Ja, Syl, ik blijf je effe lekker stalken met strandfoto’s. Zijn de rollen ook eens omgekeerd! Hoe vaak zit ik niet opgesloten in mijn donkere werkkamer terwijl jij zomerse strandfoto’s het internet op slingert? Zomer of winter, jij lijkt altijd wel ergens een strand in de buurt te hebben.
En dat verklaart gelijk je killerbody, natuurlijk. Ja, die kiekjes in je home gym zijn ook schattig hoor, maar ik trap er niet meer in. Ik heb namelijk vernomen en ervaren dat een dagje naar het strand met de kids de meest uitputtende excursie van de eeuw is. Zeker met deze temperaturen is het zweten geblazen. Zie je mijn zwemband? Zo lang die er nog niet af is blijf ik naar het strand gaan. Elke dag. Ook met deze hitte.
Maar we klagen niet hoor! Eindelijk mooi weer! En ik moet ook nog bijna kamperen dus anders roep ik de regen over mezelf af. Dat wil ik niet.
Vandaag was de stranddag iets minder succesvol dan gisteren. Weliswaar werd ik herkend, maar dat was ook pas toen mijn parasol één van de buren aanviel. We zaten ook nogal hutje mutje, blijkbaar hadden meer mensen besloten om naar het strand te gaan. Dat komt natuurlijk door mijn verhaaltje van gisteren! Gelukkig niets dan positieve reacties, al zeggen ze tegen mij nou nooit ‘in het echt ben je veel dunner dan op de tv’. Ik ga er maar vanuit dat dit zo voor de hand liggend is dat niemand dat meer zegt.
Verder kreeg mijn kleuter een aanval van divagedrag waardoor we het strand na 1,5 uur gedag hebben gezegd. Precies op tijd om de kilometerslange file aan te gapen richting strand. Blijkbaar moesten de meeste mensen eerst tomaten plukken en konden ze pas om 12 uur weg van huis. Ben ik blij dat ik huisvrouw/blogger ben! Dus alle zooi weer meegesleept naar de auto middels een barre tocht door zand en duinen. Lijkt mij een prima excuus om zometeen een biertje open te trekken met een kleine versnapering, als mijn lijf te strak wordt klopt er niets meer van de missie van mijn foto’s. (vraag je je af wat de missie eigenlijk ook alweer is, kijk even mijn interview in shownieuws terug: lisetteschrijft.nl/shownieuws)
Een tussentijdse workout kreeg ik nog van de domme gans die het leuk vond om direct naast mijn handdoek de meeuwen te gaan voeren. Die beesten roepen elkaar. Binnen no-time werd mijn worst nightmare werkelijkheid. Ik voelde me net mevrouw helderder van pluk van de petteflet, die aangevallen werd door de meeuwen. Wat een ellende! Zelfs de mensen die GEEN vogelfobie hebben scheten drie kleuren. De meeuwen zelf trouwens ook. Ik ben een halfuur niet in de buurt van mijn handdoek en vliegende parasol gekomen.
Gelukkgi heb ik deze stranddag ook weer overleefd. Op naar de volgende!
- Hoe Kopen zonder Kijken mij inspireert - 20/10/2021
- Geitenogen en stierenballen eten bij Expeditie Robinson - 19/10/2021
- Bezoek nu het Scheepvaartmuseum in Amsterdam! - 19/10/2021
Als mijn lijf te strak wordttt