Lieve Lin,
Wat leuk dat mijn favoriete schrijfonderwerpen, jij en de boeren die een vrouw zoeken, steeds een thema hebben. En dat dit vaak met eten te maken heeft. Ging de aflevering van Boer zoekt vrouw vorige week nog over worst, bij jou gaat het vandaag over soep. In alle betekenissen van het woord. Voor de volledigheid een uitgelichte foto van vorig jaar moederdag, waarop mijn ontbijt op bed uit koude tomatensoep bestond…
Soep dus. Niet veel soeps, de weegupdate hè, al deed je zelf heel blij en heppie de peppie. Slechts één kilo eraf, vorige week nog twee. Dat valt niet mee, Lin! Komt misschien ook door die pompoensoep van je zoon. Lief hoor, schattig enzo, dat hij dat voor je maakt. Schattig ook dat de oermoeder in je los komt tijdens het filmen. (Wat heb je daar? Een ui, ja goed zo. En een appel. Ap-pel. Heel goed, Junior!) Het zijn dan misschien pubers maar ze blijven altijd ons kleine peutertje, niet waar?
Maar goed, pompoensoep bevat geloof ik twee miljoen calorieën. Lief bedoeld van het jong, je schiet er alleen zo weinig mee op.
Wat me verder opvalt in je vlog, Lin, en ik zal zometeen even een linkje naar je vlog hieronder zetten dan kan iedereen het beamen, is dat er links van je waarschijnlijk een bordje rauwkost ligt en rechts net buiten beeld een enorme zak verse geurende patat met mayo, curry en uitjes. Je kijkt ongeveer 200 keer per minuut gelukzalig smachtend naar rechts. Of staat die leuke jonge hunk van je (die overigens net zo oud is als mijn man, voor mij is het oud) op rechts met ontbloot bovenlijf? Met Carlos? Te worst-elen?
Het eerste filmpje van Linda van deze week, over de soep en de peuterpuber:
En de cliffhanger, die je dan helaas alleen via facebook kan zien:
Nou ja, bij mij hoeft dat allemaal niet, twee keer acht minuten film doorworstelen. Al heb ik wel veel foto’s ingevoegd vandaag. De stand van vandaag: 68,3 schoon aan de haak. Bam. En toen ik naar de wc was geweest 68,2. Jaja, best goed toch? Van 68,9 vorige week tot hier. Geen kilo per week eraf, maar daar zijn wat excuses voor hoor. Wat jij kan, kan ik ook.
Allereerst was ik dus een weekend weg, zoals je hebt kunnen lezen. In eerste instantie leek dit best een gezond weekend te worden. We kregen namelijk nogal veel gesponsorde producten. En ja, Lin, dan eet je eens wat anders dan anders. Want jij hebt het in je weekmenu en je vlogs wel over tonijnsashimi en weet ik wat, bij mij werkt het zo: als ze het niet bij onze Jumbo hebben vreet ik het niet. Simpelweg omdat ik geen zin heb om langs allerlei speciaalzaken te rijden. En dit is het Gooi niet, we hébben niet eens speciaalzaken. Een beetje denken aan de gewone mensch, Lin, met die dagmenu’s van je.
Anyway, blijkbaar lazen de sponsoren van ons weekendje met mij mee wat betreft de lijnpogingen. Of heeft onze PR dame in plaats van mijn bezoekersaantallen en bereik, mijn gewicht en kledingmaat doorgegeven. We kregen namelijk een shitload aan gezonde producten. Dat was wel even een ‘ah, oh, ehhhh’ momentje bij aankomst in het huisje. Termen als ‘raw superfood, bio-organic, positive eating, vlogen om de oren. Goh.
Tja. Ik bedoel, bij een weekend weg stel ik me in op bier, schnitzels en misschien een pizza met eventueel wat groenten. Niet op springrolls, verschillende soorten koude soep (jaja, zijn ze weer), bio organische hummus en linzenballetjes. Toch? Zelfs de wijn was besmet met vitamines, omdat ik tomaten- en paprikawijn mee had genomen (reacties: goh, ehm, smaakt heel apart).
