Kinderen ervaren teveel stress. Het is al oud nieuws, want de kranten en journalen kopten hier twee weken geleden mee. Ik wilde er graag iets over schrijven, maar had het te druk. De kinderen moesten namelijk naar school, logopedie, kindercoach, judo, tennis en freerunnen. En er waren ook nog dingen voor kerst die geregeld moesten worden. Er was een spreekbeurt gepland en de laatste toetsen werden afgenomen zo voor de vakantie. Dus veel huiswerk.
Ik vroeg me wel een klein beetje af wie de meeste stress had: de kinderen of de moeder. De kinderen leken namelijk vrij onaangedaan. Natuurlijk, ze waren moe en toe aan vakantie. Ze sliepen slecht, maar ja zoals je weet doen ze dat bij mij altijd. Ze leken niet gestresst als in: ‘ik moet nog vanalles’ en ‘ik krijg het nooit af in deze korte tijd’. De moeders daarentegen, die ook allemaal bol stonden van de kerststress, renden rond als kippen zonder kop. En vooral de moeders met drie kinderen, want zoals pas al in het nieuws was: moeders met drie kinderen ervaren de meeste stress. Wat mij nog steeds niet overtuigd heeft om er nog eentje bij te maken, maar dat terzijde.
De kinderombudsvrouw heeft een onderzoek gedaan onder jongeren, zo zegt dit artikel in de Volkskrant, en daaruit blijkt dat jongeren een hoge druk ervaren om te presteren. Vanuit school, maar ook vanuit thuis. Ze krijgen veel prikkels en moeten veel. Eén op de tien kinderen geeft zijn leven een onvoldoende. De kinderombudsvrouw gaat hierover in gesprek met de minister en met scholen, zo begreep ik. Waarom niet met ouders? Dat blijft onduidelijk.
Hebben kinderen echt zoveel meer stress dan vroeger? Ik heb het natuurlijk over normale kinderen nu, geen kinderen die verwaarloosd worden, leven in armoede of oorlogstrauma’s hebben. Want ik begrijp dat díe stress hebben.
Hebben gewone kinderen meer stress dan vroeger? Als ik het over vroeger heb praat ik even over 25 jaar geleden. Toen was ik 7. Ik had een klas overgeslagen en zat dus in groep 5. Ik kreeg huiswerk. Ik hield van computerspelletjes en puzzelen. Ik zat ook op gym en volgens mij nog op zwemles, misschien ook nog wel op blokfluitles. En badminton. Later ging ik dwarsfluiten en op handbal. Had ik het minder druk dan mijn kinderen nu? Nee. Had ik stress? Nee, ook niet.
Laat duidelijk zijn dat ik niet op hoog niveau blokfloot, dwarsfloot, zwom en sportte. Ik deed het omdat ik het leuk vond, en mocht er ook vanaf toen ik het niet leuk meer vond. Nou ja, ik moest natuurlijk wel het seizoen afmaken. Bij een wedstrijd of uitvoering kwam er wel eens een ouder van iemand kijken, maar niet elke week.
Druk om te presteren voelde ik niet. Ook niet op school. Ik leerde makkelijk, en sloeg een klas over omdat ik het retesaai vond op school. Daarna ging het iets beter, al vond ik er nog steeds geen zak aan. Ik zat beter op niveau. Natuurlijk moest ik mijn best doen, maar ik hoefde geen tienen te halen. Van niemand.
Toen ik 12 jaar was mocht ik gaan werken, dat kon nog in die tijd, en dat vond ik wel fijn. Ik verveelde me soms best in de vakanties. Daarbij had ik oppasbaantjes. Iets later ging ik naast de zaterdag op de zondag werken, dat geld verdienen beviel me wel. En kroop ik achter de kassa bij de supermarkt op dagen dat ik vroeg uit school was. Stress? Viel best mee. Ik koos er zelf voor en deed het gewoon. Het VWO was voor mij een makkie dus ik hoefde niet uren te blokken, dat scheelt allicht.
