gaat het met alle beroepen, maar zeker met dit soort vluchtige dingen. Ik vond het een mooie manier om wat extra’s te verdienen terwijl ik veel aan huis gebonden was met kleine kinderen, en ik vond bloggen vooral leuk om mijn ei in kwijt te kunnen, maar ben altijd zo wijs geweest om niet afhankelijk te worden van bloggen.
Waarom dan nu stoppen?
Je zou kunnen zeggen: dan ga je toch lekker door als je je ei erin kwijt kunt? Ja, dat heb ik nog een tijdje geprobeerd. De laatste tijd verschijnen er al steeds minder blogs van mij, en ik heb er eigenlijk ook steeds minder zin in. Sinds mijn scheiding heb ik het gevoel dat ik niet meer alles kan delen wat ik zou willen, en ook mijn kinderen zijn op een leeftijd gekomen dat ze niet per se zitten te wachten op een moeder die alles deelt. Het schrijven van betaalde artikelen voelt steeds vaker als een last, al komen er ook maar weinig opdrachten binnen. Ik waag me weleens aan ChatGPT om me te helpen, maar dat haalt voor mij de lol van schrijven er eigenlijk wel af.
Daarbij zijn mijn hoogtijdagen op bloggebied, wat natuurlijk begon met de uit de hand gelopen grap van Lieve Syl, wel een beetje voorbij. Het wordt toch meer van hetzelfde. Want waar schrijf je over? Kinderen, vakantie, huishouden… ik werk veel en daar valt niet veel over te delen, en de kinderen gaan meer en meer hun eigen gang, dus ik moet soms de inspiratie echt uit mijn tenen halen. Daar heb ik gewoon geen zin meer in.
Mensen inspireren
Aan de andere kant vind ik het wel nog steeds leuk om mensen te inspireren. Ik heb een leuke club volgers op insta en facebook waarvan een handvol erg trouw. Die socials wil ik wel aanhouden. Ik maak af en toe wel Reels en Tiktoks, maar word daar nog niet zo heel blij van. Ik ben vooral een schrijver. En een reiziger, want ik wil wel graag informatie over leuke bestemmingen delen. Ik weet ook dat mensen soms net dat laatste duwtje krijgen om bijvoorbeeld alleen op vakantie te gaan, door mijn posts, en dat vind ik supergaaf. Met de socials ga ik dus wel door. Alleen dan niet onder de naam Lisette Schrijft. Welke naam dan wel? Nou, daar heb ik ook een tijdje over nagedacht. Maar omdat ik eigenlijk van alles doe, wordt dat: ‘Lisette doet maar wat’. Dekt de lading lekker, toch?
Schrijven blijf ik overigens ook nog wel doen. Mijn andere website, alleenopreismetjekinderen.nl, is een kleine nicheblog waarbij ik niet de druk voel om elke week drie artikelen af te leveren. Ik denk dat ik daar nog wel wat reiscontent op ga delen. Ook Lisette Schrijft blijft gewoon bestaan, zodat oude artikelen wel gelezen kunnen worden.
Een boek schrijven
Volgens mij de wens van de gemiddelde mens van middelbare leeftijd (en daar zit ik bijna): ooit nog eens een boek schrijven. Die wens heb ik wel echt, en misschien kan ik met de tijd die straks overblijft, de focus daarop leggen. Ik heb al wat ideeën in mijn hoofd en ga binnenkort met Merel van deMamagids een schrijfcursus volgen. Want situaties beschrijven kan ik wel, maar een karakter neerzetten, een verhaallijn uitdiepen… dat zijn allemaal nieuwe uitdagingen!
Nou, tot zover dus. Ik hoop je te blijven zien o Volg je me, dan blijf je me gewoon automatisch volgen. Of mijn socials zullen uitgroeien tot influencergrootte betwijfel ik, maar dat geeft ook niet. Hopelijk hebben jullie genoten van mijn stukkies en wie weet tot op mijn eerste boekpresentatie?
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Jeetje zeg, dat ga ik wel missen, jouw ludieke blogs voor vaak een grote glimlach!! Suc6 met wat de toekomst je brengt en ik blijf je volgen op de socials! Bedankt voor je mooie verhalen en het ga je goed! Groetjes Karin
lisette, bedankt voor al die jaren leuke stukjes schrijven. ik heb het allemaal met een lach op mijn gezicht gelezen. ik snap je beslissing. groet Arthur Kester
Wat jammer! Maar wel begrijpelijk. Succes!