Jaja dat is wat. Weer een nieuwe bekentenis van de loedermoeder: mijn kinderen kunnen geen veters strikken! Ik heb dit eigenlijk nooit als een probleem gezien. Want er zijn zat manieren zat om dit probleem te omzeilen. En ja, daar ben je dan weer loedermoeder voor, om dat ook gewoon te doen.
Gebrek aan doorzettingsvermogen
Het is er gewoon nooit van gekomen, dat leren veters strikken. En dat is compleet te danken aan lafheid en gebrek aan doorzettingsvermogen mijnerzijds. In groep 2, de groep waarin kinderen normaal gesproken veters leren strikken, waren wij wel met wat anders bezig. Ik had met de oudste een gefrustreerd, ongemotiveerd kind dat aan het onderpresteren was op allerlei vlakken. Dat zorgde voor een kort lontje bij hem, en oefenen met wat dan ook zat er niet in. Sterker nog, na een mislukte poging vlogen de schoenen door de kamer. Ik liet het maar.
Maar goed, de jongste is nu 11. En dat veters strikken… We hebben het niet meer opgepakt. Hoe ik ook werd doodgegooid met tips, artikelen over manieren om veters te strikken met liedjes en zelfs youtube filmpjes, het ging hem niet worden. Bij kind 1 had ik nog een smoes (dat hij niet lekker in zijn vel zat enzo), bij 2 en 3 ben ik er gewoon nooit aan begonnen. Geen zin om ermee te oefenen, en geen zin in die oeverloze frustratie als het niet direct lukt. Ach, hoe kom ik toch aan die fantastische titel van loedermoeder van het jaar?
Veters zonder strikken: klittenband en elastiekveters
Er zijn ook genoeg oplossingen waarmee ik dit probleem kan verbloemen. We begonnen gewoon simpel met klittenbandschoenen. Die heb je in heel veel soorten en maten. In de schoenenwinkel weten mijn kids inmiddels donders goed dat ze alleen kunnen kiezen uit alle exemplaren waarbij je geen veters hoeft te strikken. Dat die meestal ook lichtjes, glitters en andere onzin erop hebben, neem ik dan maar op de koop toe. De enkele schoen met veters die mijn dochter leuk vind heeft meestal een ritsje aan de zijkant, waardoor ze alsnog niet hoeft te strikken.
Als ze naar de brugklas gaan, wordt het probleem wat nijpender. Niet alleen hebben ze op de middelbare school geen veterdiploma’s, in de oudste’s maat 45 (!! I know!) is het aanbod van schoenen met klittenband nihil. En hoe ik ook aandring, oefenen met veters strikken zit er niet in. De oplossing diende zich aan na een tip van een moeder van zwemles (met eenzelfde soort ruggengraat als ik): shoeps, van die elastische veters waarmee je je schoenen zo aan en uit kunt trekken.
Ideaal en ook nog eens stoer, want wie loopt er nou met gestrikte veters? Ik weet van vroeger al dat ik losse veters gewoon in mijn schoenen propte, ook al liep dat voor geen meter. Mijn zoon doet dat overigens wel met zijn gymschoenen, want ik weiger in al zijn schoenen van die elastieken te maken. Of hij laat ze gewoon een keer strikken door een slachtoffer naar keuze, en trekt ze dan aan en uit zonder ze los te maken.
Geen veters kunnen strikken is erfelijk
Overigens zou het gebrek aan veterstrik vaardigheden ook erfelijk kunnen zijn. Er is hier in huis namelijk één iemand die altijd en eeuwig met zijn veters los loopt. Ik noem geen namen. Misschien een klein beetje een gebrek aan doorzettingsvermogen vroeger? Of ook opgevoed door een loedermoeder?
Mocht je na het lezen direct besluiten jouw kinderen beter op te voeden, dan heb je hier een filmpje waarin op een juf Ank-achtige manier wordt uitgelegd hoe veters te strikken. Maar let op: die loedermoederaward gaat dan wel aan je voorbij.
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
top, ik duw die van mij dit filmpje wel onder haar neus met een schoen ernaast. Van mij neemt ze niks aan dus toedaloe. Doe ik toch nog een beetje mee voor die loedermoeder-award toch?!
Wel achterlijk dat het precies van de verkeerde kant opgenomen is. En waarom die ellenlange uiteinden waardoor je naar andere dingen zit te kijken dan naar het strikken? D’r onvaste hand maakt het er ook niet duidelijker op. Blij dat ik al strikken kon.
Misschien is het een teken des tijds dat ik niet goed wordt van hoe ze zulke dingen voordoen: klunzig handwerk en tekst die het er niet beter op maakt. Heb ook met afgrijzen naar breifilmpjes gekeken. Dat waren niet direct degenen die het goede voorbeeld gaven met omslachtige gebaren, foute draadspanning, naalden fout vasthouden., eigen terminologie, etc .
Ooit las ik nog een beschuldiging aan het adres van kinderen. Als je je veters lostrekt en het zit dan in de knoop, dan heb je verkeerd om gestrikt (of zoiets). Niewaar. Ik kan prima strikken. Maar ik ben zo’n kluns bij wie van alles fout gaat. Op een of andere manier ziet dat andere uiteinde kans om in de kleiner wordende lus te haken. En als je dan de veters lostrekt zonder te kijken, heb je dus weer eentje in de knoop getrokken. Het duurde nog best lang voor ik doorhad hoe dat kwam.
Whahaha! Zooooo fijn dat ik niet de enige ben! We love klittenband en shoeps!
Mijn dochter leerde strikken toen ze 9 jaar was. Zoonlief gaat dit niet redden. Bijna 10 en hij ziet de noodzaak niet. Onze kinderen liepen dan ook tot halverwege de herfst op hun teenslippers. Mijn excuus: hij is linkshandig en ik niet.
Wat een geweldige post. Heel erg bedankt voor het delen van