Dan zie ik op het nieuws het filmpje bij het eerder genoemde nieuwsbericht. Over de kinderen met stress. Er worden wat kinderen op de middelbare school geïnterviewd. Het meisje zegt: ‘ik heb best wel stress. Ik moet nog van alles. Ik had een baantje maar dat kostte 10 uur van mijn week, dat ging echt niet.’ Ja, beaamt een jongen, druk is het zeker. ‘Dan krijg ik een toets voor de volgende dag, daar heb ik toch gewoon geen tijd voor!’
Heel zielig, ik rolde bijna van de bank van medelijden. Alleen vroeg ik me wel iets ernstig af, tijdens dat rollen. Waarom hebben deze kinderen geen tijd voor huiswerk, voor een baantje? Als je een toets krijgt voor de volgende dag dan kun je die toch ’s avonds leren? Schoolwerk heeft toch prioriteit? Als dat meisje geen tijd heeft voor haar baantje, wat doet ze dan in het weekend, in de vakanties? Zit ze echt de hele zaterdag en zondag urenlang te blokken op haar schoolwerk? Of heeft ze geen tijd omdat ze leuke dingen moet doen?
Een kwestie van prioriteiten stellen, lijkt me. Ik kreeg een beetje het gevoel dat we een patatgeneratie aan het creëren zijn. Het geluid hoor je overal: kinderen moeten spelen, moeten kind zijn, moeten kunnen ontspannen. Tuurlijk, daarom hebben ze ook tot hun zesde een kleuterschool en 13 weken schoolvakantie per jaar. Plus twee dagen weekend en op de basisschool nog een vrije woensdagmiddag. Daarom mogen kinderen pas werken vanaf hun 13e en ook maar een paar uurtjes per week.
Maar kom op zeg. 15 jaar en geen tijd voor een baantje? Dat kan ik me voorstellen als je op topniveau sport of drie studies aan de universiteit volgt, anders niet. Die tijd kun je gewoon maken.
Ik ben bang dat we watjes opvoeden. Papkindjes. Kinderen die zich later bij het minste of geringste verkoudheidje ziek melden van hun werk. Die niet kunnen leven met de standaard 28 vakantiedagen die je krijgt in loondienst. Die zichzelf ontzettend zielig vinden als ze als zelfstandige werken en blijkt dat ze belasting moeten betalen. Die uiteindelijk bij John Williams zitten te snikken in ‘een dubbeltje op zijn kant’ dat ze het zo zwaar hebben, terwijl ze hun 15e sigaret van die dag opsteken en hun drie honden uitlaten. Dat soort figuren.
Het is niet goed als kinderen teveel stress hebben: eens. De vraag is waar die stress van komt. Hebben ze echt zoveel dingen aan de hand? Willen ze dat ook? Hebben ze het gevoel dat ze van alles moeten? Overal de beste in moeten zijn? Omdat de ouders elke week staan te joelen langs de lijn? Zijn de verwachtingen van de ouders onrealistisch? Worden kinderen gepusht?
Of wordt ze aan de andere kant juist steeds ingepeperd dat ze moeten ontspannen? Dat ze het zo zwaar hebben? Dat de juf echt veel te veel huiswerk heeft gegeven? Dat mama dat werkstuk wel even afmaakt omdat het kind er zo moe uitziet?
Mijn kinderen hebben het ook druk. Maar niet veel drukker dan ik vroeger. Het valt op dat ze meer huiswerk krijgen en moeten leren plannen. Dit is een bewuste keuze van school, omdat de overgang naar de middelbare school anders veel te groot is. Daar wordt namelijk verwacht dat je kunt plannen en daar krijg je elke dag huiswerk. Dat was 20 jaar geleden zo en is nu nog steeds zo. Het beste is denk ik om kinderen hierin te begeleiden, in plaats van het voor ze te doen. Ze te laten kiezen. Welke sport of hobby vind je het leukst? Waar krijg je energie van? Drie of vier hobby’s is lastig combineren met huiswerk. Maar huiswerk hoort voor te gaan, zo werkt het nu eenmaal in het leven.
Ik ben benieuwd waar de ombudsvrouw mee gaat komen als we een tijd verder zijn. Wat zal de minister zeggen, en de hotemetoten uit het onderwijs? We zullen het zien. Vooralsnog genieten wij lekker van de vakantie. Een weekje niets doen, en volgende week gewoon weer aan het huiswerk. Want zo is het leven nou eenmaal…
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Geef een reactie