Pfoe, hehe, het is gelukt. De grootste uitdaging van het jaar is weer voorbij. Nee, natuurlijk heb ik het niet over de Mud Masters Family Run, de Marathon of het WK whateveren. Ik heb het over de kerstboodschappen.
Want hoewel kerst vredig en kalm moet zijn, breekt er in de week voor kerst een ware hysterie los. Kerst moet perfect zijn! En daarom moeten we naar winkels! Massaal! En je weet hoe ik over winkelen denk, of boodschappen doen op een drukke dag: ik word er panisch van. Maar ja, om nou zonder eten de kerst door te gaan komen is ook weer zowat.
Niet dat dit gebeurt. Ik bedoel, wij zullen nooit verhongeren. Er is een voorraadkast vol met blikjes knakworst, ovenstokbrood en harde pasta. Niet heel gezond, maar goed, dat hoeft ook niet met kerst. Daarnaast worden we als ondernemers inmiddels overspoeld met kerstpakketten en relatiegeschenken, wat onze voorraad kaasknabbels, pasteitjes en wijn significant heeft doen stijgen.
En toch ging ik naar de supermarkt. Gewoon, omdat ik vond dat ik kerstboodschappen moest doen. Ik koos expres voor de donderdag, met het idee dat de winkel op vrijdag, zaterdag en zondag niet te betreden zou zijn. En je weet hoe ik denk over boodschappen doen op zaterdag: dat staat gelijk met de hel betreden. Voordat je roept dat ik de kerstboodschappen online had moeten bestellen: dat bedenk ik ook altijd op de dag zelf. En dan is het al te laat.
Donderdag kerstboodschappendag
Ik ging vroeg, direct na het schoolbrengen, en waande me in relatieve rust. Er waren nog parkeerplaatsen, karren en bliepers. Het stroomde echter al snel vol met schoolmoedertjes die allemaal de donderdag tot kerstboodschappendag hadden uitgeroepen.
Halverwege het pastapad ging het al mis. Ik had netjes uitgeschreven wat ik nodig had voor Kerst, en het briefje lag dit keer eens niet op het aanrecht maar zat in mijn tas. Ja, schouderklopje aan mij. Echter had ik alleen de kerstboodschappen opgeschreven, en niet de gewone boodschappen. Ik raakte in paniek: we moeten vanavond ook nog eten! En vrijdag! En zaterdag! Zondag! Voor een hele week boodschappen doen is eigenlijk teveel om te overzien voor mij.
Inmiddels werd het steeds drukker om me heen. En dan kan ik helemaal niet meer nadenken. Mensen die hun karren volpropten alsof de wereld zou vergaan. Lukraak begon ik spullen in mijn kar te smijten, hysterie werkt aanstekelijk. Ik.MOEST.NU.ALLES.HEBBEN. En hoewel we eerste kerstdag buiten de deur lunchen en dineren, moesten er worden ingeslagen voor het kerstontbijt op beide dagen, en voor de gourmet op tweede kerstdag. Ondanks dat de vaatwasser het niet doet (ALWEER!! GRRR) werd mijn idee om op tweede kerstdag Chinees te halen bruut van tafel geveegd.
Dit kan ook komen doordat we eerste kerstdag al Chinees eten. Anyway, er moet gegourmet worden want dat ‘hoort’ bij Kerst. Van die plastic bordjes dan maar, en met de blote handen. Mentale notitie: in het huishoudpad plastic bordjes en bestek inslaan.
Pad 2, 3 en 4
Zo kwam ik in het tweede pad, waar ik twijfelde hoeveel eieren ik moest kopen, waar de pannenkoekmix die ik zocht op was en ik geen koekjesmix kon vinden. Het derde pad nam ik drie keer omdat ik twijfelde over de kleur en soort wijn die in de kerstpakketten zat, en probeerde te bedenken welke er ontbrak. In het vierde pad zocht ik tevergeefs naar een soort limonade met minder calorieën, en pad vijf en zes sloeg ik maar gewoon over. Waardoor ik dus geen plastic bordjes kocht.
Om weer terug te keren naar pad twee, want er moest toch pannenkoekmix komen. Dan maar geen kant en klare, maar van die gewone die je zelf moet mixen. Ik zag de afwas alweer opstapelen in mijn hoofd. En pakte toch nog maar een doos eieren.
Anyway, ik bereikte levend de kassa. Alwaar het inmiddels behoorlijk druk was. En het systeem besloot iedereen aan een steekproef te moeten onderwerpen. Kassameisjes renden hysterisch heen en weer, want de vierde in de rij krijgt de boodschappen gratis, en dat is met kerst een behoorlijke aderlating. Maar goed, ik was de eerste, kwam door de steekproef en werd vrijgelaten. Ik mocht gaan.
Hallo uitgang
Nog één keer bedacht ik me of ik echt niets vergeten was. Nee hoor, niets. Hallo uitgang, dag supermarkt, tot na de kerst. Wat een heerlijk idee.
Je denkt natuurlijk, dit was het, goed verhaal, lekker kort. Nou nee hoor.
Tijdens het schrijven van dit verhaal bedacht ik me dat ik niet naar de houdbaarheid van de kerstboodschappen had gekeken. En dat is best essentieel als je verse producten koopt om over een kleine week mee te gaan gourmetten. Uiteraard bleek het gourmetvlees niet zeven dagen houdbaar. En voorgesneden uitjes, champignons en reutemeteut ook niet. Dus volgde er een propsessie in de vriezer die al overvol was met kliekjes, snacks en pizza’s voor als we om een of andere duistere reden ingesneeuwd zouden raken ofzo.
En dat niet alleen, ik ben inmiddels twee uur thuis maar heb al twee dingen bedacht die ik vergeten ben. Ik zal dus morgen of overmorgen toch die supermarkt weer in moeten. Met de rest van de wereld met mij. Maar, als ik dan alles binnen heb, dan heb ik genoeg eten in huis om het eerste halfjaar door te komen, mocht er een sneeuwstorm, oorlog of kernramp uitbreken.
En anders is de supermarkt op tweede kerstdag gewoon weer open.
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
- Een rare, roerige week! - 15/07/2024
Geef een reactie