Springroll vs vetrol
Nou ja. Ik moet zeggen, het viel niet tegen, dat konijnenvoer. Ik moest een beetje een drempel over om mijn eerste hap te nemen uit een zelfgevulde springroll. De vulling was oké maar dat vliesje, tja, als medisch onderlegd persoon krijg je daar gewoon bepaalde associaties bij. Maar hop, springrolls zijn gluten- carb- vet- suiker- en weet ik wat nog meer vrij, dus een goede reden om het te proberen. En dat viel niet tegen! Ook de kroepoek en gezonde chipjes waren heerlijk. Gewoon veel tegelijk naar binnen proppen. Omdat we genoeg over hadden zit ik nu thuis ook al de hele week aan de wraps met groenten, hummus, kappertjes en shitzooi. Nog even en ik ben een latje!
Soepoog
Tot slot het sporten. Ik had zo met je te doen, Lin. Een soepoog. Heb ik ook wel eens gehad. Dan kun je echt niks meer hè? Eigenlijk staat gewoon je hele leven on hold op zo’n moment. Ik bedoel, mensen zonder soepogen hebben duizend wensen, mensen met soepogen maar één. Ik leef volledig met je mee! En Carlos blijkbaar ook, aangezien je zonder problemen twee keer sporten kon afbellen. Dat is nog eens een fijne meelevende PT.
Bij mij ook zoiets. Ik had een ingedeukte pinknagel. Ken je het? Echt niet normaal, ik kon ook he-le-maal niks meer. Niks! Eigen schuld natuurlijk, gekomen door al dat plènken van vorige week. Die ene keer was echt de doodsteek hoor. Dus ik belde mijn PT ook af. Geen probleem natuurlijk, wat zijn die lui toch schappelijk hè? Zo lang je betaalt doen ze nergens moeilijk over.
Anyway, vanochtend ging het wel weer redelijk en ben ik toch een uurtje naar de publieke sportschool geweest. Gewoon, niets bijzonders hoor. Beetje op de ligfiets liggen en leggen bij de leg extensions. National Geographic stond een keer aan in plaats van Eurosport, goddank, ik weet nu alles over Cesar de hondenfluisteraar. Hij doet ook lama’s, wist je dat?
Tussendoel
Nou goed. Ik dacht zo, en dit heb ik eens in een managementklas geleerd en nooit eerder toegepast dus hier komtie, wat dacht je van een tussendoel stellen? Gewoon om even scherp te blijven? Mij lijkt het wel wat. Een extra stokje achter de deur. Daarbij in acht nemende dat de sportleraar, die ineens opdook en mij per se op de weegschaal wilde hebben vandaag, zei dat zijn weegschaal zei (ze nemen nooit zelf de schuld op zich die sporties. Altijd de weegschaal de schuld geven) dat ik aan 1400 calorieën qua eten genoeg heb op een dag. Ik was nog niet in de fase dat ik mijn okkernoten afweeg, maar nu ga ik dat misschien doen. Ik streef, en nu even realistisch, naar 67,5 kilo over een week, dus 0,7 eraf. Wat jij, Lin?
Zo, nu ga ik mijn drie eigen PT’s uit school halen, benieuwd hoe vaak ze me de trap op en af sturen straks voor nutteloos gezeik. Zo fijn dat ze het beste met me voor hebben hè.
(Ik weet niet of dit nou echt de reclame was waar ze op hoopten. Maar duidelijk is dat wij gezonde spullen gesponsord hebben gekregen voor ons weekend. Ik noem ze nog even: Yakso voor de springrolls en aziatische dingen, TerraSana voor de mediterrane specialiteiten en de hummus was van Only Organic. En echt, het is lekkerder dan dat het eruit ziet! Zeker met het pakket van Landal met wijn en bier erbij als compensatie)
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Geef een reactie