Ja, bij deze.
Zo, dat viel eigenlijk best mee! Ik zit er al een tijdje tegenaan te hikken: een nieuwe blog schrijven. Niet dat het nou zoveel pijn en moeite kost, maar het lukt gewoon niet echt om in die flow te komen. En, zoals andere kunstenaars (hahaha) kunnen beamen: die flow heb je nodig om te kunnen creëren. Want dat is schrijven hè, een creatief proces…
Dat creatieve proces vereist rust, stilte, inspiratie en nou ja, schoolgaande kinderen. In mijn geval wel althans. Nadenken is gewoon bijzonder lastig als er elke minuut ‘mama’ wordt geroepen. Zelfs als ze een keer geen mama roepen (ze proberen het dan met ‘Lisette’) lukt het niet echt om me te concentreren. En krijg dan maar eens een verhaal af…
Het hoopt op
Ik ben namelijk, als ik even achter mijn computer kruip, eerst een uur bezig met mailtjes checken en beantwoorden, facturen op de juiste manier opslaan, administratie… dingen waar ik normaal elke dag wel even tijd voor heb, en beter bij kan houden, hopen nu allemaal op. Is dat allemaal achter de rug dan heb ik pas rust in mijn hoofd om te gaan schrijven. En dan… heb ik vijf minuten voordat we alweer moeten eten/pokémon vangen/badje vullen/weet ik veel wat.
In mijn hoofd zitten hele verhalen. Alleen al over de vakanties natuurlijk. Alles wat je moet weten over Lalandia en Legoland zit in mijn hoofd en staat in steekwoorden op papier, maar de blog afronden, met foto’s en linkjes en dergelijke, lukt niet echt. Ook zijn er vandaag op het strand Sylvie-foto’s gemaakt, maar goed, voor de brief aan mijn BFF moet ik even de juiste bui hebben. Tenslotte gaan ook de betaalde opdrachten weer een beetje lopen, en ook daar heb ik inspiratie voor nodig.
Tot slot zijn er van die dingen die moeten gebeuren om de site draaiend te blijven houden. Achter de schermen dus. Zoekwoordenonderzoek, een nieuwe indeling van categorieën, oude artikelen updaten… en misschien, heel misschien, heb ik zelfs alweer een ideetje voor een nieuwe website. Erbij. Dus wees gerust, dit blijft, maar ja het bloed kruipt waar het niet gaan kan hè?
Tijd voor school
Kortom: een mooie manier om te laten weten dat die school maar weer eens moet beginnen. We zijn er een beetje klaar mee, en we zijn er klaar voor. Ik althans. De kinderen zouden nog wel zes weken vakantie willen hebben, maar ja, het blijft geen feest. Het wordt tijd dat alles weer een beetje normaal wordt. Het ritme, het weer, de blogs… alles dus.
Ben jij ook zo toe aan het einde van de schoolvakantie en het normale ritme?
Related Posts
Lisette
Latest posts by Lisette (see all)
- Op reis naar Florida: handige tips bij de voorbereidingen - 16/02/2020
- Tip voor de voorjaarsvakantie: het Zuiderzeemuseum - 13/02/2020
- Sonic: The Hedgehog film (review) - 13/02/2020
Geef een reactie