‘Is Sinterklaas al langsgeweest?’ Verdwaasd knipperde ik met mijn ogen. Oké, ik lag nog niet in bed om 1.23 uur, dat geef ik eerlijk toe. Sterker nog, die schoenen waren pas net gevuld. Net twee minuten geleden. Goddank heeft ze ‘de Sint’ dus net niet betrapt. De hoogste tijd om cadeaus uit te pakken!
Zaterdag
We waren naar een feestje, en rond 1.00 uur thuis. Mijn vader, die oppaste, vertelde dat de jongste uit bed was geweest en een halfuur op de bank had gezeten, wachtend op Sinterklaas. Ze had de hele week al uitgekeken naar zaterdag, de dag dat ze haar schoen mocht zetten. Waarom ik altijd kies voor de zaterdag is me elk jaar weer een raadsel, want van rusten komt het in de weekends voor Sinterklaas zelden. Ik kan die ellende beter door de week over me af roepen, dan moeten we toch op tijd uit bed.
Hoewel dat sowieso wel lukt. De dochter was deze week respectievelijk om 5.00 uur, 6.15 uur, 4.45 uur, 5.10 uur en 4.20 uur wakker. Ook als de schoen niet was gezet. Want er waren dingen bij het Sinterklaasjournaal en nog een kinderfeestje en nou ja, ze was gewoon wakker. Ik had dus met de Nacht van het Schoenzetten niet veel anders verwacht.
Maar 1.23 uur vond ik wel erg vroeg. Of laat, net hoe je het noemen wil. De vraag was nu natuurlijk: wanneer was Sinterklaas geweest? Om 0.00 uur zat er nog niks in de schoen, om 1.23 uur wel. Had opa de deur voor hem open gedaan? Opa zei toch dat hij niet kwam zolang er licht brandde in huis? Was opa pas weg gegaan toen papa en mama thuiskwamen of waren de kinderen even alleen geweest? Kon ik dat even uitleggen? Hallo?
Schilderen op nummer
Afleiden werkt doorgaans het beste, dus ik vertelde haar dat ze haar cadeau wel mocht uitpakken, nu ze toch wakker was. Als ze haar broers maar niet wakker zou maken. En dat biertje in mijn schoen kon ze me gelijk wel geven, zonde om daar nog mee te wachten. Haar cadeau bleek een voltreffer: schilderen op nummer (‘mama, dat wilde jij vroeger toch altijd hebben maar kreeg je nooit?’ Nee klopt, alsnog een trauma afgesloten) en ze wilde het liefst direct beginnen. Na wat uitleg dat je dat midden in de nacht toch wel erg slecht kon schilderen en dat het beter was om te schilderen in de ochtend (als het buiten licht is. HEEL licht) ging ze weer naar bed.
Om er nog drie keer uit te komen met vragen en opmerkingen betreffende Sinterklaas. Maar goed, na de uitdrukkelijke mededeling dat ze ons alleen nog mocht komen roepen met brand of dodelijke ziekte gingen wij slapen. Zij denk ook.
Lees ook: hoe een loedermoeder de schoen vult
Vanochtend was het zowaar 6.30 uur. Een vette recordtijd qua uitslapen, ik werd dan ook volledig uitgerust en zen wakker. Helaas was dit van korte duur. Want na tien keer in een uur uitleggen dat we echt pas om 8.00 uur konden gaan schilderen (waarom leren ze klokkijken op school als ze er niks mee doen in het echte leven?!?) bleek de zoon ontwaakt. En hoewel hij weet van het geheim van Sinterklaas, liep hij vol verwachting naar zijn schoen.
WAT IS DIT?!?
Hij kreeg een Fortnite broekje. Voor de gym. Dat wilde hij, maar natuurlijk niet voor Sinterklaas. Dat is namelijk geen schoencadéau, dat is kléding. Ach, wat was hij boos. En teleurgesteld. Is er zoveel speelgoed in de winkel, krijgt hij een broek. Iedereen mocht zijn boosheid horen. En helaas kan ik Sinterklaas de schuld niet meer geven, dus ik moest de volledige verantwoordelijkheid op me nemen.
Ik zeg: dit is het laatste jaar. Volgend jaar doen we gewoon cadeaus onder de kerstboom. Of geen cadeaus. Of ik geef mezelf een goed cadeau: oordoppen en twee weekendjes weg in november…
- Ontdek de voordelen van een aanschuifbedje in de slaapkamer - 02/01/2025
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
Geef een reactie